Interview met Dorian Dumont over album APHEXions, naar het werk van zijn muzikale held Aphex Twin
Op ‘APHEXions’ betuigt de Brusselse pianist met Franse roots Dorian Dumont, die onder meer furore maakt bij de electro jazz band ECHT! , de liefde voor één van zijn grootste muzikale helden: Aphex Twin.
In tegenstelling tot wat zo’n hommage doet vermoeden komt er helemaal géén elektronica aan te pas, maar vertaalt hij een selectie van Richard David James’ muziek naar de klassieke vleugelpiano en geeft hij de nummers hierbij een geheel nieuwe dimensie. Zo worden rave classics als Polynomial-C en Xtal gestript tot de kern en bouwt hij verder op het minimalisme dat reeds te horen is in tracks als Nannou, Kesson Daslef of Fingerbibb.
Als een volleerd jazzpianist improviseert hij op de verschillende thema’s en injecteert hij hier en daar een welgemikte shot blues. Het resultaat is dat in deze hommage plaat zowel de eenvoudige schoonheid als de tegendraadse complexiteit van Aphex Twin mooi vervat zitten. Maar het klinkt bovenal als verfrissend nieuwe muziek die Dorian Dumont meteen als solo pianist op de kaart zet!
De eerste single uit het album verscheen op 4 juni. ‘Polynomial-C’ is een rave anthem uit de prille periode van Aphex Twin, die origineel verscheen op het Belgische R&S records. Bijna 30 jaar later verschijnt Dorians bewerking op het Belgische jazz not jazz label W.E.R.F. records.
Waar en wanneer zette u de eerste stappen richting muziek?
“Ik was nog maar 7 toen ik naar de muziekschool ging in Montpellier, waar ik van afkomstig ben. Ik volgde klassieke piano tot mijn 18 jaar en daarna begon ik met jazz, met de nodige openheid en improvisatie.”
U studeerde in Montpellier, hoe hebben die studies invloed gehad op uw muzikaal werk?
“Mireille Michaud en Susan Campbell waren 2 geweldige leerkrachten. Nu ik zelf les geef, hoor ik hen terug herleven in mijn lesgeven. Ik heb zeer mooie herinneringen aan die tijd. Ik was altijd van het idee dat ik een klassiek pianist zou blijven, maar toen hoorde ik in mijn opleiding totaal nieuw materiaal.”
Als professioneel pianist moet u ongetwijfeld een favoriet hebben onder de klassieke grootmeesters.
“Zonder twijfel Bach, hij is geniaal, maar ook Claude Debussy of Ravel.”
Het album en titel is opgedragen aan uw muzikale held, Aphex Twin.
“Ik ben met een aantal composities van hem aan de slag gegaan, zonder in de val te trappen met teveel bewondering voor hem te hebben. Het draait rond hem en mij, ik probeer het persoonlijk te benaderen. Het is een ode aan hem geworden, maar tegelijkertijd ook een werk op zich.”
Aphex Twin heeft een uitgebreid oeuvre, hoe kwam je tot een keuze binnen zijn songs?
“Ik vond zijn muziek altijd zeer ‘rijk’ en begon het op de piano te spelen. Ik stond verbaasd hoe goed die songs klonken en hoe hij de elektronische muziek kon omschakelen naar piano. Ik amuseerde me en begon te improviseren. Soms speelde ik de tunes zoals ze zijn en speelde ik daarop in met improvisaties. Ik hield me altijd voor om Aphex Twin te spelen, alsof het een Bach compositie was en zo kon ik daarop mijn eigen antwoord formuleren. Ik koos een aantal tunes uit en ging de uitdaging aan om ze aan te passen. Ik duwde me in een bepaalde richting en vond er zelfs de blues in terug. Alles verliep zeer vlot en het inspireerde me. Ik kon nu beiden doen, een eigen interpretatie én een tribute.”
Wie schuilt er achter het creatieve artwork, een mix van schilderachtige patronen en reële afbeeldingen van bomen.
“Het ontwerp is van de Duitse Patrick Dreier. Ik praatte met hem over het proces dat ik doormaakte als pianist. We hadden het idee om een ontmoeting van het organische met het digitale weer te geven. Hij combineerde visueel indrukken van de natuur met barcodes. Zo ook geschiedde het in de muziek, het inspelen van de piano op het digitale.”
Het eerste nummer, de songtitel is bijna een niet uit te spreken paswoord…..MT1t29r2. De intro klinkt dreigend en gaat over in het filmische.
“Ik hield wel van de live versie, met een sombere atmosfeer, gevolgd door een baslijn en ik heb geprobeerd om dat terug neer te zetten. Akkoord, het is niet exact hem, en je moet uiteindelijk accepteren hoe het uiteindelijk geworden is. Het was in dit geval even persoonlijk alsof ik zelf eigen werk zou componeren. Aphex Twin heeft altijd wel een link met piano gehad, hij heeft enkele piano nummers.(Kesson Daslef) Op de Computer Controlled Acoustic Instruments PT 2 EP gebruikt hij enkel piano & drums.”
Xtal vol 1 & 2 zijn vrij lange songs (9min). Voegde u hier iets extra aan toe, een surplus interpretatie?
“Ik was niet van plan om deze tune 2 keer uit te brengen. Ik had zovele ideeën met dit nummer, dat ik wat gefrustreerd achterbleef en ik besliste om er 2 te maken.”
Naast Nannou is er nog een Nannou’s echo.
“Nannou is een transcriptie van de originele tune en Nannou’s echo is daar mijn antwoord op. Het is de enige volledig geïmproviseerde song op het album. Dus geen song van Aphex Twin, maar mijn antwoord op de originele Nannou tune. Ik denk dat ik het improviseren meer ga toepassen als antwoord op iets. Iets interessant voor live sessies.”
POLYNOMIAL-C is de single, hoe kom je tot een single keuze?
“Het lag voor de hand om dit nummer als single te kiezen, omdat je in dit nummer een stukje van al de processen die ik doorlopen heb, terugvindt. Het zijn stijlen als Acid en Rave die vertaald worden naar piano. Het wijzigde heel wat aan de kleuren van de originele tune. De eerste strofe is vrij dicht bij het originele en vervolgens maak ik het me meer eigen en trek ik het naar me toe. Dit nummer representeert eigenlijk al de processen in het album.”
In welke mentale wereld vertoeft u tijdens het pianospelen?
“Normaliter deel ik het podium met andere muzikanten, maar nu was het solo, waar in het begin de nodige stress bij kwam kijken. Daarvoor was ik gefocust op wat er in de band gebeurde en op de interactie met het publiek. En nu was er nog een grotere connectie met het publiek, dan dat ik gewend was. Het was stressvol, maar eens ik in dat wereldje zat, was het pure fun. Ik probeerde niet teveel te focussen en ruimte te laten voor improvisatie. Ik kreeg dit advies ooit van een leraar in het Conservatorium in Brussel. Bij een nummer als Xtal zal ik dit zeker trachten toe te passen.”
Live events aan het plannen, nu het terug kan en mag?
“Er staat een private showcase voor professionelen gepland in Brussel. Met mijn band ECHT! zal ik veel spelen deze zomer. Verder staan er nog concerten gepland in Luxemburg en Brugge.”
Tekst : Peter Minnebo. Foto’s: D. Dumont.
