John Lydon (PiL) Interview over nieuw album ‘End of World’: a fucking musical masterpiece!
8 jaar na de laatste album release is het eindelijk zover, op 11 augustus komt het nieuwe studioalbum ‘End of World’ van Public Image Ltd. (PiL)uit.
Klokslag 19 uur op 11 juli verscheen het image van iconische pop legende John Lydon(ooit frontman Sex Pistols 1975-1978) op het online Zoom scherm. Tijdens het interview werd het al snel duidelijk waarom het album zo lang op zich liet wachten. Het werd een gesprek met (vooral) een lach en ook een traan, omwille van het recent overlijden van echtgenote Nora op 5 april 2023.
Voor één keertje wijken we voor 90% af van de vooraf geplande vragen, om volledig tegemoet te komen aan John’s bedoelde expressies in het album. Soms citaten vermeld in het origineel Johnny’s English, vermits dat het best tot zijn recht komt.
Eerder dit jaar bracht PiL de single’Hawaii’ uit, het meest persoonlijke nummer dat John Lydon ooit heeft gedeeld. Het nummer is een liefdesbrief aan John’s vrouw Nora. , Na ‘This is Not a Love Song’ (1983) is dit wél een Love Song. Verder wil John er ook niet teveel bij blijven stilstaan, want hij moét verder.
In welke context moeten we het creatief proces van het nieuwe album plaatsen?
“Jaren geleden leidde de ene gebeurtenis tot de andere. Nora werd ziek en we wisten nog niet goed waarom en hoe. Toen we probeerden om de opnames van dit album te laten doorgaan, initiëel zo’n 5 jaar geleden, werd dit plots onmogelijk, omdat Nora mijn aandacht full time nodig had. Ze wist niet meer wie ze was, waar ze stond, was in paniek. We moesten ons op het hoofd kloppen. En toen kwam…covid! Het zette alles op de helling. Bijkomend nog de belachelijke cold case tussendoor, de streamingdienst Disney+ die met de serie ‘Pistol’ over de Sex Pistols de integriteit van de band in het gedrang bracht. Sommige ‘Sex Pistol People’ zijn daarvoor gesponserd door de Disney coöperatie. Top tijd dus! Mijn vrouw overleed, verscheidene vrienden werden ziek en 2 broers hebben kanker. Een aaneenschakeling van problemen! ’Don’t mention the war! But I’ve got to survive! There is no point going down with a sinking ship, make it float!’
Het voorbije jaar doken we dan de studio in, wat ook weer niet zo evident was, want alles was volgeboekt na covid. Vele bands wilden albums opnemen. We gebruikten verschillende studio’s voor een kortere periode. Het leverde fantastische resultaten op. Uiteindelijk zijn we in een Middeleeuws gerenoveerde kerk terechtgekomen op het prachtige Britse platteland. De oude stenen van het gebouw zorgden op een natuurlijke manier voor een wonderbaarlijke akoestiek en sound. Het doet me denken aan de opnames van ‘The Flowers of Romance’, het derde studio-album van PiL. We moesten indertijd onze studiowanden decoreren en mijn voorkeur ging toen al uit naar stenen, ik werd er verliefd op die sound. Zo werd de muziek op het album bijzonder ingekleurd.”
Emoties op nieuwe album
Er staan 13 songs op het album, maar eigenlijk hadden we er 19. Ze zijn allemaal zeer verschillend. ‘It’s not all wallowing and self-pissing’. Ik vond dat ik het verdriet rondom mijn vrouw erin moest verwerken, maar deed dit maar in één song, want er zijn nog andere emoties. Voor het album kon ik wel zo’n 8 weken niet bij mijn vrouw zijn, maar toen het af was en ik het album speelde, zag je ze genieten. She loved it!”
De rode draad doorheen ‘End of World’?
“Eigenlijk ziet het er allemaal niet zo goed uit in de nabije toekomst. Meestal zijn vrienden het niet eens met mij en I love them till death for that! (lacht) Het is een proces in het aanvaarden van denkprocessen van mensen. Het zijn enkel de mensen die niet denken en blind volgen, die me verontrusten. Ik benader het altijd met een vleugje plezier, want wat mensen missen in hun opinies is humor! Het is allemaal al zo bitter en dat is voor niemand een gezonde situatie.”
Ik hoor die humor al duidelijk doordringen in de songs…
“Yes, I’m Johnny! met een Ierse opvoeding: je lacht op uitvaarten en je schreeuwt op bruiloften.” (lacht)
Is het goed voor u dat we even inzoomen op de songs?
“Yes! Yes! Come on then.”
In ‘Penge’ klinkt het vocaal bijzonder strijdvaardig, op het ritme van de zeegolven. Een Viking song?
“Het gaat eeuwen terug in de tijd, ten tijde van de Viking invasie, alhoewel dat het dorp Penge niet aan zee gelegen is. Maar eigenlijk gaat het nummer over kansen, hoe een ramp te vermijden zonder in een andere te duiken. Het verhaal gaat onder de noemer ‘eminente Viking race redt de kinderen’. De druïden zwierven steeds verder naar een andere baai, waar de kinderen schijnbaar veilig waren. Maar spijtig genoeg waren de kinderen niet veilig onder de druïden priesters. Dus iedereen is op zoek naar een alternatief en onthoud : ‘be careful with adults!’.
