Après Ski, met Sneeuw en een Geweer
In 2020 had Theatertainment voor ons “Kierewiet” klaarstaan voor hun traditionele lentetopper. Ondertussen moeten we niet meer zeggen waarom de première en de andere voorstellingen in rook opgingen. Geen nood echter. Quasi de ganse cast kwam terecht in Après Ski, een nieuwe komedie en ook van de hand van Stany Crets. Alles lag wat door elkaar, dus een bezoek aan de Oostenrijkse Alpen begin mei moet ook kunnen! Trouwens de Winterrevue is nog maar een week gestopt.
Met Après Ski keren we niet alleen terug naar de winter maar ook naar de jaren ’70. De jaren ’70, waar Stany Crets bijna verankerd is en gelukkig maar.
Even een schets van het gebeuren maar we vertellen zeker niet alles. Robert ( Carry Goossens) en Mireille ( Linda de Ridder) runnen als Vlamingen sinds kort een familiehotelletje ergens hoog in de bergen. Veel volk hebben ze nog niet gezien en Robert heeft gelukkig veel tijd voor zijn cursus Duits. Daar zijn echter de eerste klanten. Wim ( Dirk Lavrysen) en Dianne ( Vicky Florus) zijn echter geen normaal koppel. Hotel animator Johny Zalando ( Dirk van Vooren) heeft weinig te doen in het hotel maar zal zich geen moment vervelen zeker als er nog een speciale gaste ( Greet Rouffaer ) in het hotel aankomt.
De rode draad door het verhaal: lawines, een breiende bomma ( Lea Witvrouwen) en een mysterieus geweer.
Verwacht je aan de typische Crets stijl met wat deurenkomedie, doordenkertjes als taalgrappen en zeker improvisatie van sommige acteurs. Lekker amuseren, een tijd die vliegt en een cast die elkaar blindelings kent.
De doortocht van “ de breiende bomma” is niet ongemerkt gepasseerd. De voormalige “ Benidorm Bastards “ actrice heeft hier een “ performance” gebracht die naar meer smaakt. Een innovatie die Stany subtiel heeft ingebracht. De soms gedurfde interactie met het publiek heb ik nog weinig gezien –alleen Miranda Hart, op BBC met haar “ Miranda” comedy is er ooit in geslaagd.
Toch gaat mijn award ditmaal niet naar Lea. Dit heeft mijn illustere collega al gedaan. De collega die de twee “ fans “ van de roze trui uit de Giro spotte. Ik ga nu volledig voor Vicky Florus. Eerlijk gezegd had ik haar nog niet veel zien spelen ( ik dacht haar ooit in Thuis gespot te hebben?) maar deze “Dianne” bleef wel wat aan de ribben kleven.
Stany Crets mag voor mijn part nog lang in de jaren ‘ 70 vertoeven. Zijn stukken doen me zoveel terugdenken aan de Britse reeksen van toen ( die ze daar spijtig genoeg ook niet meer maken). Van On the Buses tot You rang Mylord. Zelfs de legendarische Carry on films zouden iets voor Stany zijn geweest.
Nog vlug zeggen dat je ook kan smullen van een heerlijk decor, dat de setting zoals gewoonlijk de meest legendarische en iconische zaal Elckerlyc is en dat er gespeeld wordt tot 22 mei.
Alle info: www.elckerlyc.be
Tekst en foto’s: G. Charrin.
