Het Cleymans en Van Geel interview over debuutalbum
Jelle en Jonas deelden hun puberjaren. Elk apart baanden ze zich een weg door het Vlaamse muziek- en medialandschap.
Maar Cleymans & Van Geel bleven elkaar ook professioneel ontmoeten. Uit die ontmoetingen en hun vriendschap ontsprong in 2004 een muziekproject met enkel covers van hun gezamenlijke Nederlandstalige helden.
In de volgende 15 jaar ging er geen autorit voorbij zonder luidop fantaseren over een eigen plaat en een eigen sound. Maar steeds was er wel één of ander rationeel bezwaar om dat in realiteit om te zetten.
2020 en fantasie wordt écht. Omdat het tijd was. Omdat Jelle en Jonas al lang genoeg “Ik wil je” hebben gezongen. En omdat ze heel veel goesting erin hadden.
Hun titelloos debuutalbum kwam uit op 3 april en bevat naast de hitsingles AAN DE LIEFDE TEN ONDER en TIJGERS nog tien andere, ijzersterke songs. Elf originele creaties, aangevuld met een wondermooie bewerking van OMARM van hun beider helden Bløf.
Voor de productie keken ze over de landsgrenzen en kwamen ze bij Huub Reijnders terecht, één van de meest succesvolle producers van Nederland. Vanuit zijn studio in Haarlem werkt hij met de meest succesvolle bands en artiesten van Nederland waaronder Bløf, Krezip, Guus Meeuwis en Trijntje Oosterhuis.
En nu dus ook met Cleymans & Van Geel!
Na een poging van Jonas, om Jelle en onze Allkinds reporter samen in beeld te krijgen op Face Time, enigszins zonder succes, werd besloten om de interviewvragen fiftyfifty te laten beantwoorden door beide heren apart. Verdomd vlotte enthousiaste praters in Corona time!
Het is een titelloos album geworden, een bewuste keuze?
Jelle: “Inderdaad een bewuste keuze, we hebben zeer lang nagedacht over wat we precies wilden doen. We hebben 15 jaar Nederlandstalige covers gespeeld. In het begin nummers die wij zelf graag zelf wilden spelen, er zaten vaak onbekende exemplaren tussen. We zijn geëvolueerd naar een band die tracht met Nederlandstalige muziek na anderhalf uur het dak eraf te krijgen. Zeer eclectisch, gaande van De Kreuners naar Marco Borsato, Freek De Jonge, Frank Boeijen.
Toen we onze plaat aan het maken waren, betrapten we er onszelf op dat die plaat ongeveer hetzelfde DNA had, het was exact wat Cleymans en Van Geel is. En als mensen willen weten wat Cleymans en Van Geel is, dan zullen ze dat horen op onze eerste plaat, vandaar dat er geen titel nodig is.”
Zijn jullie er gemakkelijk uitgeraakt hoe het albumcover er moest uitzien? De één kijkt serieus, de andere heeft iets stouterig.
Jelle: “Zo’n fotoshoot is een momentopname. Op die foto zie je inderdaad nog 2 kleine jongetjes. We vinden dat belangrijk, omdat dat beeld toch weergeeft wie wij zijn. Er was ooit een vriendin van ons die zei ‘als 2 jongetjes die U2 nadoen op een salontafel’. Ik denk dat dat de essentie is die we nog altijd willen uitstralen.”
Wanneer merkten jullie de vocale match?
Jelle: “Toen we 16 à 17 jaar waren, hadden we een mini-cabaret show samen met een goede vriend. En toen al merkten we dat we goed konden samen zingen. Altijd een leuk compliment als mensen zeggen ‘jullie klinken goed samen’. Maar voor ons zit het hem meer in het feit dat wij al zo lang vrienden zijn, vanaf ons 12 jaar. Wij willen heel graag samen op het podium staan, samen dingen doen, en dat is dé ware match! En met onze stemmen, daar hebben we een beetje chance mee. Maar het zit hem toch meer in die vriendschap. Wij hebben al zoveel samen gespeeld, zoveel pensenkermissen gedaan alsook grotere podia. Maar dat we elkaar zo goed kennen, dat we aan één blik genoeg hebben, om te weten wat de andere wil zeggen tijdens een nummer.”
Echte vriendschap zeg!
Hebben jullie het gevoel dat jullie verschillende klemtonen kwijt kunnen vanuit jullie musical- en televisiewerk? ‘Omarm me’ zou zo uit een musical geplukt kunnen zijn.