‘End of the World’ is een song vol bravoure en met een leuke spirit. PiL is altijd op zoek gegaan naar antwoorden op wat échte gevoelens zijn.”
In ‘Being Stupid Again’ zingt u ‘you are stupid again’. Is er misschien een correlerende autobiografische factor mee gemoeid?
“Het zijn mooie statements, maar eigenlijk betekenisloos!”
Het nummer drukt zijn stempel met een mooie introducerende drum & baslijn.
“Lekker groovy niet?! Ik kan wel zeggen dat we met deze band enkele musical fucking masterpieces hebben neergezet.”
In ‘Walls’, een briljant refrein.
(John begint het refrein te zingen….all of these walls that you find around you) “Waar ik woon, is de overheid momenteel aan het proberen om de muur te slopen met massale drug- en criminele problemen tot gevolg. Miljoenen illegalen die niet aan werk geraken en een collaps van het land veroorzaken. Stomheid alom! We hebben allemaal muren nodig. Ik moet mijn voordeur op slot kunnen doen. Je moet over een eigen gevoel van privacy kunnen beschikken. Je betaalt immers belastingen om beschermd te worden door je land. Wanneer men iedereen zomaar binnenlaat om te komen stelen, dan is dat voor mij ondeugend. No no no, bad government!”
U speelt graag subtiel met intonatie. ‘Pretty Awful’ klinkt daardoor komisch. Is dat zo bedoeld?
“Jazeker. Het gaat terug naar mijn vroege jeugdjaren, waar ik al een gevoel voor kritische humor aanhield. Het is enkel voor de fun dat ik zoiets doe en deed, en dat zouden we allemaal moeten doen. We hebben allemaal een uitdrukking op ons gelaat. (John trekt nu rare gezichten voor de zoom camera). Het helpt je om jezelf niet te serieus te nemen.”
Ik laat mijn verbeelding even op u los. Met de lyric ‘Run for lizard demon’ in Strange, krijg ik een filmisch Jurassic Park achtig beeld in mijn gedachten.
“Het gaat over mensen met slechte gedachten, helaas heersend aanwezig in de maatschappij. (Lyric: “Between the lines, there is the evil” “that jealous faith for killing people”) Ze zijn erg gevaarlijk. Het is eigenlijk een hymne en over de adoratie van alles wat natuurlijk is. De bomen, ze zijn mijn torenspitsen. Ik heb geen kerk of religie nodig.”
Met het nummer ‘Down On The Clown’, stel ik u graag de vraag John, wie is hier de clown?
“Het doet me denken aan een oud musicalliedje ‘Send In The Clowns’ uit het Brits theater. (Send In the Clowns” is een nummer geschreven door Stephen Sondheim for the 1973 musical A Little Night Music – John zingt: ‘Send in the clowns, where are the clowns’)
“Oh, ik hou zo van dat nummer! Ik had dit nummer in gedachten toen ik ‘Down On The Clown’ schreef. Ook hou ik van de regen, ik voel me absoluut niet depressief als het regent, dat is de natuur die een drankje krijgt. Ik bekijk het zo. Just like a clown, the sun is so upside down.(lacht) In de UK noemen we dat ironie, hier in de States kennen ze dat zo niet, maar ik ben hier lang genoeg, ik leer het hen.”
In ‘Dirty Murky Delight’ gaat u spelend om met het gesproken woord ‘Dirty’.
“Ik leerde mijn stem te gebruiken op verschillende manieren. Ik bevind me in een comfortabele situatie nu, waarbij ik de tijd heb om te focussen. Dus niet snel snel wat lyrics erdoor rammen. We zijn zeer eerlijk en redelijk tegen elkaar in de studio. We gunnen elkaar de momenten alleen en we vertrouwen op elkaar. We weten dat elk het beste van zichzelf geeft. Fantastisch om zo songs te schrijven.”
De ‘North West Passage’ introduceert een schijnbaar huilende wolf…
“Het is een sledehond. Ontsnappen uit een gevaarlijke situatie, door middel van sledehonden. (John begint als een hond te huilen) Het gitaarwerk is excellent. Het nummer is een verbazingwekkend resultaat, maar vertel het niet aan mijn muzikanten of ze eisen meer geld!” (lacht)
Het gevoelige ‘Hawaii’ blijft, eens beluisterd, nazinderen in je hoofd.
“Er zit zowel humor als liefde in en een soort comfort bij het onder ogen zien van het verlies van mijn vrouw. Nora hield van dit nummer. Het vergde wel wat tijd om alle woorden op de juiste plek te krijgen. Specifiek in dit nummer wilde ik dat elke regel iets betekende. Ik ben zeer tevreden dat de Ierse TV show One me uitnodigde om de song te komen zingen. Uiteindelijk resulteerde het in een poging om mee te doen aan de voorselectie van het Eurovisiesongfestival. Mijn hart brak omdat het over het verlies ging. Dank aan de Ierse TV voor de uitzending, zodat de song voor vele mensen iets kon betekenen. Mijn vrouw heeft gevochten tot het einde, met haar doorzettingsvermogen dat ik altijd in haar bewonderd heb.”
