Interview Slongs Albumrelease #GOEGAAN 26 februari EMI
Slongs is back in the house! Met een gloednieuw album #GOEGAAN en Vlaanderen zal het geweten hebben, met al die aanstekelijke positieve Slongs vibes. Ook de natuur ondersteunt de release energiekergewijs, want het zonnetje is in Vlaanderen alomtegenwoordig en doet de eerste mini bloesems openbreken.
Slongs + zon + #GOEGAAN is pure Antwerpse girly-rap-power en dat is net wat het festivalseizoen nodig heeft om uit zijn winterslaap te komen.
Frontview was afgelopen week te gast in het Sony Music hoofdkwartier te Brussel, voor een babbel met een Antwaarps accent in het kwadraat. Een eerste handdruk met Slongs is beladen met statische elektriciteit, dat zal dus vonken gaan geven…….# GOE VAN START GAAN noemen ze zoiets!
#GOEGAAN is de opvolger van het debuutalbum GOEIEDAG. Is het een album met weerom een zeer positieve ondertoon?
“Slongs staat sowieso synoniem voor positiviteit hé. Maar het album heeft ook nummers over zelftwijfel, zelfreflectie, kind zijn in oorlogssituaties. Het nummer ‘Wat je doet met mij’ gaat over toxische relaties”.
Soms dienen we het negatieve eerst te ondergaan, om dan het positieve beter aan te voelen, neem nu maanden slecht regenweer, daarna zonneschijn.
“Zo zie ik het ook. Als mensen altijd maar zeggen ‘het regent’, zeg ik altijd, “Stel u voor dat er geen regen was”. Regen is Gin Tonic voor de planeet. Regen is een basiselement voor ons leven, iets goddelijks. Ik bezing het trouwens in een nummer. ‘Give it to me baby’. In België kennen we verschillende seizoenen, telkens iets om naar uit te kijken, verandering. Onlangs was ik in Los Angeles, die mensen missen de seizoenen en appreciëren het goede weer van elke dag niet meer”.
Wat heeft Slongs nodig om zich goed te voelen, buiten het prachtige lentezonnetje van vandaag?
“Ik train mijn eigen mind, al jaren. Ik probeer elke dag dankbaarheid te uiten, naar mezelf en naar dingen die ik rond mij zie. Het besef van een goed dekbed en kussen te hebben. Trachten om die dankbaarheid constant in uwe mind te houden. Zo ben ik een contente mens en gelukkig zijn met wat is. Ik heb niet veel nodig om blij en gelukkig te zijn. Je gaat niet gelukkiger worden door ne dikke otto. Je wordt gelukkig doordat ge iets kunt delen met iemand. Neem nu de wilgenkatjes die beginnen te groeien, als ik dit ’s morgens uit mijn venster zie, dat maakt me blij”.
De coverfoto, is het een bikini-madammeke van Sint Anneke of meer een Oosters getinte prent met de daarbij Oosterse wijsheid? (ik laat mijn verbeelding even de vrije loop)
“Mensen zeggen me ook wel eens: ‘Volgens mij zedde gij een Indiaanse gewest in een veurig leven!’ Voor mij is het ook symbolisch, het aanbieden van een hart, die liefdesvibe. Tsunami of love.”
Slongs even fotomodel dus.
“Daar zijn we een ganse dag mee bezig. Alle nummers hebben een andere foto-illustratie, uitgevoerd door een zeer goede fotograaf, Dirk Lambrechts. Hij liet me dingen doen, die ik anders niet doe”.
Met Raymond van het Groenewoud was er al een klik bij de opname van zijn album in 2017.
“De Raymond is , zoals je hem ziet, ne hele gewone gast. Hij heeft een levensfilosofie die met mij zeer compatibel is. Hij gelooft niet in haat, maar in liefde. Raymond heeft mij toen gecontacteerd, hij had zoiets van…..’wij zijn van dezelfde famille’. Als ge enkele gemeenschappelijke factoren hebt, dan heb je direct een goede basis om verder op te bouwen. Hetzelfde idee over hoe de wereld er zou kunnen uitzien. Ondanks het leeftijdsverschil zijn we likeminded.
