Interview DVKES over nieuw smaakvol atypisch album ECHOPLASM

 

Na het bejubelde debuut  “Push Through” staat DVKES (uit te spreken als: Dukes) te trappelen met een nieuwe plaat.

De band die al meermaals bewees over een stevige portie talent te beschikken (Humo’s Rockrally, De Nieuwe Lichting 2020 en opgepikt door KEXP) nam producer Micha Volders (Whispering Sons, The Sore Losers) onder de arm voor zijn tweede langspeler.

Volders trok de band uit zijn comfortzone en het resultaat is een eigenzinnige mix van krautrock, psychedelica en vroege elektronica. DVKES verrast bovendien door vrouwenstemmen toe te voegen aan het instrumentarium. Vrouwenstemmen?  Ja, én niet van de minste! Lara Chedraoui (Intergalactic Lovers), Naomi Symons (Reena Riot) en Ciska Vanhoyland (Mon-o-Phone) wilden maar al te graag samenwerken met dit Antwerpse trio.

De hypnotiserende grooves, het snijdende gitaargeluid, de wijdse synths en de catchy songs worden in een smaakvol atypisch jasje gestoken. Je hoort onweerstaanbare indierock met een knipoog naar Talking Heads, Tame Impala, Goat en Devo.

Het moge duidelijk zijn: DVKES is een band die niet voor één gat te vangen is en een nieuwe interessante weg inslaat.

Eén ding staat zeker vast, DVKES zal met dit album ongetwijfeld het onderdeel ‘telekinese’ in de definitie van ectoplasma  toepassen tijdens de live shows.  Het veronderstelde vermogen om andere dingen dan het eigen lichaam te bewegen zonder fysiek contact. Het publiek!

Allkinds klaarde het muzikale pareltje Echoplasm samen met Joos Houwen(zang/gitaar) voor u uit, een week voor de release.

Het vorige album dateert van 2016, wellicht een muzikale evolutie in die 5 jaar.

“Sowieso.  De band op zich evolueerde van een bezetting van 4 naar 6. We waren een periode slechts met 3, maar door die beperktheid werd onze creativiteit getriggerd, omdat we het op een andere manier moesten gaan aanpakken.

Muzikaal hebben we vrouwelijke backings toegevoegd, de klank is geëvolueerd en de nummers zijn meer matuur.”

Wat voor een gevoel geeft het om weerom een album van eigen stempel neer te zetten?

“Het geeft veel voldoening.  Deze week zijn de vinyls aangekomen en het gaf een gevoel van ‘het is rond’, na een lang proces.  Onze drummer kampte met gezondheidsproblemen en we hebben de opnames tijdelijk gestaakt.  Corona vertraagde tevens het uitbrengen van de plaat.  We zijn blij dat het eindelijk zover is.”

Echoplasm is een albumtitel die tot de verbeelding doet spreken.

“De titel heeft verschillende betekenissen”. Op artistiek vlak hebben we ons laten inspireren door Raymond Scott, die ooit een plaat genaamd “Ectoplasm” uitbracht. Ook de elektronische klanken van Scott waren een grote invloed op onze plaat.  Micha was daar fel mee bezig.

Echoplasm (Ectoplasm) verwijst naar het waarzeggen begin 19e eeuw.  Vroeger geloofden mensen  dat als een waarzegger/waarzegster zijn of haar verhaal deed en de toekomst trachtte te voorspellen, dat er een bepaalde stof (ectoplasme)  vrijkwam in de lucht. Mensen dachten dat uit die stof er geesten ontstonden. Gebakken lucht eigenlijk.  Ik vond het een geestig  idee om onze plaat zo te noemen. Het lijkt alsof dat dat iets groots voorstelt maar tegelijkertijd is het ook bullshit.(lacht). Wij hebben er Echoplasm van gemaakt. Er staat ook veel galmeffect op de songs.”

Wordt dit vertaald naar het artwork van de cover, waarop een hoofd met een wolkig zweverig brein?

“Mijn vriendin Nathalie Wijnen heeft het artwork ontworpen.  (Joos toont de vinyl)  De mevrouw op de cover draagt een labo jas, ook verwijzend naar Raymond Scott.  Hij was een geluidsingenieur en onderzoeker. De muziek herbergt wat 80’s getinte klanken en heeft een psychedelische ondertoon. In het artwork zie je dat terugkomen. Je ziet felle kleuren en een spacey decor.”

Het oogt futuristisch.

“Het dekt eigenlijk de volledige lading.  Raymond Scott heeft zelf  pioniersgewijs synthesizers gemaakt. Ik dacht dat één van die synths nooit afgewerkt is. Die zou in handen zijn van iemand van Devo.   Naast dit verleden, ook met blik op the future.” De elektronische muziek die Scott gemaakt heeft, klinkt nu heel oud, maar was toen enorm futuristisch.

De elektronische muziek is functioneel belangrijk geweest.

“We hebben het dit keer anders aangepakt door eerst arpeggio’s te programmeren en daarover onze muziek te gaan maken.  De elektronica is een bron geweest voor het ontstaan van de nummers.  Vroeger was het eerder omgekeerd. Zo zijn we in een nieuwe piste beland.”

Hoe was de samenwerking met de gastzangeressen?   

