De miskenden van theater arsenaal, een tragikomedie van het hoogste niveau
Het applaus was oorverdovend en bleef maar duren. De miskenden, een gesprek tussen een mislukte kunstenaar en een docent Beeldende Kunsten, op het lijf geschreven van twee rasacteurs Günther Lesage en Greg Timmermans, zorgden dan ook voor theaterplezier van het hoogste niveau: een tragikomedie met inhoud, herkenbare thema’s, maar vertolkt met heel veel humor.
De miskenden, een gesprek tussen twee vrienden
Twee vrienden, de mislukte kunstenaar Kris D’Hondt en zijn oud-docent Mark Vanneste spreken maandelijks af. Het enige artistieke succes dat Mark ooit behaalde, zijn twee conceptuele kunstwerken op een rondpunt in Vlaanderen. Zijn oud-student en vriend Kris probeert nog altijd tevergeefs door te breken in de kunstwereld.
Bij elke ontmoeting voeren ze dezelfde gesprekken doortrokken van cultuurpessimisme, levensverachting en misantropie. Het is een soort ritueel geworden die troost en houvast biedt. Ze fulmineren samen gretig tegen de verdwazing van de media, de politiek, de snobs van de culturele elite, de patsers en proleten uit de showbizz en voelen zich omringd door idioten die uitblinken door middelmatigheid, lelijkheid en domheid. Ze sparen niets en niemand, ook zichzelf niet.
Geschreven en geregistreerd door de filosoof Stefaan Van Brabandt
In tegenstelling tot de andere theaterproducties van theater arsenaal, die geschreven zijn door het collectief van eigen theatermakers, is De miskenden geschreven en geregistreerd door Stefaan Van Brabandt, die na zijn opleiding aan Studio Teirlinck ook nog een master diploma in de wijsbegeerte behaalde.. Hij schreef een reeks monologen over filosofen. Zo speelde Bruno Vanden Broecke Socrates, Johan Heldenbergh Marx en Han Kerckhoffs Spinoza. Maar hij geraakte vooral bekend met het stuk Sartre & De Beauvoir gespeeld door Sien Eggers en Frank Focketyn die hij niet alleen schreef maar ook – net zoals De miskenden – registreerde en dat na twee jaar nog steeds wordt gespeeld en succes kent.
Groots door zijn eenvoud
Met enkel tekst en spel prikkelen ze de fantasie van het publiek. Ze houden het publiek tevens een spiegel voor met heel herkenbare situaties en gevoelens. Iedereen stelt zich weleens de vraag of hij bereikt heeft wat hij wilde worden, of zijn leven al of niet succesvol is. Soms gaan ze flink tekeer, schelden ze ze op iedereen en op andere momenten stellen ze zichzelf heel kwetsbaar op en zijn ze aandoenlijk eerlijk. Op een heel toegankelijke manier, maar vooral met heel veel humor weet Stefaan Van Brabandt het publiek te raken met heel herkenbare maatschappelijke thema’s, maar ondanks de frustraties is het ook een pleidooi voor de schoonheid en de troost van kunst. Een stuk groots door zijn eenvoud, waar bevrijdend mag gelachen worden waardoor je ontspannen huiswaarts keert.
Meer info: www.theaterarsenaal.be
Tekst: Miet Waes
Foto’s: Raymond Mallentjer
