Minnebo meets Peter von Poehl
Nieuw album “Memories from Saint-Forget” release 4 juni
De Zweedse singer-songwriter Peter von Poehl keert met zijn vijfde album ‘Memories from Saint-Forget’ terug naar zijn roots en is tegelijkertijd muzikaal vernieuwend. Het album staat vol met vragen, met de nodige melancholie die wordt afgeleid door vredige humor.
De Corona lockdown deed zijn gezin in het dorpje Saint-Forget belanden, in de Chevreuse vallei in Frankrijk. Noem het een toevluchtsoord in een ideale groene omgeving met de nodige opportuniteiten om een uniek album te creëren.
Allkinds dook met Peter von Poehl terug in de lockdown periode, waar de wortels van dit album terug te vinden zijn.
Hoe bent u eigenlijk in het Frans dorpje Saint-Forget verzeild? De dorpsnaam zou half Frans, half Engels kunnen uitgesproken worden.
“Wegens de lockdown in Parijs, wilden we met het gezin de stad achter ons laten en vonden we een huurhuis in Saint-Forget.”
Is dit album een soort ode aan uw debuutalbum (Going to Where the Tea-Trees Are) van 15 jaar geleden?
“Het doel van het album buiten beschouwing gelaten, heeft het wel wat gelijkenissen. Toen ik mijn eerste album maakte, leefde ik in Berlijn en had veel tijd om in mijn homestudio door te brengen. Bij dit album was het ongeveer dezelfde situatie, er kwam tijd vrij en de songs werden beat per beat opgebouwd. In december componeerde ik 3 drum tracks, waarop ik de andere songs verder uitgebouwd heb”
De uitdrukking ‘monkeys wedding’ verwijst naar een weersituatie van lichte regen gecombineerd met zonneschijn. Het gelijknamige nummer kent een typerende baslijn. Verder passeren dieren zoals een Russische blauwe kat, een hond, bijen, een schorpioen, een aap. Tracht u via deze weg een verhaal te vertellen?
“Ik denk dat de dieren ons een verhaal te vertellen hebben. Ze hebben veel meer antwoorden op vragen, dan we denken.
Engels is niet mijn moedertaal, er is altijd een soort afstand die gecreëerd wordt, woorden of uitdrukkingen die ik nog niet ken, zoals ‘monkeys wedding’. Ik was in Melbourne voor een show in openlucht, er was regen en zon tegelijkertijd en men sprak van monkeys wedding. Ik had er nog nooit van gehoord. Dat is het leuke aan taal, de lokale uitdrukkingen, ik gebruik ze graag.”
Tijd is een gemeenschappelijke noemer in enkele songs, tijd die passeert.
“Gedurende lange tijd had je de tijd niet, en nu krijg je de tijd om over dingen na te denken, wat nieuw is.”
U zingt over het gemis van dingen, vrienden, familie. Het past perfect bij de lockdown toestanden.
“Ja, het verwijst er ook naar. De laatste jaren hield ik er een leefstijl op na met veel reizen omwille van optredens. Je ging naar vrienden, musea, shows,…Het enige wat overblijft tijdens zo’n lockdown is een soort rare leegte.”
Het wordt echt spacy in de clip van ‘Behind the eight ball’, waar je zoon Orson (9) in acteert.
“Ik was zeer opgetogen van zijn acteerprestatie en de song is genoemd naar zijn passie voor het 8-ball Pool biljart spel. De regisseur stelde voor om er een spacy noot aan toe te voegen en het was vanzelfsprekend dat ik aan mijn zoon vroeg om mee te doen.”
En u kreeg de eer om het astronautenpak aan te trekken.
(lacht) “Zolang het maar beperkt blijft bij wat opnames binnen de studio, in een gecontroleerde omgeving, is het ok voor mij! We beleefden er veel plezier aan. De regisseur baseerde zich op de Apollo landing die in scène zou gezet zijn door de filmregisseur Kubrick, indien de maanlanding niet gelukt zou zijn. Zo kwam men tot het idee van realiteit versus non-realiteit.”
Focus op de verbeelding in het nummer ‘Tell me about your dream tonight’?
“Eigenlijk is dit nog een titel die ik te danken heb aan mijn zoon. Hij vertelde me op een ochtend over zijn droom van de voorbije nacht. Hij werd wakker maar realiseerde dat hij nog aan het dromen was.”
Uw vrouw Marie Modiano heeft vocaal bijgedragen tot enkele nummers. Hier in België herinneren we haar optreden naast Lieven Tavernier met ‘La Cathédrale in de Radio 1 Sessies 2014.
“Ze was zo vriendelijk om haar medewerking te verlenen als backing vocal. We hebben elkaar ook zo ontmoet. Ik werd gevraagd als gitarist op haar eerste album, zo’n 15 jaar geleden opgenomen in Berlijn. Sindsdien doen we er alles aan om samen te werken. Begin 2021 hebben we samen een album gereleased ‘Songs From The Other Side’, songs van een optreden in Centre Pompidou in 2019.
De Radio 1 Sessie was onder presentatie van Bent Van Looy, een vriend van ons. Ik sprak hem gisteren nog om hem te vragen voor een show in Parijs. Bent bracht recent een gidsboek uit over Parijs en hij zong nog maar pas een duet met mijn vrouw. Het is enkele weken uit op single.”
In de vinyl collector’s edition, schrijft u over de relatie van muziek met koken?
“Ja. Het kan misschien zot klinken, maar ik hou me evenveel met songwriting bezig in mijn keuken tijdens het koken, als in de mixing studio. Neem nu het nummer ‘The Story Of The Impossible’ op mijn eerste album. (2006) Ik kan me nog exact herinneren wanneer ik het nummer schreef en wat ik aan het koken was. Het was een Penne all’arrabiata! (lacht) Muziek is voor mij een spontaan natuurlijk gegeven binnen het dagelijkse leven.”
Uw zus Charlotte von Poehl heeft haar aandeel in het visuele concept.
“Inderdaad, er zijn tekeningen uit haar notitieboekje van de laatste 15 jaren gebruikt. Nota’s in verband met voorbereidingen van albums. Ze stond ook in voor de visuals van verschillende liveshows.”
Op het albumcover zien we enkele foto’s op een grasveld?
“Het was de tuin in Saint-Forget. Er stond een kasteel en ons huis was een stuk van de stallen. Het is de tuin rondom het kasteel, het is een publieke ruimte. Normaal is het er druk door de bezoekers van het kasteel, maar nu waren we helemaal alleen. De cover werd vastgelegd door fotografe Estelle Hanania.”
Is het een mix van recent en iets ouder materiaal?
“Ik schreef een aantal nummers in 2018, over een zeer korte periode. ‘Monkey’s wedding’ is van die periode, alsook ‘I Miss My Old Grey Skies’.”
Wanneer we in de muziekgeschiedenis duiken, kruiste u muzikaal ooit het pad van Depeche Mode.
“Ik heb meegewerkt aan remixes (Free Love/ Bertrand Burgalat Version) anno 2000 met de Wah Wah gitaar. Ik werkte https://nl-nl.facebook.com/petervonpoehl/in een studio, gerund door Bertrand Burgalat (muzikant, componist en producer) onder het label TRICATEL. Ik heb veel respect voor die fantastische band.”
Kunnen we u binnenkort live aan het werk zien?
“In juni is er al een optreden gepland, in het Kasteel museum in Parijs. Het laat me toe om solo op te treden in kleinere ruimtes zonder teveel technisch materiaal. In de herfst vermoedelijk optredens in België.”
Album release op 4 juni
Tekst: Peter Minnebo. Foto : Estelle Hanania.
