Interview met Absynthe Minded over nieuw album ‘Sunday Painter’

Met het nieuwbakken ‘Sunday Painter’ struint Absynthe Minded op een luie zondag uw huis en hoofd binnen. Bert Ostyn en de zijnen leveren wederom een kleurrijke, volwassen langspeler af die met een open blik naar de wijde wereld kijkt. Een sprankelend kleinood, spontaan ontstaan uit intense studiosessies, dat de magische aantrekkingskracht tussen pianist Laurens Dierickx en zondagskind Ostyn perfect omvat. Tel daar de jazzy gitaar van Toon Vlerick, het subtiel drumspel van nieuwe telg Laurens Smagghe en de groovy baspartijen van Sergej Van Bouwel bij, en je weet dat je meer dan gezegend bent. Een flonkerend werkstuk, scherp en vrolijk, melodieus en meeslepend: Absynthe Minded op het hoogtepunt van hun kunnen!

Allkinds zocht Bert Ostyn een weekje voor de albumrelease op, om te peilen naar de diepere betekenis achter de albumtitel en de inhoudelijke lyrics .

Kan u de albumtitel ‘Sunday Painter’ eens duiden?

“Ik hou heel erg van het woord de zondagsschilder.  Ik wou iets bescheidener, kleiner, minder cryptisch.  Het verhaal gaat over iemand die mooie dingen wil maken, voor mij de belangrijkste insteek.  Tegelijkertijd ook de kleur in de muziek en in het artwork, alles is op die manier samengekomen.  ‘Sunday Painter’ werd de vlag waar we onder gingen varen.  We zorgden ervoor dat het hele verhaal van de plaat zichzelf een beetje schreef.  Het is ook wat ik het meest voel, ik wil die mooie dingen maken en ik wil die dingen vertellen.”

U bent zelf beginnen schilderen, autonome creaties of geïnspireerd door de muziek?

“Zonder veel kunde te hebben, heb ik olieverf en een doek gekocht.  Ik heb geprobeerd om met heel veel kleur dingen proberen te maken.  Al doende leer je wel.  Je eerste doek moet je wel eens wegsmijten en vervolgens herbeginnen.  Het was de bedoeling om iets te kunnen bijdragen tot het artwork.  Ik wou met het beeld van ‘Sunday Painter’ verder werken.  Ik ben geen kunstenaar maar het was een hele leuke maand.  Riccardo Santalucia heeft het verder bewerkt met software tot het definitieve artwork.  Op die manier is het een deel van het verhaal geworden.  Het werd een kleurrijk iets en dat wilden we vertellen.  Op Spotify heb je bij iedere track een bewegend beeld, we zijn mee met onze tijd hé! Het is een analoog digitaal ding geworden, vertrekkend vanuit olieverf.”

Recent stond Absynthe Minded op Crammerock, een nieuwe creatie op een groot publiek loslaten moet toch een speciaal gevoel en voldoening geven.

“Een heel fijn gevoel en leuk om telkens weer een nieuw hoofdstuk te kunnen aansnijden.  Tegelijkertijd blijf je een aantal oudere nummers spelen of vis je eens een nummer op zoals ‘Plane Song’ uit het album ‘There is nothing’(2007), en daarbij houden de nieuwe tracks het fris hé.  We beginnen de live set met het eerste nummer ‘Jokes and Curses’ van het nieuwe album, dat is meteen met de deur in huis vallen. Die song heeft de energie én de punch.”

Waar zou u dit album plaatsen qua volwassenheid en authenticiteit?

“Ik vind dit album een zeer mooi werkstuk.  Het is minder cryptisch dan ‘Riddle of The Sphinx’, het is minder vrijblijvend, het is zeer solide.  Voor mij klopt het helemaal. ‘Natural’ begint heel integer, maar evolueert naar zeer funky.  Sommige experimenten zijn zo goed uitgedraaid en zorgen ervoor dat alles beter in één geheel past.”

‘Natural’ gaat halverwege over naar een kordaat stukje piano, met spacy sounds.

“We hebben ons écht geamuseerd in de studio en dat hoor je ook wel!” (lacht)

‘Jokes and Curses’ (grappen en vloeken) , een songtitel met enige contradictie.

