Oban , centraal in het West Highland gebied van Schotland , is een klein stadje maar is ideaal gelegen . Een poort naar de Highlands , maar vooral een nuttig gebruikte baai en haven waar Caledonian Mc Brayne, ( de maatschappij die bijna een monopoly heeft over de ferry verbindingen in Schotland)) je naar vele eilanden kan vervoeren . Lismore , Coll , Colonsay , Tiree , Kerrera , Iona en vooral het grote Mull zijn vlot te bereiken .
In 1978 nam ik een andere ferry om in Schotland te geraken , het toenmalige North Sea Ferries nu opgeslorpt door P&O.Nu vertrek je in Zeebrugge naar Hull met een mastodont die een capaciteit van meer dan 500 personenwagens heeft , in 1978 waren Norwave & Norwind de twee schepen die elkaar op die route aflosten. Met ongeveer 70 wagens en een accommodatie voor 250 personen was dit een ideaal gezellige overtocht .
Schotland was toen in de ban van de wereldcup .Die ging toen door van 13 juni tot 7 juli in Argentinië De toenmalige formule was toen nog een tornooi met zestien ploegen .Conquistador had voor het tornooi een prachtige hit met het instrumentale Argentina .Vooral BBC gebruikte dit liedje in de meeste van zijn uitzendingen over de wereldbeker. Nodeloos te zeggen dat ik het toen eindeloos dikwijls heb gehoord daar in Schotland . En ja Schotland had zich geplaatst voor de finale en ………England niet .We hadden een piepklein B&B gevonden op het hoogste deel van Oban . Longsdale Terrace was een klein straatje –een zogenaamd cul-de-sac –Parkeren deden we op de manier van Richard als hij met Hyacinth zijn schoonbroer en schoonzuster gaat bezoeken , dus helemaal aan het einde van de straat in een inhammetje . Wee als je parkeerde voor een der andere huizen , een boze bewoonster kwam dan direct naar de B&B vragen om je wagen te verzetten . Te voet was het ook maar tien minuten stappen naar Centraal Oban ,Bijna onmiddellijk kwam je oog in oog met Mc Caig’s Tower . Mc Caig’s Tower was een groot monument dat boven de stad uittroonde , gebouwd door een rijke industrieel in de Victoriaanse tijd, gewoon gedaan door John Stuart Mc Caig om een groep werklozen een job te geven . Van hieruit had je een prachtig zicht op de baai en Kerrera en Mull.
Via het zwembad en de bowling green bereikte je George Street , de hoofdstraat . In 1978 was er niet zo veel te vinden om de maag te vullen . In de hotels kon je s’ avonds wel aan eten geraken , meestal niet zo hoogstaand .Er was toen zelfs geen supermarkt . Later is er een Tesco gekomen ,achter het station .Je had een fish & chips shop , er was warempel een Chinees in de straat van the Oban Distillery ( single malt whisky met klasse )en je had Mc Tavish ’s Kitchens , hier kon je Schotse gerechten krijgen , er was een bar en er was een Folk cabaret . Het was in feite een voorloper van een “ keten “ want in de High Street van Fort William ; op een goed uur rijden,had je er ook een in de High Street . .Of ze er nu nog zijn , ik weet het niet ; Misschien een opdrachtje voor periodiekske lezers die ooit naar Schotland gaan ? Ook aan George street was er de foto en souvenir winkel van ene David Webster . Na een week Oban had je door dat de meeste openbare foto’s in Oban van zijn hand waren .Zes dagen in de week presenteerde hij “ This is Scotland “ een dia show waar ook traditioneel zang en dans bij te pas kwam . In de winter toerde hij zelfs door England en Wales met die show .
Onze B&B dame gaf ons elke avond voor de televisie een mix van koekjes, Schotse pannenkoeken en Schotse Cheddar kaas , hierdoor was onze zoektocht naar voeding soms niet zo intens .Op de avonden dat Schotland speelde ,en dat waren er drie, trakteerde de man van onze landlady ons op een” wee-dram of whisky”vertaald was dit een limonadeglas voor driekwart gevuld .De voetbalinvloed ging zover dat ik me ook een truitje aanschafte van de Schotse nationale ploeg : het gekende zeer donkerblauwe truitje ,merk Umbro ( voor mij nog steeds het meest traditionele in voetballand) en het rood gele logo met de Schotse leeuw .
Schotland speelde tegen Zaire , Brazilië en het toenmalige Joegoslavië en ze haalden de volgende ronde niet –ik geloof door een slecht doelpunten saldo .Een aandenken aan dat jaar heb ik nog altijd :een vinylplaat met de toenmalige Schotse ploeg; Lulu , Rod Stewart , The Bay City Rollers en Middle of the road .Ze klinkt nog steeds hemels .
