The Starlings klaar voor Eurosong: “We gaan knallen 14 januari!”

The Starlings, Tom Dice en Kato Callebaut, hebben een nieuw label: Sony Music Belgium. Een nieuw team om de twee singer-songwriters bij te staan in hun nieuwe Eurosong-avontuur. The Starlings zijn één van de zeven kandidaten die kans maken om ons land te vertegenwoordigen bij het Eurovisiesongfestival in Liverpool, mei 2023.

Afgelopen najaar speelden The Starlings alle grote theaters van het land plat met hun ‘Gold’ tournee. In mei 2022 stonden ze voor het eerst in de Antwerpse Lotto Arena.

Tom en Kato kenden hun doorbraak op het podium van de grootste talentenwedstrijden: Tom bij X-factor, Kato bij Idool 2011. Ze eindigden allebei als tweede en Kato won met haar single ‘The Joker’ de Radio 2 Zomerhit 2011.

Kato, die bekend werd met een ukelele, zag Tom met zijn gitaar voor het eerst midden in de Songfestival-drukte. Tom wist daar in 2010 Europa te charmeren tijdens de grote finale en zette een uitstekende prestatie neer: hij won zijn halve finale en werd zesde met ‘Me & My Guitar’.

De paden van Tom en Kato kruisten elkaar regelmatig en al snel bleek dat hun stemmen ongelooflijk goed samengaan. De vonk sloeg écht over in 2018, The Starlings was geboren. De bekendheid bij het grote publiek volgde dankzij Liefde voor muziek met ‘Little Submarine’ als eerste hit. Intussen is het duo getrouwd en zijn er twee albums.

De Starlings brengen rootsy popmuziek met een akoestische feel en harmonieën. Melancholische songs die de liefde en het leven belichten. Kato en Tom staan te popelen om samen ons land in Liverpool te vertegenwoordigen.

Allkinds teisterde, één maand voor Eurosong, samen met The Starlings de winterkoude om in de lobby van een Antwerps Hotel een eerste indruk te krijgen van hun ambitieuze Eurosong intenties. (Kato vuurde zeer fier ‘Rollercoaster’ en ‘Ocean Side’ op me af via haar smartphone)   Het interview voorafgaande, droomden we alle drie even weg bij deze 2 muzikale parels.

Tom, misschien wordt het dit keer wel “Me and my Guitar… and Kato”?

(Kato lacht)

Tom: “Ja, en ga ik mijn gitaar wel gebruiken (?) is ook de vraag!” (lacht) “Misschien is het gewoon, Kato en ik! We laten het nog even in het midden.”

Hoe heeft Eurosong jullie opgepikt?

Kato: “VRT kwam met een nieuw format en we stuurden demo’s in.  We hebben even getwijfeld om deel te nemen. We wilden alleen meedoen als we songs konden brengen waarmee we hoog zouden kunnen eindigen.  We wilden niet deelnemen louter om promo te maken, maar wel om te winnen.”

Met leuk nieuws, want jullie haalden de Eurosong selectie.

Tom: “Ze hebben geen rekening gehouden met gekende namen, maar wel met de 14 leukste favoriete nummers en daar willen we voor gaan.”

Hoe verliep de selectie vorige keer?

Tom: “Toen hebben ze me rechtstreeks verkozen, dat had ons nu wat stress kunnen besparen.  Nu is het een extra wedstrijd voor de wedstrijd.  Belangrijkste is dat we in de songs geloven.  Is het niet, dan is het ook zo.  Het zijn sterke songs, hier kan je in wezen niet mee verliezen, zelfs al win je niet.  Maar we hopen toch te winnen!” (lacht)

Wat me altijd al fascineerde, is de ervaring van het opkom-moment op de Eurovisiesongfestival stage.  Tom, u hebt ervaring, vertel eens en hebben jullie daar samen al over gepraat?   Kato, misschien al over gedroomd?

Kato: “Als ik daaraan denk, denk ik…..oefff!”

Tom:” Het is een beetje te vergelijken met het opkomen in de Lotto Arena, die kriebels, die gezonde zenuwen. Ik weet niet hoe het bij Kato werd ervaren.(Kato antwoordt: ‘ja, inderdaad’)  En dan het publiek horen, dat is het enige dat je niet kan repeteren. Het zorgt ervoor dat uw hart nog iets sneller slaat.  Dat is het gevoel dat het dichtst bij komt, maar dan nog meer liefde!”

Is er ook zo’n gevoel van, als we met twee zijn, hebben we steun aan elkaar?

Kato: “Ja, dat denk ik wel.  Dat zou heel raar aanvoelen, als ik nu alleen op een podium zou staan.  We treden nu al enkele jaren samen op en dat voelt vertrouwd aan.  We kennen elkaar door en door.  Je rekent op elkaar en je snapt elkaar, dus dat is écht wel een steun.”

