Interview met Marcel Vanthilt over nieuw album Arbeid Adelt!: abstract! Maar mijn brein werkt zo!
Exact 40 jaar na het legendarische mini-album “JONGE HELDEN” & hun BelPop-klassieker “LEKKER WESTERS” verschijnt op 3 maart ARBEID ADELT!’s eerste album sinds hun MIA-genomineerde “SLIK” uit 2016. 2023 wordt het jubileumjaar met remixes & prettig gestoorde gigs.
“Het Heelal is Hier” is een rond stuiterende dansplaat met snoeiharde elektronica waarbij hippe én retro sounds in waanzinnige symbiose samenkomen. Marcel Vanthilt bewijst nog maar eens dat hij kinetisch vertoeft in een volstrekt eigen en uniek lyrisch universum.
Op de wijze van de ‘Swedish Chef’ uit de Muppet show slaagt Vanthilt er telkens in met een apart recept muzikale pareltjes neer te zetten. Essentiële ingrediënten, zoals ritme, gaan uiteindelijk probleemloos blenden met een hoeveelheid abstracte chaotische elementen.
Allkinds nam een duikvlucht naar het heelal van Marcel, waar het altijd leuk wonen is in Villa Vanthilt, want daar is het elke dag vrijdag. Gewoon happy in the Happy House, zoals Siouxsie & The Banshees het ooit bezong. Haar legendarische AB concert in 1981 was immers de oerknal van Arbeid Adelt! “Dat kunnen wij toch ook?” riep frontman Marcel Vanthilt toen al met het nodige lef uit.
Dit album blijft trouw aan de originele Arbeid Adelt! stijl, maar nog verfijnder, nog gesofisticeerder, en altijd met de nodige durf.
“Ik ben een beetje bang dat de mensen gaan denken: ‘Wat voor muziek is dit nu eigenlijk?’. Maar ja, daar moet ik mij niets van aantrekken. Eigenlijk is dat muziek voor in een museum, bij kubistische schilderijen of bij een René Margritte, een Salvador Dali.
Op de A kant van de lp staan er 5 nummers na elkaar met telkens sfeermomenten ertussen. De eerste is gewoon een verkeerspaal in Las Vegas, die wanneer je erop duwt, ‘wait’ ‘wait’ zegt. Ik vond dat er tussen die blokjes dynamiet wat lucht mocht tussen zitten. En in deze moderne tijden hoor je overal computerstemmen, in de lift, je telefoon. Mijn Samsung zegt ‘het is halfacht’. Ik dacht, ik steek die artificiële intelligentie er tussen. Eigenlijk is dat een soort modernistische expositie. De nummers moesten niet de normale structuren volgen, maar toch catchy zijn, zodat het blijft hangen. Zo ging bij ‘Pelikaan’ het dak er al af, op Vitalski’s Dinsdag Club in Antwerpen. De mensen vinden dat geweldig catchy ‘waar komt die pelikaan vandaan?’. Bijna carnaval, maar het is ook kunst!”
Het is puur Marcel.
“Het is heel abstract, maar mijn brein werkt ook zo. Ik hou heel erg van perfect gemaakte popmuziek, Roy Orbison, Elvis Costello. Heel wat groepen proberen de perfecte popsong te maken en dan denk ik ‘doe maar’, want dat bestaat allemaal al en ik probeer daar een andere weg in te zoeken.”
Jacky Lafon, zal zij de nieuwe plaat wel goed vinden?
“Maar Jacky Lafon en ik, wij komen zeer goed overeen, ik ga haar onmiddellijk een plaat opsturen!”
Ik stel deze vraag omdat u ze al eens ter sprake brengt op Radio Willy.
“Iedereen vindt toch Jacky Lafon leuk, ook omdat zij zeer uniek is, zo zijn er geen twee.”
Vanwaar de albumtitel ‘Het Heelal is Hier’?
“Zonder te negatief te willen zijn, maar zoals de wereld geëvolueerd is de laatste 10 jaar, duurt het niet lang meer of er komt een gaatje in onze ballon en spat deze uiteen en het heelal is dan hier. Ik ben benieuwd of we de bol zelf zullen vernietigen of dat het heelal het zal doen. En is dat dan erg? Het is ook sinds mijn oudste zoon fysica studeert, ik aangetrokken wordt door de wereld der zwarte gaten en de relativiteitstheorie. Fysica was ooit het saaiste vak aller tijden, maar dit is helemaal niet meer zo. De vooruitgang in het heelal is nu pas echt begonnen en ook andersom in de kleine deeltjes.”
