Interview The Milk Factory over nieuw album ‘Vandrare’ featuring Hannah Tolf
The Milk Factory ontstond onder impuls van gitarist Edmund Lauret (Nordmann, Kosmo Sound, …) en pianist Thijs Troch (Nordmann, Jukwaa), beiden vertegenwoordigers van die avontuurlijke Gentse muziekscene die al enkele jaren (inter)nationaal furore maakt. Naast deze twee spilfiguren staat de band bol van spraakmakende muzikanten die verder het mooie weer maken bij bands als Don Kapot, Steiger, Mòs Ensemble, Keenroh, … en zoveel meer.
Hoewel heel wat van de bandleden bekend staan voor hun rauwe in your face jazz, was bij meet af aan duidelijk dat The Milk Factory voor een geheel andere esthetiek zou kiezen. Eenvoud en ingetogenheid werd verkozen boven virtuositeit en uitbundigheid. Alles gaat terug naar de essentie: memorabele melodieën, hechte interactie, consistente sferen en songs. Na een titelloze debuut EP verscheen in 2020 hun eerste langspeler ‘Aula’ die door de pers werd omarmd. Een jaar later volgde daarop opnieuw een EP ‘Dusky’ waarop de typische sound nog verder werd uit gepuurd. Is het jazz? Is het indie rock? Is het folk? Is het hedendaags klassiek? Het is geen van dit alles en alles tegelijk.
Na drie volledige instrumentale wapenfeiten voelde de band zich klaar om voor het eerst een vocaal album uit te brengen. Ze zochten en vonden hiervoor de geknipte partner in de Zweedse zangeres Hannah Tolf. Na een uitgebreide residentie in en in opdracht van BoZar blikten ze een gloednieuwe plaat in.
Bandleden Kobe Boon en Viktor Perdieus studeerden een jaar in Göteborg en maakten er kennis met Hannah Tolf. Tolf zingt, componeert en improviseert op het raakvlak tussen akoestische en elektronische muziek, tussen pop en jazz, het bekende en het onverwachte. Daarmee is ze een intrigerende toevoeging aan de band, die zijn geliefde schemerzones een nieuwe invulling kan geven met die combinatie van dromerigheid, intimiteit en openheid.
Vandrare is een streling voor het oor, een feest voor elke open-minded muziek liefhebber die zich graag laat meeslepen in een fantasierijke droomwereld.
Thijs maakte 2 weken voor de release tijd voor een babbel met Allkinds als voorbeschouwing van het album.
Vanwaar de groepsnaam?
“Eigenlijk was het een vriend op café die er spontaan mee afkwam: ‘The Milk Factory is eigenlijk wel grappig’ en wij vonden het ook wel goed klinken.”
En een Zweedse albumtitel.
“Je kan uit het Zweedse ‘Vandrare’ the wanderer, de dwaler, afleiden. Eén van de thema’s van het album is het zwervende. Vandrare vonden we als woord op zich wel leuk klinken. Het mocht geen moeilijke Zweedse zin worden, maar een woord dat we gemakkelijk konden uitspreken.”
Jullie kiezen voor eenvoud en ingetogenheid, een bewuste keuze of is dat iets dat spontaan is gegroeid tijdens het maken van het album?
“Het is eigenlijk het uitgangspunt van The Milk Factory van in den beginne. Heel rustige, ingetogen liedjes brengen door middel van eenvoudige muziek. Het is geëvolueerd naar een stijl van componeren, in die zin dat we op zoek gaan naar die rustige dingen, alsook in het nieuwe album. In dat opzicht zijn we op zoek gegaan naar een stem die daar bij zou passen en een persoonlijkheid die zich in die esthetiek zou kunnen vinden. De rust en de sereniteit, die reeds aanwezig waren in ons vorig full album ‘Aula’ (2020), zetten we nu verder.”
En nu werd het vocale toegevoegd aan de muziek met de stem van Hannah Tolf.
“De bandleden hebben allemaal een voorliefde voor popnummers, singer-song writers en Americana dingen. Dat is vaak muziek met een vertelstem, een zanger of een zangeres. We wilden onze muziek ook wel eens gezongen horen.”
Hoe is het samenwerken met Hannah Tolf?