‘Me And My Guitar’ had een autobiografische tint, gaan we dit ook terugvinden in de 2 nieuwe songs?

Tom: “In de week van 9 januari zal het voor iedereen wel duidelijk worden waarom we voor deze 2 songs gaan, maar zowel ‘Rollercoaster’ als ‘Ocean Side’ zijn autobiografisch.”

Kato: “Ik ben van mening, dat je ervoor moet gaan met de beste nummers die over u gaan.  Daarbij komt ook het feit dat niet iedereen de link gaat leggen met de vroegere deelname van Tom Dice.  Je moet op 3 minuten tonen waar het over gaat en uzelf zo bloot geven dat het de mensen, of raakt, of meeneemt.  Je stelt jezelf de vraag: wat wil je dat de mensen weten over u?  Daar hebben we goed over nagedacht.”

Bijkomende factor is het publiek. 

Tom: “Publiek is belangrijk voor ons, en hier komt er met de camera nog heel wat publiek bij dat vanuit thuis meekijkt.”

Tom, even terug naar het songfestival, u kreeg toen midden in het nummer veel respons van het publiek.

Tom:  “Klopt, dat is één van de meest spontane momenten dat tot op vandaag gebeurd is tijdens het songfestival.  Nog altijd zeer leuk om terug te zien.”

Het Eurovisiesongfestival, iets dat jullie ook van thuis uit meekregen?

Kato: “Ja, eigenlijk wel, het was iets waar we altijd naar keken.  En nu in de recentere jaren, keken we altijd samen met vrienden, zeer dedicated met het maken van lijstjes. (beste song, beste outfit,…)“

Het Eurosong- en het Eurovisiesongfestivalcircus, iets waar jullie zich in thuis gaan voelen?

Tom: “Zeker, het was een heel mooie ervaring.  Het Songfestivalcircus is een land op zich. Die 2 weken dat de kandidaten in Liverpool (toen Oslo 2010) zijn, is het vooral Eurovisiesongfestival-land.  Iedereen die daar aanwezig is, is daar voor het songfestival.  Als ge veel liefde en Eurosongvibes wil ervaren, moet je daar zijn die 2 weken. Op andere momenten kan je dan terugkeren om wat cultuur te ervaren.  Je kan het enkel goed begrijpen als je er aanwezig bent.”

De Eurosong kandidaten, een mix van jong talent en gevestigde waarden, maar ook het blijven aanwakkeren van de Eurosong vlam bij sommigen zoals Loredana & Ameerah, die al eens deelnamen. Was dit ook een spannend moment toen de andere kandidaten bekend gemaakt werden?

Kato: “Nu kennen we ze ondertussen allemaal.  Chérine (MNM rising star) kenden we al, omdat we samen al geschreven hebben voor haar en ze heeft ooit nog backing vocals gedaan bij Tom.  Gala Dragot kennen we van The Voice Kids, die ze gewonnen heeft.  Loredana kenden we ook al een beetje, de rest kende ik nog niet echt.”

Tom: “Gustaph kende ik nog van in de tijd van X factor, toen hij in een band zong.  Van Astrid (Ameerah) wist ik dat ze vroeger aan Idool heeft deelgenomen.  Heel fijne mensen, er is al een klick en een Whatsapp groepje.”

Kato: ”We zijn ook allemaal anders met een eigen stijl, en het is niet zo dat we in elkaars weg staan. Nu wordt het de vraag, wat wil het publiek?”

Veronderstel, jullie zijn een doorsnee kijker en moeten zelf stemmen.  Hoe gaan jullie te werk? Wat geeft de doorslag om op een nummer te stemmen?

Tom: “We maken altijd 2 lijstjes als we punten geven, aan onze favorieten en aan de artiest die we denken die gaat winnen.  Dus als we stemmen, is het voor de artiest die ons het meest aanspreekt.  Ons lijstje van de mogelijke winnaar is dan weer gericht op welk liedje de grootste doelgroep zal bereiken.”

Kato:” Het publiek zal vanaf nu kiezen, dus eigenlijk hebben we vanaf nu niets meer te zeggen.” (lacht)

Wanneer is jullie Eurosong missie geslaagd?

Tom: “Onze missie is toch wel winnen!  Als we niet winnen, zullen we teleurgesteld zijn, we houden er rekening mee, maar we gaan er écht voor.”

Tom, en een zesde plaats op het songfestival hebt u ook al op  zak, het beste Vlaamse resultaat ooit.

Tom (zegt heel overtuigend):  “Ja, maar we willen het nog beter doen met ons twee.”

Een ‘Wat als…’ vraagje.  Tom, u bent songwriter en componist. Wat als de VRT het roer van het format plots zou omgooien? We sturen één nummer met alle 7 kandidaten samen. Zou u het zien zitten om een nummer te schrijven voor deze 7?