Op het vorig album ‘Cash Cash’, vinden we al een verwijzing naar het heelal terug in de songtitel ‘Piano op de maan’, waarin een aantal storingsgeluiden waar te nemen zijn.
“Ze hebben daar ooit eens een storing gehad op de lijn. Die centralist op de basis in Houston zegt ‘gasten, hebben jullie dat ook gehoord, wat is er eigenlijk aan de hand?’ De crew van Apollo 11 antwoordde dan weer niet. Het was gewoon een storing, maar onmiddellijk aanleiding tot heel wat complottheorieën.”
Hoe begin je in godsnaam aan het schrijven van zo’n nummers?
“Het begint vaak met ‘een’ soort van ritme. (imiteert met tak-boem-tak-boem) Aanvullen, weglaten, achterstevoren draaien, knippen en toch van ritme blijven.
Wat ik ook nog wel eens zou willen doen, is een nummer beginnen met als basis alleen de tekst. Ik spreek eerst de tekst in en dan kijken waar je naartoe gaat. (citeert als voorbeeld ‘de radio staat aan, de radio staat aan’) En voilà, de volgende plaat is ook alweer in productie.(lacht)
Ik wou me dit keer ook niet houden aan de 3 minuten zone, omdat ik een saxofoon solo eens een minuut lang wou laten doorgaan en zo een lang sferisch einde wou bereiken. De saxofonist was zich gewoon aan het opwarmen en buiten zijn weten hadden we het al opgenomen.”
Weer zo’n zalig rustmomentje.
“De nummers zijn te gecondenseerd, ze zouden eigenlijk moeten opgelost worden in warm water. Elk nummer is een lp op zich!”
Een zeker absurdiaanse chaos blijft toch ook nog altijd overeind . Een prototype was de intro van ‘Eén Minuut in Een Uur’.
“Ik denk altijd ‘Wat moet ik doen?’. Ik ben geen muzikant. Dan moet ik iets doen wat iemand anders niet doet, met het groot risico dat niemand het zal willen horen. Dat interesseert me ook niet, dan hangen ze me maar in een museum en dan zeggen ze binnen 100 jaar : ‘Je had Marcel Vanthilt en je had Marcel Broodthaers. De ene deed het op een plaat en de andere deed het op een WC pot’. Zoals in het eerste nummer ‘Fris! Fris! Het Heelal is Hier’, wou ik het niet letterlijk gaan uitleggen over wat het gaat, vandaar het laagje absurdisme. De wereld gaat ontploffen, het klimaat, saai, saai, saai, bla, bla, bla. De gazetten staan er vol aan. Even iets anders. Dus ik zeg in het midden van het nummer ‘serieus, even serieus’. Ge moet even serieus zijn hé, en dat kan ik net niet. Ik zeg dan ‘serieus’, dat ligt in de buurt van Durbuy. Zou kunnen hé, Saint-Sérieux.
Mensen geloven ook niet in muziek als het niet serieus is. Alle serieuze gevoelens in 90% van de platen zijn fake. Je moet eens stilstaan bij de Vlaamse nummers , die zeggen helemaal niks! Zo van ‘ik had zo’n berouw gisterenavond…pijn….pijn….pijn’. Dat is gene pijn, dat is zo fake als wat! Ik geloof er geen hol van.”
Welke inspiratiebronnen zijn er zo nog?
“Ik lees veel. Recent las ik ‘Hélène Dutrieu, de vrouw die door de Olympia vloog’ van Gunter Segers. Eén van de enige vrouwelijke coureurs ten tijde toen de fiets werd uitgevonden. Een Belgische vrouw uit Gent, die wereldkampioene werd. Met Wereldoorlog I stopte het koersen en dan is ze stuntvrouw geworden. Ze reed met haar fiets van een schans in de Olympia en deed een salto mortale, poef! Heerlijk. Daarna is ze autoverkoopster geworden, de grootste dealer van Gent en omstreken. Wat een verhaal.”