In het najaar komt u met de toer richting België.
“5 oktober in Gent, net na de Oktoberfeesten in Duitsland. Wat een verleiding die Oktoberfeesten! Ik ben er vele malen geweest met Nora. I love German Lager! Op mijn leeftijd raadt de dokter me aan om er meer van te drinken. (lacht)”
Maar België heeft ook zijn kwaliteitsbieren hoor!
“Bloody strong! It’s a bomb in a bottle!” (lacht onweerstaanbaar)
Ik hou er wel van, als je wat ouder wordt, veel van hetzelfde bier te drinken and then you are fucking death! Hahahaha. Dat is een prestatie! Well done Belgium!”
U gaat ook op spoken word toer naar aanleiding van de release van uw boek ‘It Could Be Wrong, it could Be Right’.
“Eigenlijk is het een soort gesprek toer. Ik vind het leuk om te doen, ik ga gewoon het podium op, onvoorbereid, geen script. Ik beantwoord vragen en zie wel wat er dan gebeurt. Het is altijd plezier, het is als gaan naar een grote groep van intrigerende vreemde mensen. Eens je het ijs gebroken hebt, is het één en al plezier.”
Leest u dan passages voor uit uw boek?
“Als mensen iets meer willen weten over bepaalde passages, zoom ik er gedetailleerd op in. Daar is het voor, geven en delen. Soms doe ik zelfs karaoke! Soms wordt er over een bepaald nummer gesproken, ik zoek het online op en ik begin het live te zingen. Het is niet zo evident als je in Wales de Welsch national anthem moet zingen! (schaterlacht en komt bijna niet meer bij)
Wanneer ik jong was, liet ik me door iemand vertellen: “Don’t let the bastards ground you down”. “Get on with it, because otherwise,all what you are doing is arming your enemies. There are enemies out there for me, jealous, fucking idiots! I’m not arming them, I’m not helping them. It is just Johnny here, surviving. Life is your greatest gift. Ondanks ik te maken kreeg met verlies, ziekte, de gevangenis,…vond ik het leven nog steeds prachtig.
Hebt u trouwens ooit de advertentie gezien van het Duracell konijn?”
Zeker!
(Johnny doet het konijn na) “Eigenlijk is dat Johnny Rotten, ik zou hen moeten aanschrijven voor royalties. (lacht) I’ll keep going and going and going…
Eigenlijk is het principe van de spoken word toer, dat mensen ervoor betalen dat ik niet zou zingen!
Ik citeer Monty Python: “always look on the bright sight of life”
Hebt u herinneringen aan België?
“Ik hou van België, maar het is te klein. Wanneer je op de bus stapt en je rijdt even, ben je al in Frankrijk of Duitsland.”
Maar de muziekfestivals pieken hier wel hoor.
“En jullie hebben daar ook bangelijke voetbalgevechten ook. Maar verder zeer aangenaam om mee om te gaan , die Belgen.”
Engeland heeft recent een koning, Charles III, maar ik veronderstel dat het Sex Pistols nummer ‘God save the queen’ (1977) voor eeuwig is en er geen nieuwe song in de maak is?
“Het is een nummer dat aan een bepaalde tijdsperiode vasthangt. Ik schreef die song van het begin tot het einde op de keukentafel in mijn ouderlijk huis. Het was dat moment in de geschiedenis dat mijn inspiratie voedde. Het kan niet geëvenaard worden, het hoort toe van waar het is. “
Onze tijd raakt helaas op, we schrijven een mooi artikel over het album.
“Wat zeg je?” (trekt zijn beide oren opzij voor de camera)
Tot op de show in Gent dan!
“Ik spreek altjjd graag met mensen over wat ze vonden over de show, ze zijn altijd eerlijk. Zo vragen de mensen me ‘Waarom noemt het nummer Hawaii?’ Ik ging er met Nora op vakantie, jaren geleden. Het woord Aloha in het nummer betekent in het Hawaiiaans ‘Hello and goodbye’, en daar zit een diepe droefheid in verweven.” (het wordt nu even stil)
Het raakt me…
“En Nora was zich er bewust van.”
Bedankt voor uw tijd.
“Alright, may the road rise, may your enemies always be behind you, may you scatter, flutter, butter and shutter…
Peace! And when you don’t like peace you can piss off!
Thank you , that was a good chat!”
PiL’s nieuw album, END OF WORLD, uitgebracht bij Cargo Records 11 augustus 2023.
PiL live in Vooruit Gent op 5 oktober 2023
Alle info: www.pilofficial.com
Tracklisting:
- Penge
- End of the World
- Car Chase
- Being Stupid Again
- Walls
- Pretty Awful
- Strange
- Down On the Clown
- Dirty Murky Delight
- The Do That
- L F C F
- North West Passage
- Hawaii
Tekst: Peter Minnebo.
Foto: Maureen Baker.
