De Webcam moord was verleden jaar de eerste cartouche van Theater Uitgezonderd in 2018. De Webcam moord viel onder de noemer Assisen. Een gedurfde productie met wat nostalgie. Een assisenzaak op het toneel. Reacties waren positief over de hele lijn dus waarom niet voor een tweede rechtszaak gaan dacht men . Misdaad zal er altijd blijven dus vroeg men aan Frank Van Laecke om nog eens te grasduinen in de gerechtelijke en politionele achtertuin.
Gif is nooit ver weg van de misdaad en is misschien het wapen dat het langst gebruikt wordt om familiale , politieke of “gang-related” misdrijven uit te voeren. Assisen 2 kreeg dan de bijtitel de Gifmoord.
Never change a winning team dacht men bij Uitgezonderd en zo kroop Frans Maas terug in de huid van J. Voorjans , de voorzitter van het Hof. Advocaat Giles Colin ( Kurt Rogiers) nam de verdediging op zich en Procureur des Konings , Veerle Durieux werd weer gespeeld door Francesca Vanthielen. De wet Lejeune was nog niet van tel voor de veroordeelde van de webcam moord en die bleef veilig achter de tralies.
Beschuldigde: Persoon die de schuld heeft gekregen van iets. Daar we met een gifmoord zaten was het bijna evident dat deze beschuldigde tot het vrouwelijk geslacht zou behoren. Voeg bij haar nog een drietal getuigen die van elkaar verschilden als bitter , zoet en zuur en we konden ons opmaken aan 2x 1uur boeiend theater. Respectievelijk Heidi De Grauwe, Karen Damen , Johny Voners en Eddy Vereycken tekenden voor dit viertal.
Justitieverhalen kunnen saai zijn maar ze zitten vol menselijk leed , verborgen drama’s ,pittige details , onverwachte wendingen maar zeker ook humor. Dit werd mooi in de verf gezet door onze drie getuigen : een super marginale café dienster , een op het eerste gezicht domme nogal dove huisbaas met echter veel levenswijsheid en een pompeuze achter zijn paal hollende 63 jarige regisseur.
Met ouder worden kan je meer herinneringen naar voren brengen. Zo kom je ook tot de sterkte van Assisen 2. Na de première had ik het erover in een korte babbel met Frans Maas. Voor ons brengt het stuk ons terug naar “ Beschuldigde sta op “ een sterke BRT reeks van Jan Matterne waarvan het eerste deel dateert uit de jaren 70. Frans zag daar een beresterke Thieu Croonenberghs die als voorzitter de touwtjes strak in handen had. Iets wat Frans ook geregeld moest doen t.o.v. de getuigen en de verdediging.
Frans was ook van mening dat er nu al in deel 2 een heel andere instelling was. De spanning was soms optimaal en de vooral na de pauze volgende flashbacks geven het verhaal een goede vaart. De flashbacks waren goed uitgekozen en lieten de toeschouwers niet surplacen maar vlot meelopen. Ze waren ook niet woekerig aanwezig zoals in de eerste drie afleveringen van Tom Lenaerts “ Over Water”, waar teveel flashbacks toch soms verwarring brachten.
Door de flashbacks konden we ook nog kennis maken met het slachtoffer zelf –Karin Jacobs.
We vroegen Frans nog tenslotte of het een vlotte overgang was van zijn monoloog” Ze Zijn me Vergeten” naar Assisen 2. Onze “ muisstille man “ vertelde dat dit nu al jaren bij zijn beroep hoort en het een spontane weg is.
Dat het stuk ons soms ook nog doet denken aan de ITV serie Trial and Retribution ( begonnen in 1997) deed ons nog meer glunderen.
En de jury ,dat zijn jullie het publiek.Kan je een volle zaal op het verkeerde been zetten . Ja Zeker!
Nog tot begin februari in Theater Elckerlyc : http://www.uitgezonderd.be/
Geen wonder dat er voor begin 2020 reeds Assisen 3 in de planning zit. Bijtitel: de Wurgmoord. Laat er nog maar velen volgen. Ik maak me sterk dat hier ook een lustrum in zit.
Tekst en foto’s: G. Charrin
