December, de tijd om de kersthits boven te halen. Liedjes die jaar na jaar terugkomen en die steevast tijdens hun eerste jaar de hitparade haalden. Vooral in Engeland kun je ze, samen met de authentieke religieuze kerstliederen, horen in de straat, op de radio en in de vele shopping area’s.

Het is zo’n terugkerend fenomeen dat BBC er sedert jaren een speciale Top of The Pops voor creëerde, massaal uitgezonden tussen Kerstmis en Nieuwjaar op BBC II. Ze gebruiken veelal de originele videoclips, aangevuld met prettige informatie.

Vooral de jaren ’60, ’70 en ’80 scoorden hoog in deze hitarchieven. Een wandeling “down memory lane”.

Wie herinnert zich niet in 1974 Mud met Lonely this Xmas. De ons reeds jammer genoeg ontvallen Les Gray zingt in de stijl van Elvis Presley. Mud en zijn hit waren de opvolger van een andere illustere groep, die in 1973 Merry Xmas everybody bracht, we hebben het hier over Slade.

Slade bond in 1973 in de Britse hitlijsten de strijd aan met de groep Wizzard. Deze Birmingham-band stond toen onder de leiding van Roy Wood. Wood was vroeger zanger van de sixties-groep The Move (remember Flowers in the rain) en zou later co-oprichter worden van ELO (Electric Light Orchestra), Wizzards hit heette: I wish it could be Xmas everyday.

In 1974 was er over het Kanaal een “Novelty” groep (novelty pop = komische nonsens liedjes). The Wombles was een groep waarvan de leden waren verkleed als de karakters uit een toenmalige tv-show, naar een boek van Edith Beresford. De leider van de groep was Mike Batt. Hun kersthit was , Wombling Merry Xmas .

In 2000 maakten Batt en Wood een andere kersthit door de beide hits samen te voegen. Hun resultaat: I wish it could be a wombly Merry Xmas.

John Lewis was beter bekend als Jona Lewie. In 1980 had hij zijn grootste en laatste hit met “Stop The Cavalry”. Het liedje handelt bijna helemaal over WWI. Eén zin refereert maar naar Kerstmis. Lewie voegde die er op het laatste moment aan toe, toen hij ontdekte dat zijn single zou uitgebracht worden op het einde van november.

Een hit die in 1984 heel de wereld rondging, was “Do They Know It Is Xmas”. Britse en Ierse vedetten maakten een eenmalige supergroep, een “goede-doel-supergroep”, onder de naam Band Aid.

George Michael, toen nog bij Wham! en ook lid van Band Aid, scoorde dat jaar ook nog met Last Xmas.

In 1984 kwam er een buitenbeentje op de scene: de band The Pogues, punk vermengd met Ierse folk (accordeon en viool). Hun frontman Shane Mc Gowan was bekend voor zijn extreem alcoholgebruik en voor zijn superrotte tanden. Toch wist hij merkwaardig genoeg de kersttabellen te halen met het wondermooie Fairytale of New York. The Pogues werden toen gesteund door de zangeres Kirsty Mc Coll. Zij ontviel ons jammer genoeg reeds vroeg door een verkeersongeval en tegen alle verwachtingen in is Shane nog altijd in leven.

In de categorie zeemzoete kersthits, zeker vermeldingen voor Cliff Richard in 1988 met Mistletoe and Wine, recenter(al dateert het toch al van 1994) All I want for Xmas is you van Mariah Carey en een andere Beatle, Paul McCartney in 1979 met Wonderfull Xmas Time.

Mary’s Boy Child van Boney M catalogeren we dan weer meer in goedkoop, kitscherig gedoe.

Ook vind je verschillende songs die alleen in Engeland de hitlijsten haalden: Greg Lake in 1975 met I believe in Father Xmas, David Essex in 1982 met A Winter’s Tale en in 1976 Chris De Burgh met A Spaceman Came Travelling.

Shakin’ Stevens had in 1985 een meezinger met Merry Xmas Everybody, een deuntje dat ook altijd blijft hangen.

Mijn favoriet: Arnold George Dorsley in 1969 met Winter World of Love. Arnold is beter bekend als Engelbert Humperdinck.