Aangespoeld- Het Eiland in Groen en Blauw
Donderdag 13 juli 20u30, zaal Elckerlyc met de première van de al tiende productie van de SDRC ( Sven de Ridder Company). Een zomerkomedie met de titel “ Aangespoeld”. Tijdens de persvoorstelling ergens in begin mei /einde juni, konden we al een beetje met de personages kennis maken.
Ruwweg maken we mee dat een vijftal volledig uitgeput terecht komt op een onbewoond eiland, te midden van de beruchte Bermuda driehoek. Bruno De Laet ( Peter Thyssen ) en zijn ( ex) vrouw Joke ( Nele Goossens) hebben een doorsnee tot zeer matig huwelijk en kibbelen er maar op los. Stan Verplancke ( Brik Van Dyck) was de kapitein van de gezonken boot en staat bekend als losbol, plantrekker en vrouwen zot. Fleur Faes ( Jasmine Jaspers ) is een op het eerste zicht ietwat naïeve Limburgse influenceer maar heeft toch een verborgen agenda. Dan is er nog de schuchtere Benjamin ( Juan Gerlo ), in alles wat de grijze duif op het podium. Nog dezelfde dag van hun gedwongen aankomst op het eiland beseffen ze dat het eiland niet onbewoond is. Daar zocht de excentrieke Robby ( Sven de Ridder hemzelf) voor. Dat hij nog Vlaams klapt, vinden ze ook maar raar.
Na een periode van stribbelingen komt er de tijd van gewenning en aanpassing, heerlijk naar voren gebracht in de dialogen. Dat op het einde de maskers afvallen en alles nog in een plooi valt geeft deze zomerproductie een “ Love Actually “ of Four weddings and a funeral” gevoel. Komedie met feelgood allures.
Deze maal geen volledig Antwerps dialect maar een geweldige interactie met het platte Antwerps van Nele, afgewisseld met het langgerekte Limburgse van Jasmine en een pittig Waas accent van Peter ( een kruising tussen José De Cauwer en Aimé Antheunis vonden we).
En ja Brik en Sven zorgen voor pittige one- liners die de zaal aan het gieren brengen. Een komedie op een onbewoond eiland, soms ook wat nostalgie. Als veteraan moest ik spontaan denken aan André Van Duin met zijn onbewoond eiland en schipbreuk en aan Piet Bambergen en René Van Vooren , The Mounties uit Nederland, die ik ooit met mijn vader in Kurhaus Scheveningen zag met een scene over een onbewoond eiland.
Sven heeft ook de Kiwi’s uit New Zeeland goed gevolgd want zijn vertolking van de Haka was even spectaculair als bij de 15 rugbyspelers tijdens het Six Nations tornooi.
Peter Thyssen was uitmuntend in zijn rol , zelfs al moest hij er champignons voor likken. Jasmine is en blijft een ras talent in de komedie en we vinden het weeral spijtig dat ze niet in de cast staat van de volgende Kerstkomedie van de SDRC. Inderdaad “ Secret Santa” speelt in het Fakkeltheater van 7 december tot 7 januari. We kregen ook al de primeur van de vroeg lente komedie die de naam Prison Party draagt en loopt. Later meer hierover.
Tenslotte nog een sterke pluim voor de decorbouwers en de visuele effecten. Werkelijk top.
En vergeten we Piet niet? Wil je weten wie Piet is dan moet je naar Elckerlyc gaan.
Eindigen met de quote van het eiland en zijn bewoners: Het leven is een feest. Je moet alleen zelf de slingers ophangen
Tot 20 augustus nog. Info en tickets: www.elckerlyc.be
.Als toemaatje nog een interview met het supertalent van de SDRC, Jasmine Jaspers.
Wat Arthur Vermeeren is voor Antwerp, is Jasmine Jaspers voor de SDRC, een goudhaantje. Jasmine is Fleur in het stuk en enkele dagen voor de première hadden we een leuke babbel met haar.
Mogen we zeggen dat je een product bent uit de “stal” Sven De Ridder en hoe was je parcours?
In feite moeten we terug gaan naar mijn optreden in de musical” Assepoester, het tamelijke ware verhaal. Sven was hier naar komen kijken en had aan de regisseur gevraagd wie ik was. Toevallig moest ik wat later een Sinterklaas film gaan inspreken, een film die Sven regisseerde. Het klikte enorm in de studio. Ik was juist afgestudeerd in musical-theater en we spraken af indien er een auditie was dat ik een kans zou krijgen. Een maand of twee later werd ik door Sven opgebeld dat er iemand ernstig ziek was bij het toenmalige EAT en of ik kans zag om mee te doen. Nadien deed ik nog mee in het allerlaatste stuk van het EAT ( Die van mij snurkt).
