Welcome to he Bluebell Railway
Liefhebbers van vintage BBC-komedie zullen zich zeker “ Oh Doctor Beeching “ herinneren ,midden de jaren ’90. De serie speelde zich af eind jaren ‘ 50 toen een zekere Beeching als politicus de opdracht kreeg onrendabele spoorlijnen en stationnetjes te sluiten. De kleurrijke figuren in deze komedie hadden allen iets te maken met een klein landelijke stationnetje dat verder vocht voor zijn bestaan.
De Bluebell Railway in Sheffield Park brengt je terug naar die tijd en dompelt je verder en verder in stoomtrein nostalgie.
In de Victoriaanse tijd ontstonden er vele spoorlijnen door privé initiatieven. De “Lewes and East Grinstead Railway zag zijn oorsprong rond 1876 toen landeigenaars en boeren hun product sneller op de markt wilden brengen. De Earl of Sheffield , eigenaar van Sheffield Park sprong figuurlijk mee op de “wagen “ om ook zijn producten aan de man te brengen. Een Noord – Zuid verbinding bestond niet en vervoer over de weg was nog weinig attractief. Vooral voor het transport van melk werd deze lijn een succes. Oorspronkelijk waren er zeven stations , drie tunnels en twee viaducten. In 1923 werd de lijn overgenomen door Southern Railway. In de Tweede Wereldoorlog werd de lijn een voorname transportverbinding voor het leger. Na de oorlog was British Rail de grote speler in Groot Brittannië aangaande spoorverkeer. De reeds vermelde Beeching rapporten over verlieslatende lijnen waren al vlug nefast voor de LEGR en in 1955 werd reeds over sluiting gesproken. Dankzij lokaal protest was er nog een kleine hoop door voort te doen met een bijna geamputeerde lijn van vier treinen per dag. Dit noodscenario kon men nog aanhouden tot 1958 maar dan was het finaal gedaan.
Groot Brittannië is echter een land van nostalgische treinfanaten en na de jaren ’60 groeide de wil bij velen om oude lijnen te recupereren , restaureren en deel te laten maken van een historisch erfgoed. Aan vrijwilligers geen nood. In Wales zag men een eerste succes met vooral de smalsporen ( of narrow gauge lijnen ). Zou men dit ook kunnen doen met normaal spoor? Het antwoord hierop was de Bluebell Railway. In 1959 werd de BRPS opgericht , The Bluebell Preservation Society. Om praktische redenen ( onder meer water voorraad ) koos men voor een korte versie , namelijk tussen Sheffield Park en Horsted. Op 7 augustus 1960 werd de lijn plechtig geopend. Als men sporen heeft moet men ook rijdend materiaal hebben. De collectie groeide gestadig aan met wagons en locomotieven uit het hele land. In 1969 beschikte men reeds over 8 locomotieven en 12 rijtuigen. In 1986 kwam het idee om de lijn verder te verlengen. East Grinstead was het einddoel in noordelijke richting. Dit werd een lang proces . Er moest land terug gekocht worden en zelfs een station! Kingscote Station was namelijk een gewoon woonhuis geworden en dus in privé handen. Verder was er veel werk met restauratie van bruggen , tunnels en viaducten. In 1994 was men tot Kingscote geraakt. De laatste twee miles naar East Grinstead waren de moeilijkste. Hier stootte men op een bijna 500 m lange met stortafval gevulde holte ( een soort van Hooge Maey )Eindelijk kon men in 2013 het volle traject openen.
Nu kan men genieten van een 22 miles- return trip die ons van Sheffield Park naar East Grinstead brengt. De zuidelijke route richting Lewes zal men nooit in ere kunnen herstellen. De sporen zijn hier allemaal weg en er zijn talrijke belangrijke wegen in deze regio bijgekomen.
Sheffield Park Station zelf heeft veel te bieden. Je kan er gratis parkeren .Baan je een weg naar het authentieke stationsgebouw en ticket office te midden van oude metalen reclamepanelen uit vervlogen tijden : Oxo , Sunlight en toen nog een massa tabaksproducten genre Woodbines , Players enz. Bezoek zeker het Bluebell Railway Museum. Een museum waar geschiedenis tot leven komt en waar je grondig het verhaal over deze lijn kunt beleven aan de hand van vele voorwerpen en visuele hulpstukken. Voor de echte fanaten is er “ Steamworks” waar op interactieve wijze de wetenschap en mechanica van het stoomtijdperk tot leven wordt gebracht. Het station beschikt ook nog over een goed voorziene souvenirshop en een restaurant.
De treinreis naar East Grinstead duurt ongeveer een 40 tal minuten en voert je door weiden en bossen van het Ashdown Forest. Een korte periode in mei kan je genieten van de blauwklokjes ( de “Bluebells” ) die hun naam gaven aan de lijn. Er zijn drie stations op de lijn , Kingscote en Horsted Keynes en East Grinstead. Vooral Horsted Keynes oogt mooi. Het beschikt over vier sporen en een herstellingsgebouw voor locomotieven. Het is ook de ideale setting voor films en tv series : onder meer de makers van Downton Abbey hebben gretig gebruik gemaakt van deze locatie. In East Grinstead is er een stop van een 20 minuten waarbij de locomotief rangeert. Hier is ook een verbinding met het echte spoornetwerk , zodoende dat mensen vanuit Londen een combinatieticket kunnen kopen voor beide lijnen. Op het perron zie je hier ook de oorspronkelijke aankondiging van de volledige sluiting van 17 maart 1958.
Door het jaar zijn er tal van speciale evenementen en op sommige tijdstippen rijd er een heuse Pullman als restauratierijtuig. Populair is het afhuren van een trein en een deel van Horsted Station voor huwelijken.
De volledige dienstregeling en verdere info vind je op : http://www.bluebell-railway.com/
De Bluebell Railway is “ steaming “ naar zijn 60e verjaardag volgend jaar , dus zullen er zeker extra evenementen gepland worden.
Niet ver van het station beheert The National Trust Sheffield Park & Gardens , het oorspronkelijk domein van de Earl of Sheffield. Geen kasteel meer maar wel prachtige 18e -eeuwse “ landscape tuinen .Op sommige dagen is er vanuit het station een busverbinding.
http://www.nationaltrust.org.uk
Zoals steeds staken we het Kanaal over met DFDS , die zowel vanuit Duinkerken als Calais de haven van Dover als eindbestemming hebben. Leuk om te combineren.
Tekst en foto’s: Gust Charrin
