De voorste kruisband, de elitepees bij de sportrevalidatie
Hoe dikwijls lezen we in de krant: sportman (meestal bij contactsporten) scheurt zijn voorste kruisband. Bij voetballers weet je ondertussen dat je die dit seizoen niet meer in competitie moet verwachten. Een voorste kruisbandletsel wordt de “Rolls Royce” der knieblessures genoemd en vergt na een operatieve ingreep een lange revalidatie. De voorste kruisband –ACL (anterior cruciate ligament) in de literatuur– wordt tijdens een reconstructie vervangen door ofwel een pees uit de patella (knieschijf) of, in de meeste gevallen, door een hamstringgreffe, (een achterdijbeenspier, waarvan we er trouwens drie hebben). In het begin van de 20ste eeuw dacht men nog dat het mogelijk was het gescheurde ligament gewoon te repareren, maar helaas kwam men hier vlug op terug. Vanaf 1917 kan men in de literatuur de eerste reconstructies terugvinden, die mogen we zeggen, nu wel goed op punt staan. Een korte periode met pogingen om een kunstkruisband te bevestigen kenden trouwens niet zo’n succes. Het blijft echter wel een redelijk zware ingreep met een lange revalidatie.
Als orthopedisch hoofdverpleegkundige zag ik gedurende 25 jaar heel wat sporters passeren, maar meestal alleen tijdens de acute fase van de ingreep en enkele dagen erna. Daarna was het de beurt aan de kinesisten van hun respectievelijke ploegen. Maar hoe maakt een topsporter deze lange periode door? Voor ’t Periodiekske strikten we hiervoor Nico Binst, de topspits van Antwerp, die in de laatste fase van zijn revalidatie zit.
Actief revalideren is essentieel. Alleen met hard werk en slim trainen zal het herstel optimaal zijn. De therapie na een voorste kruisbandingreep noemt men wel eens de “hands-off-hands-on” visie. Hands-off omdat bv. geen enkele massageolie of elektrotherapie de quadriceps of hamstrings sterker zal maken. Hands-on omdat je sturing nodig hebt en begeleiding.
-Nico, herinner je je nog het fatale moment in januari?
Ja hoor, het was de wedstrijd tegen Seraing, Joeri (Dequevy) had juist de penalty op de doelman getrapt en in tweede instantie ga ik naar de bal en de doelman komt met volle gewicht tegen mijn knie die naar binnen draait. Ik wist dadelijk dat het serieus was.
-De revalidatie was zeer zwaar, heb je dit ondervonden?
Vooral bij het begin, mentaal heb je niks voor en je denkt nog alles te kunnen, maar dan heb je wel angst om terug door je knie te zakken. De arts had ook gezegd om het zeker niet te onderschatten. Volgens hem was het een “echte soep” in mijn knie, de mediale band was ook nog gescheurd.
-Er wordt gezegd dat de eerste twee weken de pijnlijkste zijn?
Na de ingreep had ik nog veel pijn en kon ik een extra dag in het ziekenhuis blijven wat me wel heeft geholpen. Het overstrekken gedurende de eerste twee weken was in feite het pijnlijkste. Dit gebeurde manueel om je hiel tegen je zitvlak te kunnen krijgen om vergroeiingen tegen te gaan.
-Tijd is nogal subjectief, keek je tegen die lange revalidatie op?
In het begin een beetje, het ging traag, je kon maar weinig oefeningen doen en je zat daarom lang thuis. Na 3 weken, wanneer het litteken dicht was, mocht ik in het zwembad en ging het sneller met meer bewegingen en meer oefeningen. In het zwembad heb je geen weerstand en conditioneel is dit wel een voordeel. Er was dus weinig verveling.
-Dieptepuntjes gehad?
Eigenlijk weinig. Ik heb van ‘elke dag naar de kine’ er ook maar 1 of 2 gemist.
-Trainen doe je in groep, revalideren meestal alleen. Heb je hiervan last gehad?
Dat viel goed mee, ik mocht na een tijdje de revalidatie bij een kinesist in mijn buurt (Wieze) verderzetten en daar was ook iemand die een kruisbandingreep had gehad. Zo konden we elkaar steunen en helpen.
-Sta je op schema?
Volgens de laatste dokterscontrole wel. Ik heb nu (25.08) mijn eerste trainingen met de groep meegemaakt, wel nog zonder duels. Daarmee begin ik over twee weken en dan moet ik eind september wedstrijdklaar zijn.
-Schrik om die duels aan te gaan en nadien een eerste match te spelen?
Neen hoor, beide knieën zullen er in feite steviger uitkomen dan voorheen, ik ben gedreven en ga ervoor. Het is een click die je moet omslaan. Me inhouden zal ik zeker niet doen.
-Aangaande de voorbije periode: er werd weinig gescoord, nieuwe spitsen kwamen, de meeste zijn alweer weg en bij vele supporters gaat de naam Binst over de tong “wanneer komt hij terug, we hebben hem nodig”.
Ja, dat doet me wel iets, op training spreken de supporters me er ook dikwijls over aan. Tenslotte, nieuwe spelers moeten zich ook bewijzen en dit zal ook niet altijd lukken. Ik doe mij uiterste best en wil zo vlug mogelijk in de ploeg staan en op het veld zal k me 100% geven.
Zo zie je, revalideren van een voorste kruisband is een fulltimejob.
