Interview Luwten over nieuw album Draft onder het New Yorkse label Glassnote Records

 

Luwten ontleent zijn naam aan een Nederlands woord dat simpelweg ‘plaats zonder wind’ betekent. De in Nijmegem gevestigde Tessa Douwstra nam het over als de bijnaam voor haar solo abstracte popproject, zo gecharmeerd was ze van het creatieve proces van “werken in een totaal vacuüm”. Haar EP van eind 2020 ‘Door’ droeg de ondubbelzinnige titel die, in Tessa’s eigen woorden, weerspiegelde: “Een studie van een perfectionist die erkent dat alles constant in beweging is”.

Het materiaal dat hier op ‘Draft’ is verzameld, markeert op zijn beurt een vastberaden beweging om een ​​beetje open te gaan, een beetje frisse lucht en enige invloed van buitenaf naar binnen te laten stromen. Over de ideeën van keuzevrijheid, controle en vrijheid gesproken, steeds meer toepasbaar in 2020 / 2021 , die haar creatieve processen hebben beziggehouden, merkt Tessa op; “Hoeveel alleen zijn is omdat het nuttig is? Hoeveel alleen zijn is omdat je bang bent? Helpt alleen zijn authentiek te zijn? Of is op zoek naar authenticiteit iets wat je bij anderen zou kunnen of zelfs moeten zoeken? Ik merkte dat ik veel schrijf over denken versus voelen en alleen zijn versus samen zijn met andere mensen.

Al deze nummers bereiken op een bepaalde manier de reikwijdte, compromisloos, maar zonder de ander uit het oog te verliezen. De omhelzing en empathie in de muziek van Luwten liggen in het proces zelf. Ze is op zoek naar nieuwe manieren, zonder eerst de handleiding te lezen.

Allkinds interviewde zo’n 3 jaar geleden Tessa under the mainstage van de Roma.  In 2021 is het een videocall, maar niet minder sympathiek. Vanuit haar habitat, werkruimte met gitaren en microfoon, doet ze graag een voorbeschouwing op haar nieuwe album Draft.

“We gaan deze week live spelen, voor het eerst sinds héél lang.  Dus ik ben mijn gitaarset aan het doornemen. Dan doe ik net alsof ik al aan het optreden ben.”

Vanwaar de albumtitel DRAFT?

“Toen ik mijn teksten voor dit album herlas, merkte ik dat het woord Draft regelmatig terugkwam.  Luwten betekent in eerste instantie plekken zonder wind, een soort vacuüm, weg van de rest.  En nu gaat het over dat de deur opengaat en dat er wind binnenkomt. Gezien het thema van het vorige album Luwten, ben ik op dat woord gedoken.  Verder heb ik het maakproces als een soort speeltuin ervaren, daarbij heb ik veel van de eerste ideeën willen bewaren. Het eerste idee is zonder na te denken ontstaan. Ik ben over de afheid of onafheid van de mens gaan nadenken en dat sloot ook mooi aan bij het woord Draft.”  

Hoe belangrijk is de muziek versus de lyrics (inhoud)?

“Fifty fifty.  De luisteraar zal zowel inhoud als sound terugvinden, al naargelang de voorkeur.  Ikzelf ben geïntrigeerd door beiden, ik hou erg van taal.”

Kunnen we spreken van een improviserende factor aan de basis van deze plaat?

“De eerste ideeën ontstonden op mijn laptop, productie en schrijven.  Met dit album liep het wat door elkaar, terwijl ik bij het vorig album eerst meer heb geschreven.  Het is een soort improvisatie met mezelf, in die zin dat ik eens wou kijken hoe dat werkt.  Ik probeer altijd iets te leren, persoonlijk of technisch, en ik wil dat mijn computer lang het centrum blijft van deze liedjes.”

Met de zinsnede I think of you, zou ik kunnen vermoeden dat ‘The Thought Of You’ over de liefde gaat?

“In de brede zin van het woord gaat het over het feit waar je iemand laat, als die er niet meer is.”

Voor ‘Don’t Be A Stranger’ ging u bij uw oma langs?

(Tessa haalt er een retro taperecorder bij)

“Deze taperecorder vond ik bij mijn oma op zolder.  Het was de bedoeling om er iets mee op te nemen, maar de klank was niet zo goed. Naast lelijke jodelmuziek, vond ik er een lied van een mannenkoor op terug.  Ik postte het fragment op Instagram in de hoop dat iemand het zou herkennen.  Dat fragment heb ik opgenomen op mijn pc. De beat van de song is gebaseerd op de geluidjes van het stoppen en het starten van het bandje.”

Daarbij werd uw muziek opgepikt door Zane Lowe’s radio programma  Beat 1 in LA.  Hij stelt de vraag, “What do you loose when you loose control?”  Een basisgedachte in Control?

“Ik ben zelf een perfectionist, ik vroeg me af wat er zou gebeuren als je dat los zou laten.  Dat is waar dat liedje een beetje mee speelt.”

Sluipt er wat psychotherapie in ‘Airport’?

“Eigenlijk was ik benieuwd naar nieuwe ideeën over liefde en wat daar over gezegd kon worden.  De Belgische psychotherapeut Ester Perel biedt daar veel achtergrondinformatie over aan, zeer open en taboedoorbrekend.  In een ander interview dat ik zag zei ze: “Keep this treasured love in your heart and carry it with you”. Ik vond het zo’n mooie zin, dat ik het eventjes heb voorbij laten komen.”

