Als dit stukje verschijnt kunnen we hopelijk terugblikken naar december 2010 als horror wintermaand en zitten we met meer mildere weerstoestanden .
Dat het volledige Brits grondgebied in december niet gespaard bleef van de ellende hebben we meermaals op tv kunnen zien .Iedereen herinnerd zich nog de lange vooroorlogse rij aan St Pancras International , een rij die zich op zijn hoogtepunt uitstrekte langs het station , over Euston road tot voor de ingang van The British Library . BBC London verslaggever Tom Edwards nam de proef op de som , stapte de hele rij af in een tijd van juist onder het kwartier .
Chaos alom in Groot Brittannië , niet alleen Eurostar , maar ook hun topluchthavens geraakten de pedalen kwijt ( toch een pluim voor City Airport in de Docklands –bleef bijna heel de tijd normaal draaien en onze Antwerpse vluchten van City jet hadden weinig problemen en bewezen eens te meer het nut van regionale luchthavens .)
In die bewuste decembermaand kon ik in korte tijd ook intens genieten van de natuurelementen aan de andere zijde van het Kanaal .We begonnen op een rustige manier met bittere koude maar een heerlijke blauwe lucht , mijn favoriete wintermantel voor England.
Het geluk was echter van korte duur , de dag nadien Londen ,beginnend met gewone regen , overgaand in natte sneeuw om te eindigen in echte sneeuwbuien .Toch vonden we geen jubelende kerstsfeer in de Britse hoofdstad , de verlichting was echt ondermaats , vooral de zo befaamde as rond Regent Street stelde enorm teleur door een nogal koude aandoende blauwe verlichting .In vele dorpen in Kent was er warmere verlichting en dito sfeer te beleven .
Zeer speciaal was wel een sneeuwbui te beleven in Chinatown – de combinatie van Chinese glitter , sneeuw , lampions en de opschriften gaven een speciaal cachet aan het gebied rondom Gerrard Street
De sneeuw in London was echter niks met wat we op onze terugweg naar België, te verteren kregen : . The “ Met Office” toch steeds zeer accuraat in zijn voorspellingen gaf zware sneeuwval vooral rond de middag in het gebied rond Kent en omgeving .” Le Shuttle” was geboekt voor even over vijf , dus nog even tijd om op de middag een bezoek te brengen aan The Braderlei wharf , een outlet centrum , dicht bij Dover Marina .Toen we echter rond 13 u buitenkwamen begon er juist een helse sneeuwstorm ,ik had warempel nog nooit in 39 jaar England reizen Dover Castle gezien in het wit . In nog geen 10 minuten was de weg van Dover naar de Channel Tunnel Terminal herschapen in een echte winterwereld ; Engelbert Humperdinck zong ooit over “The winterworld of love” als kersthit , maar hier was het idyllische ver te zoeken ; 15 km over de M 25 , die in normale omstandigheden kan beschikken over drie baanvakken , was nu omgebouwd tot een desolaat wit sneeuwtapijt van meer dan 30 cm; met een zichtbaarheid van quasi zero door de sneeuwwind .We deden er juist onder het uur over en door de drukte wegens de start van het Britse Kerstverlof was het letterlijk en figuurlijk aanschuiven daar in Folkestone .De normale wachttijd van 20 minuten en tunneltraject van 25 minuten werden nu glansrijk geklopt -à wij hadden er 90 minuten wachttijd voorover en in dito tijd staken we in de tunnelpijp , door het slechte weer was er maar een laad en los talud vrij aan beide zijden van het Kanaal en de extra koude maakte ook dat de shuttletreinen maar een snelheid gebruikten , half het normale .Met nog extra glijpartijen bij het verlaten van Calais werd de terugweg naar Antwerpen gedaan in juist onder 4 uren .
Toch was ons verhaal klein bier met wat ik enkele dagen later vernam van een kennis . Ze had geboekt voor een eendaagse bustrip naar Londen vanuit het Antwerpse .Hun odyssee begon zeer vroeg op een zaterdag, de eerste problemen deden zich al voor tijdens de aankomst in Dover . Denkelijk hadden enkele onderdanen van Her Majesty’s Customs & Excise ( gewoon onze douane ) een slechte dag want de bus werd aan een extreem grondig onderzoek onderworpen terwijl alle reizigers het voertuig moesten verlaten .Volgend obstakel deed zich voor bij het binnenrijden van Londen , de twee chauffeurs geraakten het niet eens over het te volgen parcours en begonnen te bekvechten .Hun kennis van het Londense wegennet scheen heel beperkt te zijn vandaar dat onze brave eendaags toeristen het centrum van de Britse hoofdstad eerst bereikten om 13u30 . Terugrit was voorzien om 15u30 dus alleen tijd voor de (duurdere) centrale winkels .Een zeer hongerig koppel had het shoppen al lang afgeschreven en haastte zich op Picaddilly naar het Aberdeen steak house om eens te genieten van een echte Schotse rundsteak Spijtig maar hier vind je gewoon een afkooksel .
Vertrek om 15u30 werd enorm bemoeilijkt door de zware sneeuwstorm die toen over Kent raasde met als resultaat een horrorrit naar de Kanaalhavens , waar ook een begrijpelijke chaos heerste .Het was al middernacht als onze dapperen Calais bereikten , Calais dat echter ook al intensief bezoek van de sneeuw had gehad .Overijverige Franse politie hield dan nog voor een poos alle zwaar verkeer , bussen incluis tegen , vooral de route naar Lille was er erg aan toe .In Vlaanderen moesten onze uitgeputte reizigers nog wachten op een andere bus om een aantal mensen voor het Antwerpse. De ontmoeting met deze bus is er echter nooit gekomen . Ze kwam van een eendaagse naar Canterbury . . , maar was door de ondergesneeuwde lokale wegen in en rond Canterbury hier nooit geraakt .
Zandhoven werd bereikt om 4u30 in de morgen en de meeste busreizigers konden de volgende week naar hun respectievelijke banken om hun niet uitgegeven Britse ponden terug in te wisselen .Koning Winter kan hard zijn ! .