En zo’n fragmenten zouden inspirerend kunnen werken.
‘Ja, ik zie het al voor me, de vliegende vrouw!”
Er is ook nog de sage van de Vliegende Hollander.
(lacht)
Het album komt retrogewijs ook uit op cassette. Wanneer de muziek wat raar begon te klinken vroeger, kreeg je het bandje wel eens als een spaghetti terug uit de recorder gespuwd. Welke herinneringen roept dit bij u op?
“Toch ook het begin van muziek verzamelen. De cassette dateert van 1964, ik was daar bij hé, ik was toen 7 jaar. Ik kreeg een Philips cassetterecorder cadeau enkele jaren later en kon plots alles zelf doen. Muziek van de radio opnemen en cassettes uitwisselen. Ik heb nog een schoendoos of 10 vol met cassettes. Schattige dingen, die nu antiek lijken.
Ik herinner me The Clash op tour in de jaren ’80. Ze speelden vollen bak hun ghettoblaster in de kleedkamer met muziek van Londense bandjes. Het was een zeer hip gegeven.”
De song ‘Fris! Fris! Het Heelal Is Hier’ gaat vol positivisme in tegen de song ‘I Don’t Like Mondays’. Ik citeer: ‘alle dagen vrijdag’.
“Ik heb dat gevoel ook. Ook op zondag denk ik, het is zo stil, komaan het is vrijdag jongens en het weekend begint. Ondanks mijn zwartgalligheid en het midden in de nacht wakker worden met de gedachte ‘waar ben ik hier in godsnaam mee bezig?’ na 2 koffies en een frisse douche ’s morgens zeggen ‘goed, het weekend begint’. ’t Is vrijdag, alle dagen vrijdag. Zaterdag is altijd druk. De mensen die werken, werken nog, en de mensen die niet werken, die maken zich klaar voor de avond, om te gaan werken of op te treden.”
Met ‘Heren, Praat Niet Zo’ belanden we in de politieke cosmos.
“Het verbetert er niet op. Noem me eens een laatste vooraanstaande politicus die zegt: ‘We gaan voor de wereldvrede, iedereen moet elkaar goed trachten te begrijpen’. Neen, het is de ganse tijd commentaar op wie wat gezegd heeft. Ondertussen leven er wel duizenden mensen op straat. Alexander De Croo is de enige die redelijk zalvend is. Hij probeert het ten minste op te lossen. Hij liever dan ik. Door het gekibbel van alledag, geen plannen op lange termijn.”
Het nummer klinkt ska.
‘Dat in combinatie met Indische tong/gehemelte geluiden, maakt dat Arbeid Adelt! ook wereldmuziek brengt.’
‘Pelikaan’ zet even een Front 242 pet op met de basintro. En we stellen de vraag dan maar aan u: “Waar komt die pelikaan vandaan?”
“We zaten op dat moment in Durbuy en ik kom terug thuis en toen merkte ik dat mijn buurman een pelikaan voor zijn deur had staan. Onbewust had ik dit wel opgemerkt en dan komt het er bewust uit: “Waar komt die pelikaan vandaan?” Niemand zegt me iets, hier staat ineens ne pelikaan, hoe kan dat nu? Als André Van Duin dit zou gezongen hebben, dan was het een carnavals hit.”
‘Slanke Lege Handen’ dwingt je tot je beste verbeelding.
“Hier zou eigenlijk een kortfilmpje moeten bijhoren, waar je niet alles letterlijk in prijs geeft. In films vind ik het ook vreselijk als ze beginnen uitleggen waarover het gaat. Hou mijn nieuwsgierigheid door het niet te zeggen. Je moet dan zelf beginnen denken, wat is hier nu eigenlijk aan de gang?
En verder , als een vrouw mooie handen heeft, dan ben ik al half verkocht. En wat ze daar dan allemaal mee doet. Als ze dan niets vastheeft, heeft ze lege handen die slank zijn. Slanke handen, dat is te weinig. Maar lege handen, daar kun je dan alles mee doen want ze heeft niets om handen. Ze kan er alle kanten mee uit. Ze kan u vasthouden, wurgen, slaan, vastbinden.”
Of piano spelen?
“Op mijn ribbenkast!”