Tom: “Eén song voor de 7 kandidaten zou niet evident zijn, alleszins een moeilijke opdracht vermits de stijlen redelijk uit elkaar liggen.  Maar met een goede song in het vizier als eindresultaat, zou ik het wel zien zitten. Ik zou enkel ‘ja’ zeggen om deel te nemen, als ik tevreden ben over het nummer.”

De Kerstdagen komen eraan, nog even tijd om stil te staan en te genieten?

Kato: “Het is nog heel druk momenteel.  Kerstavond is sowieso met familie.”

Tom:” We gaan nog nummers maken na Eurosong of voor na het Songfestival, maar oudejaarsavond gaan we toch ook nog vieren. Verder is elke kandidaat nu aan het repeteren, wij zijn geen uitzondering.”

Jullie zijn destijds gestart met filmpjes Seaside Stories, komen er ook Eurosong Stories?

Tom: “Het was een momentopname van toen we 3 maanden in Oostende verbleven.”

Kato: “Gezien de drukke periode nu en gezien social media ook heel wat bijkomend werk vergt, is vloggen en filmpjes monteren niet onze focus.  We willen knallen 14 januari!  Misschien iets voor later, we zijn al wel wat aan het filmen. En het is ook een feit, iedereen herkent dat wel, op het moment dat je het leuk vindt, film je net niet. Achteraf denk je, doemme, ik had dat moeten filmen!”

Afgelopen zomer stonden jullie op ‘Tien om te Zien’, hoe hebben jullie dat ervaren?  Heel wat artiesten die terugblikten naar een decennium waarin jullie misschien nog maar net geboren waren.

Kato: “We vonden het écht gek hoe dat nu nog leefde.  Het leek wel een circus, maar dan een tof circus, alle soorten artiesten. Alles ging héél snel, maar het is wel leuk.  Mensen staan van ’s middags tot ’s avonds te wachten op de dijk tot iemand een nummer komt zingen.  Goed dat er meer muziekprogramma’s komen.”

Tom: “Belevenis is belangrijk, en daarom komen de mensen ook zo massaal.”

Kato:” In die flashback naar vroeger, kende ik niet alle nummers, maar je merkt wel dat het een hype was, als die artiesten opkomen.”

Get Ready

Kato: “Die kende ik wel hoor!”

Tom: “En Andy.”

Kato: “Dat singletje kende ik ook!”

Tom: “Heel wat mensen in mijn klas toen, hadden dat singletje gekocht.”

En nu richting songfestivalcircus….

Tom: “Zoals Peter Van de Veire het mooi samenvatte, de Olympische Spelen van de muziek.”

Kato: “Het is zo de enige plek, waar alles van muziek kan.  Als je ernaar kijkt, voel je als kijker heel veel liefde.  Zoveel genres, authentiek, of naar wat extremer zoals Måneskin.  Er wordt geen rekening gehouden met wat je al bereikt hebt of met hoe je eruit ziet.  Men kijkt wel naar het nummer, de act, de boodschap.”

Zoals u al eens zei Tom: “Alles hangt ook af van waar de wereld op dat moment nood aan heeft en hoe de wereld dan naar u kijkt.” De Oekraïense groep Kalush Orchestra won dit jaar met ‘Stefania’.

Tom: “Mensen kunnen er veel deugd van ondervinden en het Songfestival kan daar veel aan doen. Idem voor 14 januari.”

Kato: “Met Måneskin hadden de mensen ook zoiets van: ‘corona, ik heb er even genoeg van!’ Het is mooi dat dat meegaat met emoties van mensen.”

Even terug naar het Eurovisiesongfestival 2010, hoe kijkt u daarop terug?

Tom: “Avond 1 heel spannend, omdat je dan de punten niet weet.  Je ziet enkel het vlagje in de halve finale, komt het of komt het niet? Ik denk bij ons als achtste, dus heel nerveus gedurende 7 vlaggen.  Avond 2 was omgekeerd. Ik had gezongen en had het gevoel van ‘we zien wel’, maar plots stond ik even op de eerste plaats. En mensen beginnen dan te zeggen: ‘misschien moet je het nummer nog eens zingen als je wint’.  Je ziet het gewoon gebeuren, en vervolgens geeft het terug minder spanning als je ongeveer kan gaan inschatten waar je zal eindigen. En dan ben je tevreden met het mooie resultaat.  Je beseft dan dat je niet meer kan winnen, maar ook dat je niet meer laatst kan eindigen.”

Kato: “Ik denk dat als je de finale van het Eurosongfestival bereikt hebt en je hebt alles gegeven,  je een gevoel hebt van ‘we zien het nu wel’. Alles valt dan even weg, tenzij dat je op dat moment op 1 of 2 staat.” (lacht)

Veel succes op 14 januari in Paleis 12!

 

https://wearethestarlings.com/

Tekst: Peter Minnebo.

Foto: Stephanie Bola