Ik heb Raymond ook kunnen strikken om ‘De naakte aap’ met mij te doen, een programma in een cultureel centrum, voor een publiek van 80 man, en enkel ik en Raymond met zijn piano. Hij vond dat zalig, plezant, dat hij eens niet de show moest trekken. En dat Slongs hem meetrekt. Dat hij dat vertrouwen in mij had om dat te doen, dat sterkt u wel als mens. En als ne Raymond dat in u ziet, dan mag heel de wereld op zijn kop gaan staan, dan mogen ze op Facebook zeggen wat ze willen, Raymond vind mij goe!”
Een puur iemand.
“En hij is altijd tegen de stroom ingegaan, nooit zichzelf geconformeerd tot een welbepaald vakje. Nooit zal iemand op een fotoshoot moeten zeggen, Raymond we doen uw haar zo of zo”.
Voor de single ‘Wat je doet met mij’ zijn jullie vertrokken vanuit het refrein, hoe ging dat in zijn werk?
“Je vertrekt van een instrumentaal iets en dan begin je te zoeken. Je begint wat klanken te zingen en in te vullen met woorden die je op dat moment hoort. ‘Weet je wat je doet met mij’ had evengoed kunnen zijn ‘Ik vind je toch zo mooi ‘ (Slongs zingt dit) De rest wordt dan ingevuld als een aantrek-afstoot gegeven”.
Een mooie contrastmix tussen jou en Raymond, hij deed het nog een keer met Tourist LeMc.
“Bij mij komt dat ondeugende van de Raymond er zo wat uit, bij Tourist LeMc komt dat zachte, melancholische eruit”.
Hoe kwam Jack Parow op het album terecht?
“Gewoon een mailtje gestuurd. Ik wou Jack Parow absoluut hebben voor zijn attitude, wat ghetto-achtig. Jack kwam naar België en wou dit wel doen, leuk! “
Leuke zinswendingen, je moet hem soms enkele keren beluisteren om het te verstaan.
“Tekst zit erbij!” (lacht)
Kiid Le Roi werkt mee aan het nummer Lesten Dag.
“Het is een opkomend talentje uit Antwerpen, maar hij is nen Hollander, met een leuk accentje. Op een songwriterkamp is die track er op één dag uitgekomen. We kenden elkaar niet, maar dat klikte weer . Hij is geen bitch mother fucker wrapper, hij is ne positieve zachte lieve gast”.
En Saimn I?
“ Saimn I is in mijn ogen een held. Dat is ne raggamuffin gast, ne toaster, iemand die heel goed kan scatten over dancehall rythms. Ik had hem al eens op een reggae cd gehoord en vroeg of hij wou meewerken.
Iedereen waaraan ik vroeg zei meteen ‘ja’, het was heel persoonlijk, dus helemaal niet zakelijk. Ook de meesten komen naar de show in de Arenberg, behalve de Halve Neuro, die staat op de latten.
Misschien kunnen we eens live skypen, ‘ja Halve, hier den Arenberg”.
Uiteindelijk is het met den Halve Neuro allemaal begonnen.
“Ja, ik zou wel graag hebben dat hij er efkes bij is”.
Hoe begin je aan een nummer in te oefenen? Het lijkt me telkens een huzarenstuk qua concentratie, snelheid, timing.
“Dat proces is iedere keer anders. Met ‘Doen wat overdag nie mag’ , zijn we vertrokken met een goeie vettige baslijn à la Daft Punk. Dan start het creëren, en heel snel staat die eerste verse er. ‘Slow down’ is geschreven op den tram, zonder muziek, onderweg naar de studio. Met de ‘Kleur Van Uw Leven’ had ik een kindje in Syrië voor ogen. Een kind dat met den boot naar Europa gaat komen, dus er moesten Arabische elementen in zitten, en dit geef je mee aan de producer. De producer krijgt mijn tekst en raakt ook weer geïnspireerd op zijn manier.
‘Wat je doet met mij ‘ heb ik samen geschreven met de Spud, die ook samenwerkt met Tourist Le Mc, daar heb ik samen de rap mee geschreven.
‘De wachters aan de poort’ is door Ingrid Mank geschreven”.
Valt er nooit eens een woordje verkeerd live?
“Soms hele verzen! Verder is het zeer intensief trainen met woorden. Soms moet ik teksten weer opfrissen nadat ik ze al maanden geleden geleerd heb voor studio-opnames. En als ik verkeerd zit, dat zeg ik het ook gewoon: Ah, mannekes, ik was nog aan die schone joenge aan het denken”.
