Vele grote steden, zowel op het continent als over het Kanaal, houden een kerstmarkt met alles erop en eraan. Sommige groeien zelfs uit tot pseudopretparken. Wat kunnen kleine provinciestadjes hun inwoners bieden? We gingen eens kijken in Tenterden in Zuidoost Engeland. Dit stadje met zijn ongeveer 10.000 inwoners was vroeger zeer belangrijk voor de wol- en lakenindustrie. In december plannen ze elk jaar op een vrijdag een avond die ze “Late Night Xmas Shopping” noemen. Alle winkels blijven dan open tot 21 uur, doen speciale promoties en bijna iedereen in de winkels is verkleed. Sommigen alleen maar met een traditionele rode kerstmuts, maar anderen hebben zich totaal vermomd als een Dickens figuur, een sprookjespersoon of zelfs als hert met een enorm gewei, wat vooral dit jaar zeer in was. Tenterden zelf telt geen grote winkels of winkelketens type Marks & Spencer, Debenham of House of Frazer. Toch deed iedereen zijn uiterste best om de kerstsfeer tot uiting te brengen. Tearooms die normaal altijd sluiten om 16 uur bleven ook spontaan later open en boden speciale kerstmenuutjes aan. Bij Ozgur, het Turkse restaurant in Tenterden, waren de uitbaters zelfs zo optimistisch in verband met het weer dat ze enkele tafeltjes buiten hadden gezet. Merkwaardig aan Ozgur is dat 24 jaar geleden, toen het restaurant zijn deuren voor het eerst opende, ik een van de eerste klanten was! De toenmalige uitbater is niet meer in de zaak, maar de huidige chef is er wel familie van.
De kinderen konden zich laten gaan op enkele antieke paardenmolens, die in de hoofdstraat opgesteld stonden. De Tenterden ‘High Street’ is echter tevens synoniem voor de nogal drukke A 28, die Ashford verbindt met Rye en hier een omleiding maken, is totaal onmogelijk. Hierdoor is het wel even oppassen met het drukke verkeer. Wel mooi was de speciale, blauwe verlichting, die als een slangachtige krans door alle bomen van High Street kronkelde. Mooi was ook de verlichting aan alle middeleeuwse huizen, met hun zwart-wit houten voorgevel.
Heel wat winkeliers gaven buiten ook hapjes, zoals je ze vindt op de traditionele Engelse kerstmarkten. Enkele kleine restaurants hadden als “productieve attractie” iemand buiten gezet met voorbeelden van het eten dat ze normaal serveerden, of op het menu wilden zetten, een soort van try-out zou je kunnen zeggen. De pubs deden ook gouden zaken en “The White Hart” volgde het “Ozgur”-voorbeeld door ook tafels en stoelen buiten te zetten.
De kerken van Tenterden deden ook hun duit in het zakje. De parochiekerk van St Mildred (anglicaans) was zeer mooi verlicht en binnenin kon je je tegoed doen aan minced pies: pasteitjes, gevuld met gehakt en kruiden op verschillende wijze, sommige met fruit erbij.
Hier kon je ook proeven van de Engelse tegenhanger van glühwein à mulled wine. De oude radiatoren van St Mildred draaiden op volle toeren en dat was ook nodig wegens de gure buitenwind. Even verder bij de protestantse Baptist Church konden kinderen ezelsritten maken met een als Jozef verklede begeleider.
Op het balkon van het kleine stadhuis “The Town Hall”, had zich een koor genesteld met meisjes van een lokale school. Met traditionele kerstliederen trachtten ze het luider en beter te doen dan een ander klein koortje dat zich wat verder in de hoofdstraat had opgesteld. De bekende Christmas hits –zie vorig ‘t Periodiekske– kon je bijna in elke winkel horen.
Iemand die ook niet mocht ontbreken was “Father Christmas”. Hij kwam niet aangereden in een traditionele slee met Rudolf het rendier, maar wel in een open oldtimer, genre waarmee James Herriot in de jaren dertig door de heuvels van Yorkshire raasde, op weg naar de zoveelste koebevalling of het zoveelste zieke schaap .Father Christmas in Tenterden stapte vlot uit de wagen richting eerste kraam met lokale jenever. We dachten dat hij beter tegen de kou kon, of is deze persoon niet afkomstig uit het Hoge Noorden?
