Interview Noémie Wolfs over nieuw album ‘Wild at Heart’ met romantiek als als rode draad
Op 3 november brengt Noémie Wolfs haar nieuwe plaat ‘Wild At Heart’ uit via NEWS. Ze bundelde opnieuw de krachten met haar partner in crime Simon Casier (bekend van Balthazar en Zimmerman) om het album te schrijven en te produceren in hun eigen studio.
Het album is geen sonische voortzetting van haar eerdere albums, maar een doelbewuste verkenning van wat haar altijd heeft geïnspireerd. ‘Wild At Heart’ vertelt het verhaal van twee geliefden die niet met elkaar kunnen leven, maar ook niet zonder elkaar. Ook muzikaal komt de dramaturgie van het album tot uiting, wat meteen duidelijk wordt bij de eerste single ‘Lonely Heart’. In bijna acht minuten voel je de weergaloze passie in haar muziek en blijft haar stem de verhalende draad waardoor je de tijd en ruimte om je heen even vergeet. De nieuwe muziek van Noémie Wolfs is dan ook de perfecte manier om even te ontsnappen aan de dagelijkse sleur en diep te graven in alle vormen van romantiek.
‘Wild At Heart’ is de herintroductie van Noémie Wolfs en haar meest persoonlijke project tot nu toe. Voor dromers, geliefden en reizigers.
Allkinds ging Noémie 2 weken voor de release al eens opzoeken voor een gezellige babbel over haar nieuwe muzikale telg.
Met de albumtitel ‘Wild at heart’, vermoed ik dat er romantiek aan te pas komt.
“Romantiek is een doorlopend thema in mijn muziek en eerder met een melancholisch accent, met een niet zo’n positieve afloop van het album, op thematisch vlak dan. Ik zing sowieso het allerliefst over de liefde.”
Aan de lyrics merk ik dat jullie wat dieper graven onder de noemer ‘romantiek’.
“Ik werk samen met mijn partner (Simon Casier), dat is waar u op doelt hé! (lacht) Hij heeft al enkele keren een aantal nummers aan mij opgedragen in positieve zin en er is zo wel een gevoel van ‘wanneer komt er een antwoord van jou kant?’. Voorlopig blijft dat nog uit. Ik ben toch wel iemand die heel graag tekstueel graaft in verhalen die ik verzin of verhalen die ik haal uit kunstwerken en films. Ik ben wel ooit van plan om het aan te durven om iets autobiografisch te schrijven en een ode aan hem te brengen.”
U zet passie zeer subtiel neer in uw zangpartijen, maar met Simon zit u in een comfortabele positie. Hij voelt u beter aan dan wie ook en vertaalt dit naar de muziek.
“We werken al zo lang samen en kennen elkaar door en door, waardoor het elkaar aanvoelen zeer vlot gaat. Kritiek die we uiten, gaat gepaard met een grote vorm van respect. We gaan ervan uit dat er geen slechte ideeën zijn. Simon kan op een organische manier dingen meegeven. Ik ben ervan overtuigd, indien hij met andere mensen zou samenwerken, dit ook zeer goed zou klikken.”
Tijdens de recente livesessie op het Bruis festival in Nederland, blend jullie samenzang perfect.
“Er is iets in onze stemmen dat instant connecteert. Simon’s stem heeft iets cools in de lage tonen. Tijdens de livesessie heeft hij hogere backing vocals gezongen. Hij heeft een zeer mooie stem, heel anders dan mijn stem en net door die diversiteit matcht het.”
U bent bijzonder fashion minded met vele uiteenlopende looks. Wordt de outfit afgestemd op de muziek?
“Ik vind het leuk om te transformeren. Transformeren is op voorhand even afzonderen voor make up, in een kunstmatige rol kruipen om daarna mijn verhaal te kunnen vertellen, vanuit een ander perspectief dan Noémie als persoon. Mode is een leuke manier om dat te kunnen doen. Ik kan optreden in alle outfits om mij in een andere versie van mezelf te voelen.”
