Interview The Anaesthetics  op Vestrock

The Anaesthetics combineert moeiteloos dansbare ritmes met onorthodoxe gitaarpartijen. Modern New Wave is hoe deze Nederlandse band zelf hun muziek omschrijft.

De band stond al in het voorprogramma van  Other Lives en Flying Horseman. En met de tour van de vorige single bracht de band het al tot in Berlijn. Voordat we deze band voorgoed kwijt raken aan het buitenland, kon je ze  gewoon nog komen checken op VESTROCK!

Allkinds had afspraak met Sam Duijf (vocals, gitaar) en Des Spreeuwenberg (bas) na een niet zo heilig maar cool concert in de kapel de dag voordien. In tegenstelling tot anesthetica propofol, midazolam en penthotal die je lichaam gevoelloos maken, ben je tijdens een concert in een super stemming en  heel even weg van de wereld.

De groepsnaam, ‘The Anaesthetics’, dat klinkt toch heel medisch…..

Sam: “Zo’n 12 jaar geleden waren we op zoek naar een bandnaam, die toen goed klonk en waar we ons allemaal in terug konden vinden.  The Anaesthetics kon in verband gebracht worden met muziek als een verdovend iets en qua woordgebruik lag het in de lijn van The Cure.”

Hoe zijn jullie als groepsleden tezamen gekomen, er moet toch ook een soort ‘klick’ geweest zijn tussen jullie persoonlijkheden.

Des: “Ik speelde in een band samen met Koen Huijs (gitarist).  Ik stelde hem voor om een band op te richten met uitsluitend eigen werk. Koen zat op dezelfde middelbare school als Sam.  De drummer die we nog nodig hadden, zat dan weer bij mij in de klas en ik nodigde Stijn uit om eens een repetitie bij te wonen.”

Jullie gitaarpartijen zouden klinken in de richting van The Cure.

Sam: ”In het begin, ‘A Forest’  van The Cure, je moet het gewoon spelen hé!”

Des:  ”Wij luisterden veel naar Interpol, Joy Division, Radiohead en uiteindelijk kom je bij de grote hits van The Cure.”

Jullie brengen new wave in een hedendaags jasje, is zoiets componeren moeilijk of makkelijk voor jullie? Als twintigers  hebben jullie de gloriejaren van deze periode niet bewust kunnen meemaken.

Des: ”Het is iets dat vrij natuurlijk komt. “

Sam: ”We luisteren veel naar oudere muziek, en we streven in onze muziek om het oude en het nieuwe te combineren door gebruik te maken van synthesizers en drumcomputers.”

Hoe ontstaat een nummer?

Des: “Iemand maakt een schets met de nodige structuur qua tekst, muziek en zang. Zoiets wordt voorgelegd binnen de groep en ieder gaat dat naar eigen inzicht invullen.  Tijdens de repetities proberen we dat  uit.”

Sam: ”We stappen altijd met een brede glimlach het repetitielokaal uit hoor. Het schip vaart met 4 kapiteins aan boord en we komen altijd tot de meest geschikte consensus. Als uiteindelijk een nummer klaar is voor studio-opname, overheerst een gevoel van trots.  Je hebt er immers lang aan gewerkt.”

In 2015 kwam jullie eerste EP  ‘Stockholm’ uit.

Sam: “Na het winnen van een wedstrijd tussen bands, mochten we een EP opnemen, want zelf hadden we daar de financiële mogelijkheden niet voor.  De opnames verliepen best wel vlot, 1 nummer per dag, ook al hadden we maar weinig studio-ervaring.  Spannend, creatief én leerzaam tegelijk.”

Voor jullie album ‘1080’ schreven jullie zo’n 100 songs, hoe deden jullie dat in godsnaam?

