Panoramaland Cochem
Cochem aan de Moezel heb ik al een tweetal keer bezocht en besproken in onze Globetrotter. Het Vakantieland-Cochem (Ferienland Cochem) is zeer divers. Naast het stadje zelf omvat het nog 12 Moezeldorpen en 4 Eifelplaatsen. De aantrekkingskracht van Cochem zelf is zeer groot en dit kan soms tot overconsumptie leiden. Drommen toeristen die zich dagelijks naar het centrum begeven, het kan soms wel wat veel worden. Wat kan je eraan doen als toerist? In feite je gezond verstand gebruiken en wat buiten de lijnen kleuren. Dit heb ik geprobeerd met Cochem. De drukte in het centrum is immens en parkeren kan je het beste buiten het centrum doen op de grote parking bij de spoorweg. Heb je logies in het centrum, dan kan je pech hebben dat er daar geen parking is. Ik koos nu voor een hotel aan de bovenzijde van Cochem, aan de andere oever. Ik vond hier Hegenbarth’s Hotel met grote gratis parking en je bent dicht bij de Bundesbankbunker, die ik beschreef in mijn vorig Cochemverhaal. Ook heb je van hierboven een prachtig panorama op de stad zelf. Je ziet de Moezel met de rondvaartboten en de hele stad voor je. De stad zelf bereik je in 20 minuten na een fikse afdaling. En ja, de weg terug is omhoog, maar dan kan je al denken aan je avondmaal met lokale keuken in het hotel.
Een prachtzicht heb je niet alleen op de stad, maar ook op de Rijksburcht Cochem. Langs de Moezel krioelt het van de burchten en burchtruïnes. Vanouds was het Moezeldal een belangrijke en vruchtbare regio, dus waren er talloze heren die er wilden heersen. Veel kastelen zijn verwoest tijdens oorlogscampagnes van Franse koningen en regionale troebelen. Reichsburg Cochem torent zo’n 100 meter boven het Moezelstadje uit en diende in de middeleeuwen onder meer voor het afdwingen van tol bij schippers die over de Moezel voeren. Het oorspronkelijke kasteel verrees rond de jaren 1000. Keurvorsten en aartsbisschoppen bouwden het kasteel uit tot een sterke vesting, maar in 1689 werd ze bijna volledig verwoest door troepen van de Franse Zonnekoning. Ze herrees uit de ruïnes dankzij de fantasie en de middelen van een Berlijnse ijzerwarenfabrikant. De familie Ravené kocht de ruïne in 1868 en herbouwde het kasteel in een neogotische stijl, die aansloot bij de romantische voorstellingen van de 19de eeuw. Alleen al de vorm is onbekend, het lijkt bijna alsof de contouren van de berg in het bouwwerk doorlopen. Men noemde het toen ‘het Neuschwanstein’ aan de Moezel. Sinds 1978 bezit de stad Cochem het kasteel en dient het als museum en evenementenplek. Op geregelde tijdstippen kan je het kasteel met een gids bezoeken (rondleidingen in het Duits en het Engels). Je bezoekt de eetzaal in neorenaissancestijl en een gotische en romaanse zaal. Mooi is ook de muziekzaal waar men af en toe opnames doet en het open balkon met een bijna 180° panorama van de stad en de Moezel. Je bereikt de burcht na een fikse wandeling vanaf het centrum van Cochem (stijgend!). In de zomermaanden is er ook een shuttlebus.
Niet ver van Cochem kan je nog een andere burcht bewonderen. Hier gaat het echter alleen om een ruïne, wel volledig gecompenseerd door de ligging.. Beilstein wordt het Doornroosje aan de Moezel genoemd. Het middeleeuwse karakter van het dorpje bleef redelijk behouden met nauwe straatjes en een dorpspleintje. Het plaatsje telt ongeveer 200 inwoners, maar op drukke dagen wordt dit vlug vertienvoudigd. Burg Metternich verwijst naar een van de eigenaars, de bekende Oostenrijkse kanselier. Het kasteel werd in 1689 door de Fransen verwoest. De burchttoren van 25 meter is nog toegankelijk. Op het domein heb je heerlijke panorama’s over de Moezel en er is een café-restaurant met terras. Je kan Beilstein bereiken met het veer vanaf Ellenz, dat juist aan de overkant ligt. Heb je wat tijd, neem dan de boot vanaf Cochem. De boottocht naar Beilstein duurt 1 uur en je komt door een van de grootste sluizencomplexen van de Moezel. Bij mooi weer kan je van een drankje genieten op het panoramadek. Je kan het zo regelen dat je enkele uurtjes in Beilstein kan verblijven alvorens terug te varen.
De grote parkinggarage Cochem gooit geen grote ogen qua structuur en elegantie. Ga er toch niet van lopen, in het gebouw ernaast kan je één van de oudste mosterdmolens ter wereld vinden. Senfmühle Cochem is een indrukwekkend toestel met een eenvoudige, maar efficiënte werking. De molen dateert uit 1810, werd ooit in België gerestaureerd, dook nadien op in Nederland en kwam in 1993 naar Cochem, waar in 2001 met de productie werd gestart. Dagelijks zijn er een viertal rondleidingen van een halfuur, wel eentalig in het Duits, nogal technisch, maar je kan een Engelstalige ondersteuningsmap meekrijgen. Je ziet hoe de productie in gang wordt gezet en je wordt meegenomen in de wereld van de mosterdzaden. Men werkt met gele en bruine mosterdzaden die uit Canada en Oost-Europa komen. Er wordt gewerkt volgens geselecteerde en historische recepten. Het is een mosterdsoort die de ogen en de neus niet prikkelt. Voor stockage en verkoop wordt geen glas of plastic gebruikt, maar een speciale steen. Dit natuurproduct zorgt ervoor dat je de mosterd goed kan bewaren en zelfs na opening heb je nog twee jaar garantie op een 100% kwaliteitsproduct. In het museum is fotograferen strikt verboden er is een verkooppunt met gratis mosterdmonster en voor diegenen met een kleine blaas: er zijn geen toiletten in het gebouw, maar gebruik die van de parkeergarage naast de deur.
Ook te vermelden: sinds 2009 is er nog een zusterbedrijf in Keulen bezig, ook met een gerestaureerde molen uit 1810 en daar kan je ook terecht voor rondleidingen.
Cochem en regio: een diversiteit gedurende het hele jaar!
Sluizencomplex:
Nog een recente nieuwigheid voor digitale fanaten is PIA. PIA is een digitale app. en uw persoonlijke vakantiegenoot voor regio Cochem.
Alle info:
Tekst en foto’s: G. Charrin
