Toerisme en veel meer

Maand: september 2016 (Pagina 1 van 6)

Geddington.

– Geddington en het Eleonor Cross

 

Het graafschap Northamptonshire staat bol van de geschiedenis. De ligging in Midden-Engeland heeft er zeker toe bijgedragen. De geschiedenis proef je in de kastelen, dorpjes, sites waar sommige veldslagen plaats hadden en de ontelbare kerkjes.

Dit jaar kwam ik op mijn tocht het dorpje Geddington tegen en na enkele uren vertoeven werd onze historische bagage grondig aangevuld. Ik had ook nog het geluk die uren het gezelschap te kunnen krijgen van een dorpeling met meer dan grondige kennis van zijn Geddington. Lees verder

Burghley House.

Massa’s kastelen, paleizen en staatshuizen van allerlei soort, groot en klein, beroemd en minder beroemd, zijn er in Engeland te bezoeken. Er bestaat zoiets als een officieel lijstje van de 10 bekendste en mooiste, verzameld onder de noemer “Ten Treasure Houses of England”. Er bestaat een brochure van, met een voucher waarmee je een beetje reductie kan krijgen op de meestal uit de pan vliegende toegangsprijzen. Bezoek je er een tegen de volle prijs dan kan je met je ticket & voucher de vermindering krijgen bij een der andere aangeslotenen. Onder de 10 vinden we o. a. Leeds Castle en Blenheim Palace. Niet ver van Stamford in Midden-Engeland ligt Burghley, ook in deze lijst te vinden. Lees verder

Charity Shops.

 

Charity shops, een echt Britse institutie. Je vindt ze bijna overal, met een enorme verscheidenheid in aanbod. Deze liefdadigheidsorganisaties gaan uit van de meest uiteenlopende doelen en doelgroepen.

Ze verkopen meestal tweedehandsgoederen, die ze als gift ontvingen. Hiermee beogen ze het ophalen van fondsen voor hun organisatie. Traditioneel vond je ze op niet-verhuurde winkelplaatsen, die niet zo populair waren door hun ligging en soms waren ze tijdelijk. Nu is dat tijdelijke verdwenen en vind je ze ook in het hartje van de hoofdwinkelstraat. Zelfs in chiquere Londense wijken kan je ze nu terugvinden. Niet ver van het gerenommeerde warenhuis Harrods is er zelfs een liefdadigheidswinkel met redelijk wat luxekledij. Lees verder

Kings College Cambridge.

– King’s College Chapel Cambridge met een beetje “Royal Wedding”

 

Op een reis doorheen Midden-Engeland mag Cambridge zeker niet ontbreken. Sinds 1280 is deze stad al bekend als universiteitsstad, toen het eerste college werd geopend. Vrijdag 29 april 10.00h: Milton Park & Ride (een van de vijf goed uitgebouwde faciliteiten aan de rand van de stad). Normaal een capaciteit van ongeveer 500 wagens, nu zijn er amper 20 te bespeuren. De bus die voor het vervoer naar de binnenstad zorgt, rijdt ook maar op zondagdienst (d. w. z. om de 10 minuten). Prins William en Kate Middleton waren de oorzaak van deze toestanden. Cambridge werd onrechtstreeks door hen nog in de verf gezet, toen even na 8.00h de aankondiging kwam dat de koningin hen de titel van Duke & Duchess of Cambridge gaf. Veel winkels bleven dicht en jammer genoeg was ook The Fitzwilliam Museum gesloten, dit private museum van de universiteit, gesticht in 1816, heeft een prachtige collectie kunst. Gaande van schilderijen, Griekse, Romeinse en Egyptische antiquiteiten tot middeleeuwse manuscripten. Lees verder

England Anders rond Ypres.

 

Een zaterdag in april en volgens Hagedoren & Deboosere zou het een stralende dag worden. Misschien nog eens een gelegenheid om een toertje te maken rond begraafplaatsen van het CWGC en om hun geschiedenis op te sporen. Ditmaal koos ik op avontuurlijke wijze voor een zelf uitgestippelde route rond Ieper. Lees verder

The Home Guard.

Het is dinsdag 14 mei in 1940, Anthony Eden, de toenmalige Oorlogsminister in de Britse regering had juist op de BBC radio de stichting van het LDV (the Local Defence Volunteers) aangekondigd. In het rustige, kleine Engelse plaatsje Walmington-on-sea verliest George Mainwaring, manager van de Swallow bank geen tijd om zichzelf uit te roepen tot aanvoerder van de lokale LDV-tak en Arthur Wilson, zijn eerste klerk, benoemt hij ter plaatse tot zijn tweede in rang. Mainwarings eerste woorden zijn: “Come on Adolf, we are ready for you”. Lees verder

The Spirit of Britain.

Vrijdag 21 januari was de dag dat P&O zijn allernieuwste schip op de klassieke Dover – Calais route in gebruik nam. De overtocht van 9.20h was de “maiden” trip. Onze gezonde nieuwsgierigheid over al wat met Groot-Brittannië te maken heeft en ook een beetje een drang naar de zee, maakten dat we in februari een dagtochtje boekten en onze terugtocht werd met het nieuwe schip gedaan. Op een enorm mistige dag met bijna zicht nul op het Kanaal, zagen we bij aankomst nog net een schimmige glimp van het nieuwe schip in de haven van Dover.