Ik merk dit al aan de albumcover met een gewaagde outfit en in de clip ‘Lonely Heart’, waar de wind doorheen uw gewaad speelt.
“De outfit op de cover is van de hand van een Belgische ontwerper, Y/Project. Mijn ouders, ondertussen gepensioneerd, waren actief in de mode. Mijn moeder had een schoenenwinkel voor dames, mijn eerste high heels had ik al op mijn 13e. De mode is met de paplepel ingegeven. De aanwezigheid van kleding en schoenen is voor mij een evidente ontwikkeling. Ik vind het fantastisch om kledingstukken te lenen, te dragen op een podium en daarna weer terug te geven, een soort speelkoffer aan verkleedkleding. Mijn natuurlijke habitat. Ik kan iedere avond iemand anders zijn. Je hebt dat podium als artiest, dus ik vind het fantastisch om daar volledig gebruik van te maken.”
Het is muziek maken én….
“Zoals Charlotte Adigéry en Róisín Murphy bijvoorbeeld.”
Het eerste nummer ‘Lonely Heart’ is zo’n 7 minuten 52 seconden lang. Een verhaal vertellen zonder rekening te houden met de radio edit?
“Het is de blueprint van het album, alles is verweven rond dat ene lied. We wilden bewust geen radio edit maken omdat ik het verhaal in zijn totaliteit wilde vertellen.”
Als ik er toch één nummer mag uithalen met Hooverphonic vibes, dan is het ‘A Little Bit’.
“Dat snap ik volledig met de violen die heel prominent aanwezig zijn. Ik denk dat ik onbewust mijn liefde voor violen heb meegekregen bij Hooverphonic, waarbij we heel veel de kans kregen om met een orkest te spelen. Het rijkelijk georkestreerde, het Hollywoodesque, en gespeeld door zo’n getalenteerde muzikanten. Je geeft hen een partituur en ze spelen het. Het komt zeer expressief tot uiting in ‘A Little Bit’. Het blijft mijn liefde, de strijkers, het heeft een cinematic feel.”
De clip is een verwevenheid van mode, een schaduwspel met zowel zakelijke als warme uitstraling. Bitcherig en humor met een knipoog.
“Absoluut. Binnen het serieuze en strakke mag er ook gerelativeerd worden, met de nodige humor. Hetzelfde met de print met het bloot lichaam op deze albumcover. Het is een soort van joke….koekoek!….het is niet echt! Het was toevallig de jas die ik die dag aan had, niet specifiek voor de shoot bedoeld. Zeer blij met het resultaat. Jammer dat ik nog geen rood haar heb zoals op de cover, zover durf ik nog niet te gaan, misschien ooit!” (lacht)
De songtitel ‘Love Me/ Love Me Not’ alludeert misschien wel op het kindspelletje met bloemblaadjes. Hij houdt van mij, hij houdt niet van mij,….
“Dat was ook het uitgangspunt! Liefde wordt serieuzer als je ouder wordt, maar het kinderlijke blijft nog wel. Liefde, als je het uitlegt aan iemand van 10 of je legt het uit aan iemand van 90, het basisconcept is hetzelfde. Het slaagt of het slaagt niet, en ik vond die kinderlijke metafoor wel leuk. Een knipoog steken in de serieuzere fase van de liefde.”
‘Moonlight’ straalt sowieso romantiek uit.
“Weerom die dualiteit in de liefde. ‘Watch me chasing the moonlight’, maar als ge me niet kunt volgen, ik ga niet op uw wachten.”
En in dit nummer, subtiele Balthazar bestuivingen.
“Inderdaad, maar niet bewust. Bij Balthazar staat Simon’s bas al sowieso luid en bepaalt dit eveneens mee de sound. Onvermijdelijk zijn er op dat vlak gemeenschappelijke muzikale karakteristieken te weerhouden uit beide bands. Zeer subtiel, maar telkens in een nieuwe unieke muzikale context.”
De zang en lyrics in ‘Get Out’ gaan opvallend verdampend op in de muziek.
