Alex Agnew on the biggest live comedy event in the Universe!

We schrijven2022, de wereld wordt vrijgelaten na 2 jaar pandemie en lockdowns.  Alex Agnew wordt 50 en staat 20 jaar op het podium.

Maandag 7 maart bazuinde Alex, samen met Herman Schueremans, het uit op het heilige gras van de Werchter festivalweide. Dit zal er gebeuren als je Alex 2 jaar opsluit in zijn hoofd.

18 juni is het zover, een unicum, een Vlaamse comedian die het Werchter publiek zal bestoken met zijn pure naturel humor in zijn show “Wake me up when it’s over”. De weide wordt één grote smiley. “De mensen hebben meer dan ooit nood aan een lach”, aldus Alex met Bono look.

Allkinds trotseerde de ijzige wind bij een stralende zon, voor een welgemeend oprecht en lachwekkend praatje, hoe kan het ook anders! Eens de koude plaatsgemaakt heeft voor de zwoele zomerzon, is het tijd voor Alex om de main stage te betreden en als The Joker zijn jongensdroom waar te maken.

Op de affiche prijkt u als The Joker, naast humor toch ook voorstander om wat spanning te creëren?  De pers moest immers vooraf alle kledingmaten doorgeven voor deelname aan dit event. Zou Alex hiervan misschien statistieken maken in een powerpoint?

“Ik vind het leuk, want het is een onderdeel van het entertainment gegeven.  Zelf ben ik fan van groepen als Kiss en Ghost. Groepen waarvan niemand de groepsleden ooit zonder make-up gezien had en waardoor een mystieke sfeer opgebouwd wordt.  In tijden van social media, waar alles gedeeld wordt, moet je toch iets creëren waarop anticipatie volgt.  In opbouw naar de Werchter show, zien de foto’s er wat angstaanjagend uit en lokt het de vraag uit: “Wat is die allemaal van plan?”

U lacht graag met uzelf, en ik citeer : we zijn allemaal ‘full of shit’. Om het actueel te houden, zouden de wereldleiders dat ook  niet beter doen?

“Absoluut!  Er is er nu ene die dat dringend mag gaan doen.  Iemand waar ik echt van denk, ik snap dat jij wat ouder wordt en het gevoel hebt dat je de geschiedenis wil ingaan. Iets waar ik mezelf ook een beetje aan bezondig, en op dat moment ook denk: ‘Behoed u voor allen die per se de geschiedenis in willen gaan.  Het enige verschil is, ik wil dat doen op vlak van entertainment en niet te koste van anderen.”

U wordt nu 50, in wat voor een stoel zit u nu?

“Ik probeer zeker meer te genieten.  Er was altijd die drang van ‘hoor mij, zie mij hier staan!’ maar dat kan je niet blijven volhouden.  Je beseft wel dat je voor altijd afscheid neemt van de fase ‘aanstormend talent’.  Je voelt  dat er een generatie jonge mensen is waarvoor ik een oude vent ben, of ik dit nu wil of niet.  En ik kijk naar hun ‘ach, die jeugd, ze snappen er niets van’.  Je komt uzelf tegen en ik voel uitspraken uit mijne mond komen, die recht uit mijn vader zijn mond zouden kunnen komen.  Gruwelijk!  Dat is nooit wat ik wou zijn, maar ik heb ook een hekel aan mensen die krampachtig 25 willen zijn wanneer ze 50 zijn.  Je moet ergens vrede nemen met het feit dat een deel van uw leven voorbij is. Je mag ook niet te gemakzuchtig zijn, maar wel letterlijk, ‘ik heb hier keiveel schrik voor!’, wat op zich goed is.  Dat heb je nodig.  Ik kan me wel voorstellen dat de show spectaculair faalt, maar dan faal je wel op zo’n hoog niveau spectaculair! (lacht) Je kan dan zeggen: jaja, doe mij maar na. Misschien doet niemand het ooit nog.  De mensen kunnen denken ‘je bent gestoord dat je dat doet’, maar zoiets moet je toch gewoon doen man!  Je loopt maar één keer rond op deze planeet en dan is het gedaan. That’s what I need to do!”

Wanneer mensen je omringen , zoals bij een interview in Van Gils en Gasten (2018), verschijnt er op iedereen zijn gezicht een spontane smile. Hoe voelt dat aan?

Meestal denken de mensen, ah… er zal altijd wel gelachen worden met Alex Agnew in de buurt. Maar de voorbije 2 jaren hebben uitgewezen dat dat allesbehalve zo is.  Als ze tegen mijn vrouw zeggen ‘samenleven met ne komiek, dat is lachen zeker!?’  dan rolt die met haar ogen, en dan denkt ze: ‘dat zou je eens moeten proberen’.  Maar ik ben wel blij met hetgeen ik teweeg breng.  Ik merk dat ook bij collega’s als Geubels en Urbanus. Als mensen hen zien, beginnen ze al te lachen.  Ik ben blij dat ik naast hen in dat rijtje mag staan.

Als de mensen me op straat zien en zeggen ‘Ah den Alex’, dan denk ik bij mezelf, dan zal ik nog niet alles verkeerd gedaan hebben!

Om te eindigen, een quizvraag vanop de wei: ‘Wat zegt u : Vanarama  National League &  Blackwell Meadows’?

“Niks! Wat is dat nu weer?”

Uw vader zijn Darlington football club. Dat is hun heilige grond.

“Is da echt?

Ja, hij heeft daarbij gespeeld, maar Jesus Christ! Hij was prof voetballer bij Sheffield W. en daarna bij  Darlington , maar voetbal was toen niet zo mijn ding.”

Nochtans staat u  hier op een mega grasmat.

Ze speelden dikwijls tegen York.

“Mijn vader vertelde daar wel over.”

Stel, u mag een internationale top organiseren, aan een tafel met 4 in het midden van het sportpaleis, waarop 1 spot gericht wordt, wie nodigt u uit?

“Bill Burr  & David Chappelle (2 mega coole Amerikaanse comedians). David Bowie, hij leeft niet meer, maar die zou ik er voor terug halen.  Mohammed Ali, Bruce Lee, beiden ook dood, maar megacool. Ik zou de tafel zelfs groter maken.  Allemaal mensen die wel iets te vertellen hebben.”

Veel succes op 18 juni!

Tickets vanaf 12 maart via www.livenation.be of www.alexagnew.be

Per ticket wordt 1 euro geschonken aan het Yamina Krossa Fonds voor borstkankeronderzoek.

 

Tekst en foto’s: Peter Minnebo.