De interesse voor commercieel ferryvervoer begon voor P&O in de “1960’s”, de begindagen van het Ro-Ro systeem (Roll on / Roll off). P&O ferryvervoer kreeg meer en meer marktaandeel op de verschillende lijnen vanuit het Verenigd Koninkrijk. Met een vloot van meer dan 20 schepen vervoeren ze elk jaar ongeveer 9 miljoen passagiers, 2 miljoen vrachtverkeer en ongeveer 1,7 miljoen persoonsvoertuigen.

 

P&O werd officieel als “ Peninsular Steam Navigation Company” in 1937 gesticht en het eerste contract was het overbrengen van post van Groot-Brittannië naar Spanje en Portugal. In 1840 kwam er een contract voor Egypte bij. Hierdoor voegde men “Oriental” aan de naam toe. Vandaar simpelweg P&O. Rond 1860 werd er een postservice van en naar Australië opgezet, samen met theevervoer uit China en Japan. 1887 was zowel voor P&O als voor Queen Victoria een gouden jubileum jaar, dus was het maar normaal dat het eerste van vier nieuwe stoomschepen dat jaar, de naam Victoria kreeg (tonnenmaat 6.500).

Juist voor het begin van WWI zag men bij P&O het prille begin van plezier & toeristentrips. WWI was de schuldige voor het verlies van meer dan 80 schepen en meer dan 900 bemanningsleden.

In 1937 vierde men reeds 100 jaar P&O en een hele rits lijn- en “cruise”schepen.

WWII werd een kopie van WWI, met dat verschil dat het verlies aan schepen nog groter was (bijna de helft). Veel schepen werden gebruikt als bewapende koopvaardijschepen, hospitaalschepen en troepentransportschepen.

In de jaren ’70 & ’80 waren er meerdere samenvoegingen van scheepvaartmaatschappijen en er kwamen er heel wat onder de P&O vlag (denken we maar aan Stena en Thowsend Thoresen of North Sea Ferries).

1982 zag nog een oorlog in de Falklands en een der cruiseschepen van P&O was het eerste schip dat de Britse Navy opeiste.

Velen dachten dat 1994 een doodsteek was voor het korte ferryvervoer over het Kanaal door het openen van de Kanaaltunnel en het afschaffen van de toenmalige “Duty Free” op de schepen. Door enorme investeringen enerzijds in nieuwe schepen en anderzijds in de havens Calais en Dover (i. v. m. aanlegfaciliteiten), werd het tegendeel bewezen!

‘The Spirit of Britain’, gebouwd in Finland en met een kostprijs van 180 miljoen euro, zal in september vervoegd worden door het zusterschip ‘The Spirit of France’. Met elk een tonnenmaat van 49.000 ton, kunnen ze het dubbele van de cargo van de schepen die ze zullen vervangen, – de Pride of Dover & Pride of Calais, capaciteit van een 2000-tal passagiers en 3 gescheiden dekken die een totaal van bijna 4 km wagens kunnen parkeren – vervoeren.

‘The Spirit’ is 213 m lang en heeft op het eerste gezicht een totaal andere boeg dan zijn voorgangers.

Keuze genoeg voor de hongerigen: buiten het “self service international food court” is er hier ook een brasserie – restaurant met bediening. Er zijn enkele lounges met drankfaciliteiten en “Shop & Collect” is de naam van de winkel (voor ons nog altijd duurder hoor, zeker sterke drank en parfum).

Het schip kan zijn tijd in de haven beperken tot 45 tot 50 minuten en hierdoor kan het de overtocht 5 x per 24 uur maken.

DSC_0021DSC_0034DSC_0044

Je vindt ook nog twee mooi uitgeruste buitendekken met een verrassende houten meubilairstijl.

We maakten de terugtocht ook in een decor van totale mist en konden ervaren dat de misthoorn van de “Spirit” zeer accuraat was! Lawaai hadden we trouwens in overvloed. Zes bussen schoolkinderen aan boord geven niet alleen veel ambiance!

 

  1. Charrin

Waitrose.

Als ik in Groot-Brittannië ben, bezoek ik ook graag de supermarktketens. Niet alleen voor producten die ik hier niet vind, maar ook voor de vlottere en mensvriendelijke klantenbenadering zowel bij de kassa’s als tussen de rekken.

Zoals we in België nogal trouw blijven aan onze supermarkten, is het niet Delhaize, dan vind je ons in Colruyt of Carrefour, zo ben ik over het Kanaal nogal gehecht aan Sainsbury en vond je me maar occasioneel in een der andere ketens, (onderweg was af en toe de dichtstbijzijnde het simpelste). In december hoorde ik dat Waitrose een nieuwe winkel in Ashford had geopend. Dus een reden om er een kijkje te nemen. Lees verder

Londen versus Parijs.

Brussel-Zuid is de perfecte start voor een bezoekje aan zowel Londen als Parijs. Thalys en Eurostar zijn hogesnelheidstreinen (hst’s) die, buiten hun kleur, weinig verschillen.

In januari kwamen we per toeval met een groepje dat recent beide hoofdsteden bezocht had, bij elkaar. Met het uitwisselen van anekdotes en nieuwigheden vonden we het ineens een goed idee om een vergelijk te maken tussen een uitstapje naar beide grootsteden. Lees verder

Hampton Court Palace.

Hampton Court Palace is een paleis juist buiten Londen en het herbergt zo’n 50 jaar Engelse geschiedenis. Het unieke is dat je er het verhaal van twee paleizen en stijlen in ziet. Als je het via de westelijke kant benadert, zie je de enorme, rode steen uit de Tudortijd van Henry VIII, met de speciale schouwornamenten, via de oostelijke kant kom je terecht in de barokfaçade uit de 17de eeuw. Lees verder

« Oudere berichten

© 2024 All kinds of everything

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