“Het klikte wonderwel. Wij hadden op voorhand nummers geschreven vanuit The Milk Factory en opgenomen zonder haar zang. Vervolgens hebben we dit alles aan haar bezorgd en zij heeft dingen aangepast en gewijzigd, melodieën en teksten op de muziek geschreven en structuren gewijzigd. Daarna hebben we schrijfsessies met haar gedaan in Gent. De samenwerking verliep zeer vlot en spontaan zijn er nieuwe dingen ontstaan. Als Hannah éénmaal overkwam vanuit Zweden, moesten we die periode dan ook zeer productief aan de slag. Met een project in de Bozar hebben we de première gespeeld en enkele dagen erna zijn we de studio ingetrokken voor opname.”
Hannah heeft dan toch haar stempel kunnen drukken.
“Ik begrijp het wel, teksten zijn toch veel persoonlijker dan instrumentaal. Voor haar moest hetgeen ze zong ook volledig kloppen met de muziek. Het is de eerste keer dat ze in haar moedertaal zingt, voordien was het in het Engels. Je bedoeling, een gevoel dat je wil uitdrukken, ik denk dat het in uw eigen moedertaal nog confronterender is en dat het volledig juist moet zitten. Hoe je die woorden dan uiteindelijk zingt, is zeer belangrijk. Dus ja, ze had heel veel impact.”
Jullie gaan hier toeren, maar jullie zouden met dit album ook naar Zweden kunnen trekken?
“We zijn er mee bezig. Ik denk dat het voor de Zweedse bevolking ook wel best interessant is om die teksten te kunnen beluisteren. Dat er in zo’n genre in hun moedertaal wordt gezongen is toch bijzonder. Voor ons zijn de teksten abstract, we richten ons tijdens het spelen meer op de klanken.”
Een rode hibiscusbloem staat op de cover afgebeeld.
“We vonden het een heel sterk beeld. Ik ben fan van de Amerikaanse fotograaf Tristan Hollingsworth . Bij het bekijken van zijn foto’s, samen met Hannah, sprong die bloem wel in ’t oog. Die bloem is tevens gelinkt aan de liedjesteksten. Hannah’s moeder had veel hibiscusbloemen en heel wat teksten gaan ook over haar moeder.”
Natuurelementen duiken regelmatig op in titels en teksten zoals lavendel (lavendeln), de wind(vindar),…
“Het is weerom die rust en die sereniteit die we linken aan de natuur.”
Het nummer ‘Hibiscus’ neigt als enige song een instrumentaal nummer te zijn.
“Hannah zingt er nog wel op, maar het zijn klanken. Oorspronkelijk kreeg het nummer de titel ‘Gitaar 12’, ik had het op gitaar gecomponeerd en gewoon genummerd. We hadden toen net het hibiscus beeld gekozen en de songtitel werd omgevormd tot ‘Hibiscus’.”
Het eerste nummer ‘Dar Lavendeln Växer’ opent met experimentele geluiden.
“Een windachtig ding door een instrument weergegeven, het werk van Viktor Perdieus (tenorsax). Het experimentele is iets dat in elk van ons als muzikant zit. De muziek is of was atypisch voor de muzikanten en bewust hebben we dan gekozen voor die eenvoud en die sereniteit. Nu begint dat meer en meer allemaal door elkaar te lopen.”
En de eerstvolgende plannen?
“We gaan nu eerst de muziek verder live ontwikkelen door te gaan optreden, want ik veronderstel aan de hand van de aard van de muzikanten, dat er nog wel wat dingen zullen veranderen en met de nodige improvisatie. 4 mei is het eerste optreden gepland in de Handelsbeurs Gent.“
Op 21 april komt de nieuwe plaat van The Milk Factory uit op het Belgische jazz label W.E.R.F. records.
De band zal live te zien zijn in deze zalen:
04/05 – HA Concerts, Gent
05/05 – CC De Werf, Aalst
06/05 – Kunstencentrum Nona, Mechelen
07/05 – KAAP , Oostende
08/05 – C-mine, Genk
10/05 – Jazz Station, Sint-Joost-ten-node
12/05 – Ter Vesten, Beveren
13/05 – Muziekclub N9, Eeklo
Tekst: Peter Minnebo.
Foto: Lies Couckuyt