‘Ik was op een gegeven moment grappige Russische kortverhalen (De neus, De overjas) aan het lezen en werd door de taal geïntrigeerd.  Ik leerde dat de Russen veel meer vloekwoorden (Curses) hebben dan wij.  ‘The language carries the burden of the suffering of the people’. In de taal zit eigenlijk gans het volk, zoals we hier in Vlaanderen zouden zeggen en dat is een element van waaruit ik ben vertrokken om die tekst te beginnen schrijven.  Er zijn ook allemaal dingen gebeurd de dag van vandaag, die we ons niet voor mogelijk hielden.

Met ‘ We have absolutely nothing to go on’, bedoel ik eigenlijk: we snappen eigenlijk niet wat er allemaal aan de hand is en het is veel dat op ons afkomt. De ‘Jokes and Curses’ is dan de manier waarmee je daarmee omgaat.”

Hoe kiest u specifiek de specifieke gitaarsounds voor een nummer?

“We hebben veel gitaren in ons repetitiekot opgenomen. Zeer basic, classic, old skool.  Gewoon gaan en lawaai maken, maar het gaat niet alleen over loudness. Ik heb mijn stijl, maar Toon Vlerick speelt de lead op ‘Sunday Child’ waardoor je zijn persoonlijkheid daarin terug vindt.  Het wijst zichzelf wel uit zo. In de gitaar zit er een soort live aspect.”

In het nummer ‘Natural’ hoor ik ‘They say time’s a healer’.  Wijst dit op iets uit het verleden dat verwerkt moet worden ?

“Het is iets Dostojevskiaans. Al hebben de mensen het zo goed, toch slagen ze er in om dat te saboteren.  Niet 100% gelukkig kunnen zijn, daar gaat het over.  ‘Time is a healer’. Als je ouder wordt, heb je soms tijd om terug te blikken en om te beseffen wat je gedaan hebt.  Als iemand u een zondagskind noemt, op uw 20 ste of op uw 40 ste, je gaat dat telkens anders interpreteren.  Je gaat het misschien mooier vinden op latere leeftijd om een zondagskind te zijn, dan dat je nog jong bent.  Als je jong bent, denk je ‘ik ben geen zondagskind, ik ben hier keihard voor mijn ding aan het gaan’. Op dat punt snap ik uw vraag, de tijd geeft raad.”

In ‘My Advice’, spontane kinderstemmetjes als introductie. Wou u op deze manier een zekere spontaniteit naar buiten brengen, jonge onbezonnenheid?

“Het zijn kinderen die een oud game aan het spelen zijn.  Ik heb het toevallig in mijn living opgenomen. Het is Nelson, mijn jongste kind. Ik vond het zo charmant.  ‘My Advice’ is rechtstreeks naar jonge gasten gericht.  Ik wou die sfeer meegeven, je wordt er wel vrolijk van.  Spontaan en kort.”

‘Cancel Fest’, cancellen deden we vooral in tijden van corona, maar wellicht gaat het daar niet over.

“Het heeft daar ook mee te maken, want op dat moment hadden we het gevoel van….en nog een keer….en nog eens…..Hoe gemakkelijk dat sommige dingen van bovenhand beslist worden.  Het gaat ook over coole plekken die verdwijnen, zoals DOK in Gent bijvoorbeeld.  Cultuurrijke plekken die plaats moeten maken voor appartementen of iemand die zijn job kwijtraakt. Het is een kwade tekst over iemand die teveel van die situaties meemaakt en er niet mee akkoord is, maar er niets aan kan doen. Je weet dat je gelijk hebt over veel dingen, maar je krijgt geen gelijk.”

Nog andere plannen op muzikaal vlak?

“Ik heb nog geen idee wat ik ga doen na de toer met Absynthe Minded.  Ik heb wel de intentie om iemand die mooie liedjes stijl Bon Iver maakt, volgend jaar bij te staan met productie.  Verder sta ik altijd open voor wat er op mij afkomt.”

 

Release album ‘Sunday Painter’ op 15 september

 

Najaar 2023 stelt de band de plaat voor aan het grote publiek tijdens een reeks clubshows doorheen het land.

Alle info: https://www.absyntheminded.be/

 Tekst: Peter Minnebo.