Jelle: “ Men zegt dat van ‘Aan de liefde ten onder’ ook. Ik denk dat het ook een vorm van projectie is van mensen die ons kennen, die misschien musical erin willen horen. Musical bestaat eigenlijk niet. Een lied is een lied. Musical is een vorm waar theater en muziek elkaar ontmoeten en elkaar vinden. Maar ‘iets’ kan niet ‘musical’ zijn. Er zijn rockmusicals, klassieke musicals. Ik denk niet zozeer dat onze ervaring uit de musicals mee op de plaat staat. Wat je er wel op terug vindt, is de ervaring vanuit de coverband, wat ik erg voel doorschemeren. We klinken een beetje als Clouseau, een beetje als De Kreuners.”
Het nummer ‘Pak me dan’ is daar een mooi voorbeeld van, met een naar De Kreuners sound verwijzende intro.
Jelle: “Exact, we hebben het echter daar niet voor gedaan. Het is wel zo dat dat de muziek is die we altijd hebben gespeeld. Ik wilde op heel die plaat al die sferen meepakken. ‘Lopen’, daar hoor ik dan weer Tröckener Kecks en Bryan Ferry in. Van super stevig naar poppy en pop rock. Er zit geen lijn in omdat we die ook niet wilden, maar die ervaring zit er wel bij. We voelen goed aan hoe we moeten zingen (denk ik) en het performen moet nog komen, hopelijk als we live gaan deze zomer.”
‘Tijgers’ lijkt me over een onbeantwoorde liefde te gaan (“Wanneer ga je me geven wat je me beloofd hebt?”) Zijn jullie 2 tijgers samen?
Jelle: “ Nee, wij zijn altijd vrij goed bediend geweest, we mogen niet teveel klagen. (lacht) Wat ik leuk vond bij Tijgers, is om eens een stijloefening te doen. ‘Every breath you take’ van The Police is zo’n nummer waarbij je altijd voelt….er klopt iets niet. Er wordt wel eens gezegd dat dit over een stalker gaat, maar Sting zal dat nooit met zoveel woorden toegeven en dat is juist het leuke daaraan. Tijgers is ook zo’n nummer met een tekst waarbij je gaat twijfelen. Blijft die binnen de lijntjes of gaat die over de schreef? In de muziek moet niet alles autobiografisch zijn, soms moet je ook bepaalde paden verkennen. Het is een heel stevig meezingbaar nummer. Ik vind het leuk om te flirten met teksten die de fantasie aan het werk zetten.”
De musical ’40-’45, hoe kijk je erop terug op de reeds gespeelde voorstellingen?
Jelle: “Het ligt echt stil momenteel, we weten niet wanneer we terug mogen beginnen. Het is een fantastische rol om te spelen, ik speel die nog altijd met heel veel bravoure en héél véél plezier. Het is één van de mooiste projecten uit mijn carrière. “
En blijft het nog altijd een nieuwe ervaring bij elke voorstelling?
Jelle: “Na 250 voorstellingen zou ik liegen dat het elke keer opnieuw een nieuwe ervaring is. Ik schrik er nog altijd wel van hoeveel dat verhaal wel blijft doen. Er zijn wel dagen dat je exact weet wanneer je naar welk punt moet gaan.”
Via Face Time schakelen we vanaf nu over naar de huiskamer van Jonas Van Geel.
Dit interview heeft iets van living apart together!
Jonas: “Het hoort echt bij deze tijden!”
Na Chris Lomme, wordt Martine Tanghe geëerd, en dus toch geen Nathalie Meskens?
Jonas: “ Euh….die wordt al genoeg geëerd! (lacht). Jelle en ik zijn al zeer lang fan van De Kreuners. En we wilden een ode brengen, aan wie voor ons Chris Lomme is, namelijk Martine Tanghe. Welke vrouw bezing je dan, een vrouw die al heel lang in ons leven is? Na onze moeders was zij het! Iedereen kent ze.”
In het nummer ‘Heimwee’, geraakt de Paljas niet weg uit vroeger. Zijn jullie soms niet die 2 Paljassen, de clowns die Vlaanderen entertainen?
Jonas: “Cleymans en Van Geel live op een podium, is langs de ene kant volledig gaan voor een nummer, en het ook durven onderuit halen. Dat hoor je terug in de plaat. Je refereert naar Martine Tanghe of Baywatch, maar daarnaast zijn er nummers die toch meer hout snijden. Die combinatie van de 2, maakt dat wij wij zijn.”