Sam: ”We organiseren jaarlijks een band-weekend en we verbleven in de Belgische Ardennen. We speelden met het idee om een album te maken, maar we betrapten onszelf erop dat we er altijd lang over deden om een nummer te maken, zo’n 3 nummers in één jaar.  We wilden het roer radicaal omgooien door zo’n 100 demo’s te maken, zo’n 25 per bandlid.  Ieder ging ze thuis maken en gooide ze op Google Drive.  De lol was soms ver zoek bij het componeren aan zo’n ziekelijk hels tempo. (lacht)  Verder de complimenten aan gitarist Koen die veel nummers voor zijn rekening heeft genomen, meer dan 25!  Uit die kwantiteit moest vervolgens enkel de kwaliteit overblijven. “

Des: “Ieder maakte een top 10, en de nummers die overlapten, kwamen sowieso op het album.  De nummers werden gerangschikt volgens een puntensysteem à la Songfestival.”

Komen jullie wel eens in een experimentele fase terecht om aan vernieuwing tegemoet te komen?

Des: “ Ik denk het wel, we leggen ons geen beperkingen op door te zeggen dat er geen invloed mag zijn van andere genres.  In de toekomst kan dat alle richtingen uit.”

Sam: “Des zegt wel eens dat we meer de kant op moeten gaan van The Weeknd.”

Des: ”Ik ben niet echt fan van The Weeknd, maar  ze gebruiken subtiel van die Japanse jazzy city pop.  Ik denk er wel eens aan om daar dingen van op te pikken en ermee verder te werken.   Toevallig heeft The Weeknd enkele weken geleden een album uitgebracht met letterlijke samples van city pop!  Als we het toen gedaan hadden, stonden we nu misschien op de main stage!”

Sam: “Het komt erop aan slimmigheidjes te gebruiken en het wiel niet opnieuw uit te vinden. Van The Weeknd kan je wel iets leren, ze creëren vette sounds en ze hebben niet voor niets vele hits. We mogen er niet te denigrerend naar kijken, durven kijken hoe die grotere popgroepen het aanpakken.”

Des:  ”Vroeger hadden we hierover een totaal andere visie.  Als een nummer de top 40 haalde, dan zou het wel slecht zijn. Ondertussen hebben we onze mening wat bijgesteld. We zijn we al wat ouder geworden.” (lacht)

Inhoudelijk, is daar een lijn in te trekken?

Sam: ”Doordat ieder een aantal nummers moest maken, is ieder ook verantwoordelijk voor de inhoud van die songs.”

Des:  “En zo kan het alle richtingen uit. Van iemand die een obsessie heeft voor een kandidaat van een reality-tv tv show (eerste single) tot het eiland van Jeffrey Epstein.”

Het artwork design oogt elektronisch.

Des: “Toen we het album gingen maken, hadden we als concept Digital Romanticism, romantiek in een gedigitaliseerde versie, in een kunstvorm. We maakten dit idee over aan de grafische ontwerpster.  Het werd een soort borduursel met allerlei digitale filters eroverheen.”

Sam: “Het is wederom het vermengen van het ouderwetse met nieuwe technologie.”

Gisteren hebben jullie opgetreden hier op Vestrock, hoe  is het verlopen?

Sam: “Tijdens de soundcheck was de zaal nog leeg in de kapel, maar  5 minuten voor aanvang stroomde de hele tent vol met leuke reacties van het publiek.”

Jullie scheepten tevens in voor  een Vestcruise met  enkele festivalgangers, waarvan een mini docu wordt gemaakt. 

Sam: “De boot was reeds dusdanig bemand zodat Des niet mee kon varen. We speelden enkele nummers op de boot, die bestuurd werd door een soort kapitein Iglo, echt te gek!  Een eerste concert op het water.”

Des: ”Zo heb ik wel The Darkness kunnen zien!”

En vandaag speelden jullie op nog een speciale locatie, de camping.

Sam: “We speelden met synthesizers met stroomvoorziening op batterijen, rond 12u op de camping. We gebruikten drumcomputers, wat we niet vaak doen.”

Des: “Een muzikaal ontbijtje als het ware in een openlucht ontbijtruimte.”

Plannen deze zomer?

Des: “Eerst en vooral wordt de plaat op vinyl uitgebracht in combinatie met een releaseparty.”

Hebben jullie backstage contact met de andere groepen?

Des: “We ontmoetten vrijdag  de Editors bij een eetstand, ze lieten ons zeer galant voorgaan!” (lacht)

 Tekst: Peter Minnebo.

Foto: Wim Heirbaut.