The Wealden, day 2.
In dit tweede deel over The Wealden in Sussex (zuidoost Engeland) gaan we op ontdekkingstocht naar geschiedenis en erfgoed. Hier geen grote ‘Stately Homes’ of kastelen, maar toch genoeg materiaal om je in te leven in de rijke, gevarieerde Engelse architectuur, literatuur en schilderkunst door de eeuwen heen.
Michelham Priory & Gardens laat je een kijkje nemen in 800 jaar geschiedenis. De oorsprong gaat terug naar 1229 toen er een priorij werd gesticht met de hulp van Augustijnenmonniken. Toen Hendrik VIII de kloosters hervormde op zijn manier, kwam de abdij in handen van de kroon. Gedurende de volgende 400 jaar kwam ze in handen van verschillende families, die er geregeld verbouwingen aan deden, eigen aan hun tijd. In Wereldoorlog Twee werd de abdij even gebruikt als opvangplaats voor geëvacueerde kinderen uit Londen en ook Canadese soldaten verbleven er. In 1959 schonk de laatste eigenares het domein aan The Sussex Archaeological Society om het voor het nageslacht te bewaren. Dit rijke verleden geeft een weerspiegeling in de verschillende bouwstijlen van middeleeuws over tudorstijl naar posttudor. Interactieve kamers geven je inzicht in het leven van de vele bewoners, zowel dat van de monniken als dat van de Londense kinderen. Plezierig is dat je je dikwijls kan verkleden in tijdskostuums. Het gehele domein wordt omgeven door een prachtige, middeleeuwse slotgracht. Op het grondgebied staan nog een slottoren, een watermolen en een smidse –deze is meestal in werking op zondagen voor demonstraties. Verder ontbreken de souvenirshop en de uitgebreide tearoom zeker niet.
Midden op het platteland van Sussex, in het dorpje Chiddingly, is Farley Farm House zeker een bezoek waard. Hier kom je in de wereld van de surrealisten en de fotografie van juist na Wereldoorlog Twee. Farley was 30 jaar het huis van Lee Miller en Roland Penrose. Lee was een Amerikaanse fotografe die in 1944 de enige vrouwelijke oorlogsfotografe was die met de Amerikanen landde in Normandië en die in het zog van de troepen o.a. de bevrijding van Parijs en de Amerikaans-Russische link aan de Torgau meemaakte. In 1947 huwde zij Roland Penrose, een surrealistisch schilder en vriend van Picasso en Max Ernst. Het huis waarin ze leefden, bevat een private collectie en een fotoarchivering. De beheerder is de zoon Anthony Penrose die de leiding heeft over de gegidste bezoeken op zondagen van april tot oktober. Wij hadden een uitgebreid gesprek met Anthony in Farley Farm House in de leefruimtes van zijn ouders. Dit was zo leerrijk dat ik er later wil op terugkomen in een speciaal artikel. Via British Art at Home is er ook een link met Charleston House voor o.a. gemeenschappelijke bezoeken. Charleston is een ander huis met artistieke connecties in Sussex (ongeveer 20 km van Farley) met referenties naar de Bloomsburygroep van Vanessa Bell en Virginia Woolf.
Aan de oostkant van de Wealden, in het dorpje Burwash, beheert The National Trust sinds 1939 Bateman’s. Dit statige herenhuis was van 1902 tot zijn dood in 1936 het huis van de schrijver Rudyard Kipling, die wij vooral kennen door zijn Jungle Book. Kipling kreeg in 1907 de Nobelprijs voor literatuur. Bateman’s is een oud, zandstenen huis, omgeven door tuinen en akkers, midden het heuvelachtige Sussexlandschap. Een ideale, stille omgeving, waar Kipling zich kon terugtrekken van het alledaagse lawaai van de stad. Een huis dat nog steeds het gevoelen geeft van de geest van Kipling en zijn familie. Je bezoekt het zoals Kipling erin leefde, met zijn leefruimtes en slaapkamers. Een slaapkamer is ingericht als museum over zijn leven. Je vindt hier o.a. zijn originele Nobelprijs, gezinsfoto’s en eerste publicaties van zijn werken. Ook veel materiaal over zijn reizen en zijn vroegere verblijf in Vermont (Amerika) en Indië. Kipling was een reiziger avant la lettre –getuige in de garage zijn 1928 Rolls Royce Phantom I (en nog in goede staat).
Ook is er veel aandacht voor het werk dat hij na Wereldoorlog I deed voor de CWGC (Commonwealth War Graves Commission). Dit kwam na de dood van zijn zoon John Kipling, die als luitenant van The Irish Guards omkwam in 1915 in de slag van Loos. Hij werd adviseur bij de commissie voor het plaatsen van de teksten op monumenten en grafstenen.
In de kleine eetkamer op de gelijkvloerse verdieping hoorden we nog een anekdote over de schrijver: aan de muur hangt een schilderij dat ze ooit cadeau kregen, geen van beiden vond ze mooi. De oplossing was dat Caroline, de vrouw van Kipling, steeds met haar rug naar het schilderij zat, terwijl Rudyard aan de overzijde niet veel van het schilderij zag door zijn beperkt zicht.
Heerlijk is ook nog een bezoek aan de tuinen: een tudorkruidentuin, opgevolgd door een typisch Engelse grastuin tot een Victoriaanse ‘wild garden’.
Zoals steeds bij de National Trust is er een geweldige tearoom en op Bateman’s was de Victoria Sponge Cake overheerlijk!
Alle verdere info over dit gebied vind je op www.wealdendo-sussex.co.uk en www.visit1066country.com Voor de overtocht natuurlijk www.poferries.com.