In het nummer ‘Lopen’, nemen jullie shutdown en lockdown in de mond, plots zeer actuele Corona begrippen.
Jonas: “Ja, we hebben dat eigenlijk lang van te voren al aangekondigd! (lacht) Iemand anders vond dit ook straf dat we die begrippen al gebruikten. Die lyrics waren een voorbode.”
Hoe kwamen jullie tot het zwoele Baywatch, tv serie jaren ’80, een knipoogje naar Pamela Anderson?
Jonas: “Samen met vriend en gitarist Tom Lodewijckx heb ik zo’n 10 jaar geleden enkele nummers samen geschreven, waaronder Baywatch. Het nummer is gebaseerd op een anekdote van een vriend. Een drummer die zware fan was van Baywatch. Hij vond het super vervelend gestoord te worden tijdens Baywatch. Zijn vriendin waagde zich eraan en hij heeft het daarom uitgemaakt. Ik vond dat zo’n mooie anekdote, dat ik er een nummer over wou schrijven. Als Baywatch begon, belde zijn lief aan om het over een relatie te hebben. Hij denkt dan alleen maar …..sorry ik maak het nog liever uit dan dat ik Baywatch moet missen.”
Kregen jullie carte blanche voor het album?
Jonas: “Ja totaal. We hadden een duidelijk beeld van de richting die we wilden uitgaan. Met producer Huub Reijnders hebben we het geluid mee gecreëerd. Fotograaf Johan Jacobs (Humo) , met wie ik vaak samenwerk, verleende ook zijn medewerking. Het album is niet direct vernieuwend, maar we hebben getracht een sexy old-skool plaat te maken. We wilden een verhaal vertellen, maar ook véél gaan spelen. We zien wel wat de zomer brengt.”
Hoe verliep het inzingen in de studio?
Jonas: “ We hebben wel wat ingezongen voor platen, van musicals, meestal apart maar nooit samen. Heel fijne opnameperiode van de basic tracks beleefd in Haarlem bij Huub. We verbleven ginds en konden echt in het bad van die plaat duiken. Elke dag ermee opstaan en ermee gaan slapen. Heel gezellig met de nodige pintjes na de opnames. Het inzingen zelf gebeurde in MotorMusic in Mechelen.”
Hoe is het om een album uit te brengen in deze Corona tijd, zonder live persmomenten en zonder face to face reacties tijdens een showcase?
Jonas: “Lang overleg gehad over tijdstip van de release met platenmaatschappij en management. Uitstellen of niet? Maar misschien moesten we ook voor wat afleiding zorgen in deze tijd. In die zin hebben we beslist om de plaat althans digitaal uit te brengen, iedereen is immers thuis. De fysieke plaat brengen we later uit, zodat we er iets live mee kunnen doen. Als iedereen uitstelt, is er niks morgen. En misschien wil iedereen in september dan weer zijn verhaal vertellen en zij wij bij de zovelen. “
Misschien ook tijd om na te denken over toekomstige projecten?
Jonas: “We willen misschien wel iets opbouwen rondom covers die we hebben opgenomen voor Q Music. “
Hoe heb jij je rol in de musical ’40-’45 ervaren?
Jonas: “Ongelofelijk verhaal, dat naar mijn mening iets straffer in elkaar steekt dan ’14-’18. Een intenser verhaal en ook intenser om te spelen. Samen met Jelle en in een nieuwe constellatie met bewegende tribunes, waar toch 1+1 drie werd. Het vertaalde zich in reacties van mensen en succesvolle ticketverkoop. Het heeft een ‘once in a lifetime’-gevoel. Een voorrecht om dit te kunnen spelen en dan nog met uwe beste vriend. “
Beweegt er nog iets rondom je tv werk?
Jonas: “Alle tv opnames van april en mei zijn uitgesteld, er is veel overleg via Face Time. Het is wachten op een signaal om terug te beginnen, maar het is voor iedereen hetzelfde. Maar het is in het belang van de veiligheid, je werkt toch dicht op elkaar in ons milieu. Maar laat ons hopen dat dat niet meer TE LANG duurt!”
Tracklisting:
01 PAK ME DAN
02 TIJGERS
03 AAN DE LIEFDE TEN ONDER
04 MARTINE TANGHE
05 EEN KEER
06 OMARM
07 HEIMWEE
08 IK WIL DAT OOK
09 ZONDER JOU
10 ALLEEN
11 LOPEN
12 BAYWATCH BEGINT
Tekst : Peter Minnebo , foto’s : Johan Jacobs.