Sven blijft heel trouw aan mensen die hij goed vindt en hecht veel belang aan sfeer. Toen het EAT stopte kreeg ik een berichtje van Sven om “ lid te worden van de club”. Hier bedoelde hij de juist opgerichte SDRC mee. Sven geloofde in mij en wilde mij er graag bij. Sven en Brik zijn nu geweldige vrienden van mij. Ze hebben veel met mij meegemaakt, ook op persoonlijk gebied en zijn een geweldige steun. Ze begeleiden me zowel persoonlijk als op het podium. Ik leer heel veel met hen. Het is voor mij bijna niet naar het werk gaan maar altijd thuiskomen.
Het eerste stuk dat ik met hen deed was de eerste Kerstproductie, Kerstmis den boom in. Met Sven heb ik dan ook nog bij Dirk Van Vooren en zijn toen nog Theatertainment productiehuis, Ene gast en twee bazen gespeeld. ( Waar ondergetekende, met verschillende anderen nog repliceerde: “Oei Sven, zie dat ze daar geen toptransfer willen doen en je talent komen wegplukken”).
Je speelde ook in ensembles en musicals. Toch liever komedie?
Ik heb eerst theater gestudeerd ( o.a. met Clara Cleymans en jo Hens) en daarna ook nog extra musical in Tilburg. Hier noemde een docente mij een zingende actrice. Maar ik doe beiden graag. Het is wel totaal verschillend. Ook naar publiek toe. Fiddler on the roof was mijn eerste grote musical. Het is een andere stiel, noem het een andere mindset. Inde musical 14-18 kon ik ook een ½ jaar mee doen. Ik vind het ook niet erg om in het ensemble te spelen. Hier wordt soms wat minachtend over gezegd, het is maar het ensemble maar het is in feite wel hard werk. Met dans en zang tezamen. Na Mama Mia ben ik nog nooit zo moe geweest.
Nu de nostalgie toer op. Je zag verleden week “ Minerva veur Altijd” van Jeroen Maes. Een herinnering?
Was een geweldig stuk. In 2017 had ik zelf een rol in Via Minerva, waar dit stuk een sequeel op was en er kwamen zekere kleine stukjes terug uit dat verhaal. Ik heb een heel leuke avond gehad. De muziek was trouwens ook goed uitgekozen. Ik ben zelf een trouwe Minerva luisteraar. En ja op je volgende vraag die gaat komen, ik hou van die tijd, misschien te laat geboren. De stijl, de kleding van die tijd, ik heb zelf veel van die jurkjes thuis van die periode. Ik vind het ook geweldig me te verkleden voor het podium, incluis andere vintage kapsels. De muziek van Minerva is top en het café aan het Sint Anneke een aanrader.
Op toer door Vlaanderen, Sven is er ook fan van en de place to be is bij iedereen het CC Zwanenberg in Heist op den Berg. Ik hoorde dit al van vele artiesten ( onder meer Isabelle Beernaert en haar balletgroep kunnen er ook enorm van genieten).
Je hebt gelijk, dit is ook mijn favoriete zaal. Het heeft met veel te maken. De loges zijn groot, hebben veel licht en zelfs douches. De opmaak van de zaal en het podium is super. Een toffe zaal met veel ruimte achter de coulissen, goede zetels. Je wordt goed gesoigneerd en er is voldoende parking.
Je bent ook vlot in dialecten.
Ik kom in feite van overal en nergens. Ben geboren in Bonheiden en heb dan wat omwegen gemaakt via Hombeek, Zonhoven, Zemst, Eppegem ,Tilburg en Antwerpen. Hier in Aangespoeld zit ik in het Limburgs dialect.
Volgend jaar een passage bij het prachtige EWT theater van Frank De Kaey?
Hier ben ik reuze blij om. Frank dacht dat ik niet vrij zou zijn, maar die drie maanden paste zeer goed in mijn schema en Sven zei ,zeker doen! In 20019 speelde ik er Stepping out samen met Frank en onder meer de prachtige topactrice Annik Pauwels. Nu speel ik van maart tot april “ Achter de Schermen “met Frank De Kaey, Anne Mie Gils en Kristoff Clerckx. Het is een stuk waar de cast veel gaat praten tegen het publiek. Het is een charmante kleine zaal met een andere techniek, je speelt hier zonder microfoontjes.
Nu Aangespoeld, een kort woordje over je personage.
Ik speel Fleur Faes, een jong meisje met een Limburgs accent. Ze heeft een speciaal uiterlijk dat niets te maken heeft met haar karakter maar wel een uiting is van haar emoties. Wat doet zij op een luxe cruise? Wat is haar doel als ze aanspoelt? Dit kom je op het einde van het verhaal te weten.
Toekomst?
Ik doe dit jaar geen Kerstproductie met de SDRC maar voor volgend seizoen zit er al iets in de pipeline en Sven en Brik hebben al ideeën tot 2025.
Tot slot, neem je nog verlof?
Over laatst naar de Dordogne geweest. Misschien nog even naar Barcelona en Bali staat ook op de lijst.
Tekst en foto’s: Gust Charrin.
Foto Jasmine: Benjamin De Mulder.