Het nummer ‘Die dagen’ is ongetwijfeld een eigen verhaal, met heel den dag in ’t stad hangen, gettoblasters.
“Het is een waar gebeurd verhaal, 2 jaar geleden. Ik zat op een pleintje, ik ben nog steeds nen hangjongere. Ik zag ne gast zitten met ne gettoblaster en had keiveel goesting om erbij te gaan zitten, wat ik ook gedaan heb. Een fleske wijn, nog wat volk erbij, en ze begonnen te ‘breaken’,te freestylen. Een ware block party zoals in de film, de max! En dat met een simpele vraag begon: Mag ik erbij komen zitten? En dat totdat de buren vonden dat dit echt niet kon”.
Waar zit de echte schoonheid van de stad Antwerpen?
“Door in Los Angeles een ganse maand te verblijven, mis je de authenticiteit en de geschiedenis die in elke straatsteen zit. De culturele mengelmoes is hier ook heel fijn, en je kan hier zo goe eten en…die lenteterrasjes. Niks beter dan da! Iedereen die buiten komt, spelende kinderen , basketbalkletsen”.
‘Slow down’ belicht de onechte wereld die we creëren in de sociale media, kan je jezelf hiervoor behoeden?
“Ik zit er ook in hoor, maar er is een verschil met het bewustzijn van zoiets, en de jonge meisjes die hun eigenwaarde laten afhangen van het aantal likes. Ik denk dan terug aan de tijd toen dit niet bestond en ik vergeet soms nog mijn telefoon en merk pas uren later dat er iemand gebeld heeft. Bij tieners zal dit niet gebeuren.”
Die hedendaagse tieners zouden eerder met de smartphone eten opscheppen aan tafel.
(lacht) “Er zou op die smartphone een extra gadget moeten zitten om te kunnen eten!”
Je deinst niet terug voor een waaier aan muziekstijlen.
“In ‘Wat overdag niet mag’ knipogen we met een discotint naar Jamiroquai vibes, ‘Me a dansen’ is hedendaags, ‘Halverwege’ reggae en in het programma Liefde voor muziek ging ik de soultour op.”
Wil je met dit soulavontuur nog wel eens iets doen later?
“Als ik wat ouder ben, nodig ik Natalia uit en ga we samen op tour, ‘Ladies sing the blues’. The mini & the maxi!”
Van dat soulnummer was je ongetwijfeld wel tevreden.
“Ja, met Slongs werk ik binnen een vast kader. En dan die Engelse soul, à la Nina Simone vibe, dat was een opportunity die ik niet kon laten liggen.”
Voorbereiding van de release show op 8 maart, hoe ver staat het?
“ Goe hé, ik heb ongelofelijk straffe muzikanten. Ik moet nog een tandje bijsteken, ik moet mijn teksten nog allemaal herhalen. Raymond is erbij en dan nog in de cultuurtempel van Antwerpen, de Arenberg. Ik voel me daar goe, ik ken de crew, een thuisgevoel om goed te kunnen performen. Ik kijk er enorm naar uit.”
Kunnen we stellen dat je een soort monopolie hebt op de Nederlandstalige rap?
“Niet echt, maar de meesten halen niet de mainstream. Ik beschouw me wel als een pionier. Ik ben als eerste vrouw , in het Nederlandstalige genre doorgebroken en heb een nummer 1 hit gescoord. Er zijn veel upcoming girls, maar nog altijd is de voorkeurtaal Engels. Coely doet het ongelofelijk goed, maar dat is Amerikaans Engels.”
Je ging onlangs naar Los Angeles, om in een jury te zetelen, vertel eens.
“Maftig, van Sint-Andries naar Hollywood. LA is groot en ziet er ook uit zoals in de films, surrealistisch. Een groot hotel, normaal als ik reis is het een cheap hotel, ne cabanja met misschien stromend water en nu in een vijfsterrenhotel.”
Het is u gegund!
Op vrijdag 8 maart 2019 stelt Slongs haar nieuwe album voor in de Arenbergschouwburg in Antwerpen met special guests waaronder Raymond van het Groenewoud. Die dag is het trouwens ook internationale vrouwendag. Slongs is terug met een nieuwe sound en heeft zich omringd met enkele topmuzikanten om haar bekende hits en nieuwe songs te brengen in een opzwepende show met hip hop, reggae & dancehall party vibes.
tekst en foto: Peter minnebo