‘Sleeveless’ start met ‘Please don’t call the police’, de verbeelding brengt me naar Amerikaanse politieseries…

“Misschien is er onbewust invloed geweest van een gebeurtenis, ik realiseer het me nu pas. Toen ik in Rotterdam woonde, is er ingebroken toen ik thuis was.  De inbrekers waren het raam aan het intikken, maar waren nog niet binnen.  Ik lag in bed, heb heel hard geschreeuwd en heb toen de politie gebeld.  Ze zijn weggerend maar ik had een enorme schrik.  Ik zeg in het refrein: Als een dief in een slapeloze nacht  heeft het geen zin om je te verstoppen, want iedereen is wakker, iedereen kan je zien inbreken.  Een vriend adviseerde me om te vertellen wat er zou gebeuren, als je dat doet midden in de nacht.  Het heeft me geïnspireerd om die situatie te schetsen.”

Als we ‘Haircut’ bekijken vanuit een corona perspectief, dan zou het over de coronakapsels kunnen gaan.

“De nummers zijn allemaal précorona gemaakt.  Stel dat je alle tijd en geld van de wereld zou hebben, en als je je nergens zorgen over hoeft te maken, zou je dan nu iets anders doen in je leven? Wat zou je dan nu kiezen?

Maar misschien is het wel iets dat vele mensen nu aangevoeld hebben , dat alles door onze vingers kan glippen.  Mensen hebben grote keuzes moeten maken.  Ik vind ‘het naar de kapper gaan’, deze gedachte in het klein.  Het is een bekende metafoor in films, als mensen iets heftigs hebben meegemaakt, hun haar laten knippen.  Ik heb ook mijn haar laten knippen, expres, want ik zou graag openlijk experimenteren en mezelf willen onderzoeken met andere mensen erbij.  Mijn haar knippen was daar een klein voorbeeld van en het album iets groter.”

U tekende bij het New Yorkse label Glassnote Records , Luwten muziek wordt zelfs internationaal opgepikt en gewaardeerd.

“Dit label heeft een grotere reikwijdte en ik hoop dat de muziek nu op zichzelf kan staan en het publiek kan bereiken dat er voor open staat.”

De cover is een driehoekige doodlopende ruimte, maar biedt toch een uitweg naar lucht en licht. Symbolisch bedoeld?

“Leuke vraag, want ik denk overal goed over na.  Met ons team artwork wilden we wind visualiseren.  We zijn naar de Technische Universiteit Delft (afdeling aerodynamica) getrokken. De windtunnels zijn levensgroot en we mochten er zelfs in.  We dachten dat de ventilatoren het vetst zouden zijn voor fotografie maar dat was niet zo.  Het was de hoek van de windtunnel, waar de lucht in een soort curve wordt geduwd. Op die plaats hebben we de fotoshoot uitgevoerd.  Een unieke plek!”

U maakte ook enkele Podcasts, gebaseerd op processen in creëren.   Charlotte Adigéry gebruikte field recordings als basis van een song.

“Ik neem zelf graag dingen op, met mijn smartphone. Ik heb voor deze plaat een heleboel voicememo’s van familie en vrienden gevraagd.

Wat ik zo leuk vind aan een podcast, is dat iedereen die daar vertelt, de potentie van dat eerste idee (schets) ziet.  Uiteindelijk ga je dat ook zelf zien en horen.  Ik raak geïnspireerd door verhalen hoe mensen naar iets kijken.  Het was een ideale manier om nieuwe mensen te ontmoeten.

Met het maken van muziek of het schrijven van een interview, ga je altijd op zoek naar een rode draad.  Als ik bijvoorbeeld door mijn teksten ga en ik merk dat Draft regelmatig terugkomt.

Als iemand zijn verhaal vertelt, zoals Charlotte, dan wordt ik geconfronteerd met haar humor en speelsheid, dat is haar kern. Daarrond kan je een mooi verhaal opbouwen.”

U kocht ooit een raar instrument van Ken Stringfellow van The Posies, ook gebruikt op dit album?

“Het werd gebruikt in ‘Airport’ en ‘Go Honey’ op het vorig album.  Het is een heel kenmerkend veelzijdig ding geworden, ook live.  Je kan er melodietjes mee spelen, maar ook meerdere dingen tegelijkertijd op spelen.  Als je het door de pedaaltjes gooit, kun je mee freaken. Ooit een geflopt instrument.  Het is niet zo makkelijk te verkrijgen, ik hoop dat ze nooit stuk gaan!”

Hoe is het voor u om zelf deel uit te maken van de videoclips?

“Ik vind het leuk om jezelf te zien als ‘niet jezelf’ maar meer als het onderwerp.  Ik heb er steeds meer plezier in, als ik zo eerlijk mag zijn.”(lacht)

Brengt u zelf ideeën aan voor de videoclips?  In ‘Sleeveless’ verdwijnt uw kleed langzaam via een dunne draad, in ‘Control’ zien we Tessa in veelvoud op een landingsbaan.

“De Sleeveless video heb ik voor de eerste keer geregisseerd.  De Control video heb ik samen met Charlene Van Kasteren gemaakt en het concept bedacht.  Ik zou me hierin willen verdiepen, omdat ik er mij door aangetrokken voel.   In deze tijd is het mooi om met deze creaties naar de mensen toe te gaan.”

Al concrete plannen?

“De avond voor de release gaan we live spelen op Instagram en Youtube.  Ik hoop veel te kunnen delen zodat mensen mee kunnen gaan op de Luwten reis.  De week na de release gaan we bij 3 FM Radio live spelen. We zouden ook graag terug optreden in België, de vorige tour was bijzonder leuk.”

 

Release album 30 april

 Tekst: Peter Minnebo.

Foto: Erdo Hartmann.