“Het is mijn versie op een detective thema zoals Hercules Poirot, maar dan nog een oudere versie van de jaren ‘70. Ik zou dan een intro tune willen maken voor zo’n detectivereeks. Dat is het onderliggende idee. We hebben aan Adriaan Van De Velde (Pomrad) gevraagd om de synth -lijn te schrijven. Hij heeft zich volledig losgelaten op het nummer en heeft het nooit terug moeten inspelen. Puur de demo versie die we gebruikt hebben. Dus zo zou ik een detective van de jaren ’70 openen.”
Zeer filmische benadering.
“Alle muziek die ik maak, ook op dit album, is geïnspireerd door film. Het roept bij mij direct beelden op. Die beelden moeten niet per se universeel zijn en de luisteraar zal immers de muziek naar eigen verbeelding invullen.
Dat is net zo leuk, dat je begint te denken aan scènes die je in uw hoofd hebt, misschien scènes uit uw leven. Het roept beelden op en daar draait het om.”
‘Bad luck honey, you can’t control it’ in de song ‘Bad Luck’. Al dan niet de controle over iets hebben?
“Als je controle hebt in een liefdesspel, in dit specifieke geval, dan nog controleer je niet alles, want een mens laat zich niet controleren, zeker niet als het over de liefde gaat. Samenspel tussen 2 personen, dat is altijd een soort wisselwerking tussen aantrekking en afduwen. Bij ‘Bad Luck’ wil ik duidelijk maken, zelfs al heb je voor 100% zelf de touwtjes in handen, dan nog kan het resultaat uitdraaien zoals je het niet had verwacht.”
En vocaal zeer zwoel gezongen.
“Het is een plaat waar ik het meest geëxperimenteerd heb met mijn stem. Ik zing naar mijn eigen doen vrij laag en stil. Van alle platen die ik ingezongen heb, is dit de moeilijkste, want door heel frêle te zingen, vraagt dat veel energie en veel lucht op uw stembanden. De zoektocht binnen de plaatopname was bijzonder boeiend, om te zien wat ik met mijn stem nog allemaal kon. Het is heel fijn dat u dat opvalt.”
In ‘Lonely Heart’ ook een subtiel gesproken gedeelte.
Met parlando geëxperimenteerd, er wordt gezucht, gefluisterd, geroepen. Live probeer ik een leefwereld neer te zetten in een nachtelijke zwoele club vibe. Ik was me niet bewust dat mijn stem andere spectra kon belichamen.”
14 oktober kwam TMF terug tot leven met ‘TMF for one day’, ook TMF memories?
“Met het Hooverphonic album ‘The Night Before’ ben ik ooit nog bij TMF gepasseerd. Een interview onder de rubriek ‘In Bed met Sofie Engelen’. We lagen met 4 in een drie persoons bed. Ik herinner me nog dat we op het witte donsdeken moesten signeren. Eigenlijk heb ik meer herinneringen aan Jim TV iets later. Toen we het heel druk hadden met Hooverphonic, logeerde ik vaak bij Alex Callier. Boven in de logeerkamer stonden er awards en gouden platen, en ook nog de oude spiraalvormige TMF award.
Hooverphonic is ooit nog met Geike naar de TMF Awards geweest. Ik mis wel de tijden toen er nog videoclips werden gemaakt. Videoclips maken is helaas niet goedkoop als je het professioneel aanpakt, maar ik doe het graag. De tijd van TMF, ik blijf er nog altijd in geloven. Het aan- en afkondigen van clips, artiesten uitnodigen. Ik keek als kind uren naar TMF en naar de live chat balk onderaan. Uw lief ten huwelijk vragen via den balk! (lacht) en je kon via TMF ringtones bestellen voor uwe Nokia gsm. Van mij mogen ze gerust 1 dag per week TMF terug uitzenden!”
Release album op 3 november
Alle info:
25/11/23 Muziekcentrum – Dranouter – BE
13/12/23 Roma – Antwerpen – BE
16/02/24 Zeepziederij – Bree – BE
Tekst: Peter Minnebo.
Foto: Oriane Verstraeten.
