Sergeant wordt Generaal

“ Sergeant wordt Generaal”

Als ik dit schrijf had de “ Winterrevue 2021” al meer dan zes producties op het conto moeten hebben. Pinoccio ’s Jambon en Vandenbroucke dachten er helaas anders over. De zesde revue die in feite al de zevende had moeten zijn. Verleden jaar zelfs geen denken aan iets wat op voorbereidingen leek. Nu met zoveel karakter, moed, bagage en talent fris begonnen en reeds na drie dagen gefnuikt door deze “bedden besparende” clojo’s.

Voor Elckerlyc zijn deuren sloot voor de Winterrevue kregen we echter een première die we nog lang in deze donkere tijden gaan meenemen in ons collectief geheugen.

Een collectief geheugen, dat bijna een rode draad was door deze productie. Met als onderliggende titel: “ Made in Belgium” kon men grasduinen uit een imperium van geslaagde chansons uit allerlei genres en anderzijds iconische Belgische figuren naar boven brengen. ( Sommige die we van vlees en bloed kennen, anderen die fictief al zo heftig waren dat we denken dat ze echt bestaan of bestonden.)

Muzikaal dus een Aladins grot die open ging met nummers en artiesten die zeker niet mochten ontbreken, Will Tura, An Christy of Soulsister. Ook onverwachte nummers die zo zalig simpel als mooi waren. Hier ga ik voor de opvoering van Daydream – Wallace Collection, uit de gouden jaren.

En dan was er nog de special guest. Voor mij de beste van alle Winterrevues samen. Ingeborg ging mee alsof ze al van Day One tot de groep behoorde. Zingen kon ze als de beste dat wisten we al maar komisch zit hier ook een oertalent in. Dat Patrick Onzia en Dirk Van Vooren een super dynamisch koppel vormen (wisten we al langer. Maar volgens ons heeft Britt Van der Borght er met Ingeborg ook een play match bij. Heerlijke komische duo scenes waar de mix van het Antwerps dialect van Britt en Ingeborgs West- Vlaams een nog extra dimensie gaven.

Dirk en Patrick improviseerden er geweldig op los in scenes over Hooverphonic tot De Leeuw van Vlaanderen.

Eric Mellaets met zijn orkest, een rollercoaster van verkleedpartijen, muziek leuk afgewisselde door sketches, dit alles ruim 1 ½ voor en 1 uur na de pauze gaf geen seconde verpozing, laat staan verveling.

Laat dit zo vlug mogelijk opstarten dat er nog mensen kunnen en mogen genieten van dit kwaliteitsstuk van Stany Crets. En Stany, jij die van de jaren 60 & 70 houdt in die heerlijke jaren sprak ene Brian Clough, de geweldige, altijd buiten de lijntjes kleurende coach van Derby County en Nottingham Forest, altijd gekleed in zijn helgroene sweater van Marks & Spencer, voor de eerste maal de iconische woorden uit” Never change a winning team”. Met uw nieuwe spits ga je nog scoren!