Vallen er nog autobiografische accenten ?
“ ‘De Engel met de Handgranaat’ gaat eigenlijk over hoe ik mezelf zie. Mensen zeggen soms ‘dat is zo ne schattige gast’ maar ik ben ook een hele venijnige mens. Wie niet? Pas op voor het engeltje, hij heeft ook ne angel. In ‘Pret’ bezing ik de algemene teneur ‘Buiten is het de hel’, maar eigenlijk heb ik wel veel lol in mezelf, eigenlijk met niets. Je kunt er alleen maar de ironie van inzien.
Als ik iets bereikt hebt, dan is het als Forest Gump door het leven te gaan en overal kunnen bij zijn. Hugo Matthijssen, Bart Peeters,….Ik was erbij. Hugo en Bart zijn doorgegaan en ik ben dan rechtsaf gegaan. Ik ben dan naar MTV gegaan, ik was daar dan ook weer‘bij’. MTV is dan zeer groot geworden en dan ben ik weer weggegaan.”
‘December’ heeft iets met de seizoenen?
“Het eerste zinnetje verwijst naar het moment toen ik onderweg was naar de uitvaartplechtigheid van Arno in den AB. Het was in de lente en zeer mooi weer. En ik dacht: als de lente echt het laatste is, dan heb ik toch liever de herfst. Het is dan wat donkerder en dan kunnen we nog heel de zomer een beetje genieten van het leven. In de herfst wordt het dan koud en doe voor mij dan ook maar het licht uit. In december kunnen we afronden met een feest.”
Dus wat dit jaar betreft, hebben we de zomer toch nog zeker voor de boeg?
“Ja, eerst de zomer nog en op 31 december, om 10 voor twaalf, tellen we samen af tot 0.”
Afspraak aan Het Steen aan de Schelde?
“Ik vind dat wel mooi, ze gooien hier asse na crematie in de Schelde. Misschien mogen ze mij in een sarcofaag van de Egyptenaren in de Schelde gooien, in een volledig biodegradable box.”
De remixes (Pret-Peli-Fris Mix), moesten daarvoor extra vocals ingezongen worden?
“Omdat ik de nummers ook instrumentaal erg goed vind, dacht ik, filter de stem even weg en wat kunnen we dan nog doen? Het is knippen en plakken met de bestaande tracks.
In de jaren ‘70 had je een single, na de A kant ging het nummer nog door op de B kant in een instrumentale versie. James Brown deed dat altijd, herinner ik me nog toen ik DJ was. Het instrumentale was soms nog veel beter of heel anders. Als de zang weg is, hoor je al de rest.”
‘De Taal Van De Liefde’ is origineel van Bobbejaan Schoepen, welke herinneringen hebt u aan hem?
“Alleen maar goede herinneringen. Twee jaar geleden belde zijn zoon Tom Schoepen, vermits ze met een verzamelplaat bezig waren, die nog altijd niet uitgekomen is. Waarom het zo lang duurt weet ik eigenlijk ook niet.
En Tom zei, dat ze nog een nummer hadden ‘Taal Van De Liefde’ en ik stemde onmiddellijk toe. Het was oorspronkelijk een nummer, gezongen door Danyel Dirk, die maar 1 hit gehad heeft in 1969 en daarna heeft hij zich te pletter gereden. John Terra heeft dat ook nog eens gecovered. En als John Terra meedoet, moeten wij natuurlijk ook meedoen! Al is het maar voor John! (lacht) Het was de bedoeling dat dat nummer enkel op de plaat van Bobbejaan ging staan, maar de plaat is er nog niet. De lp eindigt met ‘december’ maar als ge de cd koopt, krijgt ge er nog 5 tracks bij.”
Arbeid Adelt! met een schlager.
“Dat is Bobbejaan hé, die maakte popsongs én schlagers.”
Het AA! album laat uiteindelijk uit velerlei stijlen proeven: dance, schlager, ska,…
“We hebben nog geen klassieke muziek gehad, dat komt nog! Maar geen Tiritomba, nee, nee, nee.”
En de 50.000 Hihats Buscemi’s Pandemonic Remix verwent ons auditief met Oosterse sounds.