“Het was een idee van Micha om gastzangeressen erbij te betrekken. We hebben hem redelijk wat vrijheid gegeven daarin.  De drie waren zeer enthousiast om af te komen.    De band en ikzelf kenden de nummers al, maar ik had mijn zangtakes nog niet gedaan.  De dames moesten hun ding doen op een nummer dat nog niet volledig af was.  Dat moet voor hen wel raar zijn overgekomen, nog vaag op dat moment.  Voor ons klopte het allemaal wel.  Chique werk van hen, er zit veel poppiness en zoetigheid in.

De passages die zij zingen, waren oorspronkelijk gitaarlijnen van mezelf.  Micha stelde voor om andere gitaarlijnen te schrijven en de oorspronkelijke gitaarlijnen te laten zingen door de meisjes.  Hun zang is een arrangement op zich geworden.  100% Micha zijn verdienste!”

Gaan ze mee op tour?

“Naomi gaat zeker mee, Lara zal misschien mee optreden vermits ze terug begint te toeren met Intergalactic Lovers.  Tessa Vanhees, de vriendin van onze drummer (die meezong op de song ‘Freeze Frame’)  en mijn vriendin Nathalie gaan ook mee.” Ciska Vanhoyland heeft ook gezongen op de plaat. Zij woont iets verder van ons en dat maakt repeteren iets moeilijker. Ze heeft het ook erg druk met haar band “Mon-o-phone”.

‘Vision & Reshape’, een nummer dat onmiddellijk tempo maakt,  over ‘change’ met visie?

“Belangrijk is dat een tekst ruim geïnterpreteerd kan worden, zodat iedereen er persoonlijk wel iets van kan maken.  Voor mij persoonlijk gaat het over visie en daarbij trachten geen oogkleppen te hebben.  Zoveel mogelijk laten binnenkomen om uw visie zo breed mogelijk te houden.

In ‘Spread Makebelieve’ een opvallende uniek opgenomen drumsound.

“Micha weer  met het wacko idee om de drums niet helemaal klassiek op te nemen. (microfoon bij een drum)  Op elk stuk van de drum werd een contactmicrofoon geplaatst, een extra microfoon die naar synthesizers werd gestuurd.  Wat je hoort is een combinatie van drums met een synthesizersound.  Als de drummer speelt, hoor je daar ook synthesizergeluiden bij.”

‘Spread Makebelieve’ gaat over dat het soms wel eens fijn is om wat leugens te vertellen om mensen bij de neus te nemen.  Je kan dit projecteren op muzikanten. Iedereen neemt u serieus als muzikant, maar eigenlijk kan je op een podium zeggen en doen wat je wil. De vrijheid om de nar te zijn.”

‘Risk of Rain’, te linken aan het weerbericht?

“Het is meer een metafoor.  Over vriendschappen die wat aan het verwateren zijn en dat wat dreigt fout te lopen.”

‘Let the kids have fun’

“Ergens heeft het ook met politiek te maken en daar probeer ik van weg te blijven. Soms kan ik het niet laten. De song werd geschreven naar aanleiding van klimaatprotesten van de jongeren.  Soms verschiet ik  als je ziet hoe volwassen mensen kinderen kunnen veroordelen. Ze vergeten dat het kinderen zijn. Het is iets wat ik ook gezien heb tijdens deze pandemie”.

‘Heyc come on’  voert het muzikale tempo ferm op.

“Dit is het tweede nummer dat politiek geladen is.  Het gaat over wat er mis loopt in deze wereld en wat we allemaal anders zouden willen zien.”   Er zit redelijk wat frustratie in.

Het album sluit in rust af met ‘Done with Mercy’

“De bonustrack van het album.  Op onze vorige plaat is de laatste song ook wat mellow.  Het gebeurt spontaan. Dit nummer hebben we ’s nachts opgenomen.  Het geeft die vibe ook weer.  Het was het meest geschikte moment. “ Ik heb het nummer geschreven toen ik hoorde dat mijn vader ziek was. Hij is gelukkig hersteld! Het gaat over wat je erft van je ouders. Slechte en goede dingen.

Vroeger hadden jullie een gezellig repetitiekot in Brecht, voltooid verleden tijd?

“Inderdaad, nu repeteren we ergens in het centrum van Antwerpen met wat meer comfort en meer ruimte.  En nog een voordeel, er is geen tijdslimiet. Bij de ouders van Antoni (drummer) in Brecht was het repeteren beperkt tot 22 uur.” De buren hé!

Waar kan het publiek zich laten doordringen  met Echoplasm?

“Ikzelf ben afkomstig van Leffinge en daar vindt de releaseshow  plaats.  Er staan al wat live data vast. We spelen in een uitverkochte Vooruit met Ramkot, dat zal wreed chique worden peis ik!  Ook Nederland komt in het vizier. Ik heb er veel goesting in!”. Er staat volgend jaar nog veel leuks gepland, maar daar kan ik nog niet veel over zeggen.

 

 

 

UPCOMING SHOWS

25/11 Café Café Hasselt

27/11 JH Wollewei Turnhout

1/12 Vooruit Gent with Ramkot (SOLD OUT)

2/12 Vooruit Gent with Ramkot (SOLD OUT)

15/1 De Zwerver Leffinge

MORE TBA

Tekst: Peter Minnebo.

Foto: Nathalie Wijnen.