“Naar aanleiding van het concert in De Roma, is het eerst enkel digitaal uitgekomen. VRT draait dat toch allemaal niet. En dan vraag je je af, waarom doen we dat eigenlijk? Om bezig te blijven! We kunnen toch niet de hele tijd naar Het verhaal van Vlaanderen zitten kijken? De nieuwe remix is heel leuk om live te doen omdat het iets dansbaarder is.”
Er staan wat live club concerten gepland, het zal de nodige energie van u vragen.
“Je moet vooral ervoor zorgen dat je geen wijn drinkt voor het optreden, het werkt zeer verlammend. Als ik iets drink, is het Guinness, dat valt nog mee. Het vult goed, laag alcoholpercentage en in de zomer lekker als het koud geschonken wordt.”
Naast AA! is Siouxsie & the Banshees ook live terug in the running.
“Ik heb haar ooit kunnen interviewen voor MTV, een sympathieke madame, beetje stijfkop, maar ze weet wat ze wil. Straffe tijdloze muziek.”
U interviewde zovele artiesten op MTV, wellicht memorabele momenten?
“Het fijne is dat artiesten u appreciëren en herinneren, zoals de bandleden van Depeche Mode. Pete Townshend van The Who was fan van mij en ik kreeg eens de reactie op MTV van hem ‘I was watching the show, You’re fucking brilliant!’ “
Is met Radio Willy de muzikale cirkel weer rond? Op zoek gaan naar steengoede beginnende internationale bands. Als rockliefhebber wordt alles op een dienblad geserveerd. Hoe gaan jullie te werk?
“We gaan online op zoek naar nieuw werk en verder in Rolling Stone Magazine, Q Magazine, Uncut, Mojo. BBC Radio 6 speelt veel nieuwe werk en als ik de band niet ken, je hebt de koninklijke bibliotheek onder uw vingers met Spotify. Via Willy Radio sturen nu veel bands mij spontaan dingen op. Zo stuurde Frank van Blue Gorilla mij iets op met de vraag om eens te luisteren, hij creëert alles vanop zijn zolderkamer. Toffe muziek, Crunch gitaar met lyrics als ‘kill the monkey’ en ik draai dat dan. Frank reageert dan verbaasd: ‘fuck, ik ben op de radio!’. Zonder platenfirma! Alsook het nummer van Nel & JP ‘Zelfbeeld Van Denaldie’ kreeg veel positieve reacties.”
En we eindigen het interview in Oostende. Op uw Facebook zag ik bij u al eens garnaalkroketten op het menu staan. Waar moeten we zijn voor de beste kroket?
“Daar waar ze zeggen dat ze de beste garnaalkroket hebben. De winnaar van vorig jaar was Hotel Rubens aan de Visserskaai. In restaurant Belle de Jour serveren ze een open garnaalkroket, ook heel lekker! Eind oktober was het grote garnaalkrokettenfestival en konden we die avond 20 verschillende garnaalkroketten proeven. Na de vierde kroket en wat cava weet je het echt niet meer. Ja maar, deze is ook goed….eigenlijk zijn ze allemaal goed.”
Met Oostende gaan we naadloos over naar wijlen Arno.
“Ik heb met Arno eens een hele avond zitten filosoferen over het einde van het heelal. Daar zijn we mee gestopt, want anders word je gek. Zit het heelal in je binnenzak? Het kan! Maar hoeveel heelallen heb je dan bij?”
Had weer een inspiratie kunnen zijn.
“Het heelal in je binnenzak!”
De Nieuwe Arbeid Adelt! “Het Heelal is Hier” op CD(rood) en blauw Vinyl!
Te bestellen bij www.starmanrecords.com of in alle goeie winkels!
Live wordt de band aangevuld met o.m. Andrew Claes (Stuff, Hamster Axis), Leen Diependaele (Samowar, History of New Wave Tour) en Thomas Vanelslander (Gorki, RVHG)
BE THERE!
18 MAART – DE KELK in BRUGGE
23 MAART – CASINO in SINT-NIKLAAS
25 MAART – HET DEPOT in LEUVEN
31 MAART – CAFE CAFE in HASSELT
22 APRIL – DE SINGER in RIJKEVORSEL
29 APRIL – DE HARMONIE in OUDENAARDE.
Tekst: Peter Minnebo
foto: Koen Bauters
