Man ligt in de Ierse zee, geografisch bijna in het midden tussen de kusten van Engeland, Ierland, Schotland en Wales.

(52 x 22 km en een kustomtrek van 160 km)

Bij ons vooral bekend voor de TT motor races en sinds kort voor Marc Cavendish, de wielerspurtbom, die T. Boonen groen doet uitslaan.

Het eiland biedt een verscheidenheid aan natuurschoon met vrijwel elk type dat elders op de Britse eilanden te vinden is, variërende van uitgestrekte heides tot dik beboste bergdalen, in het midden een centrale bergketen met duidelijk begrensde valleien die naar steile rotsen en beschutte baaien lopen. Snaeffel (620m) is het hoogste punt.

Politiek is het een zelfregerende “Crown Dependency” – type Kanaaleilanden – behoort niet bij de E.U. of the United Kingdom, het heeft een eigen parlement, Tynwald, het oudste “onafgebroken” in de wereld, heeft eigen wetten, eigen postzegels en eigen geld.

Er wordt wel links gereden en alleen voor buitenlandse zaken wordt London geconsulteerd.

Invloeden zijn vooral Noors en Keltisch. Zo spreekt men over Man, Mann, Ellan Vannin of Manx, allemaal benamingen voor het eiland. Het is ook een uitgelezen plaats voor legenden. Zo zou volgens sommigen de naam voortkomen van Manannan, – the Celtic Neptune – god van de zee en zijn mantel, de ondoordringbare mantel der mist, zorgt nog altijd als bescherming tegen mogelijke invasies.

Ook de vlag met de drie benen is een symbool, met als motto: “whichever way you throw me I stand”.

Het eiland is verdeeld in 6 Sheadings (van oud Gaelic zes) en 17 parishes (parochies). In juni is er een marathonwandeling die de 17 parochies aandoet – de 17 kerken doen dan dienst als controlepunten. Bijna alle stadjes liggen aan zee.

Ik bereikte Man per boot. Heen ging ik met de conventionele ferry van de Steam Packet Company, ik denk dat die deel uitmaakt van de huidige Stena Line. Vertrek in Heysham, juist boven Blackpool in Lancashire en aankomst in Douglas, de hoofdstad van Man. Normaal 4 uur varen, maar de Ierse zee is één van de meest stormhoudende plaatsen. We hebben in de B&B foto’s gezien van ferries die Douglas, tegen de golven in verlieten, om 9 uur later in Wales terecht te komen.

De terugkeer was gepland met de Fastferry tussen Douglas en Liverpool, zelfde maatschappij, vaart niet in de winter en doet er ongeveer 2.30 uur over, maar een groot nadeel is dat je in het centrum van Liverpool aankomt en na het rustige rijden op Man is het geen aangenaam tijdverdrijf door Liverpool te hollen – wat ik op zich al geen aangename stad vind.

Het vervoer op Man is uniek.

Ronaldsway is een supermoderne luchthaven: zie vluchten naar Jersey en andere zakenparadijzen. Je hebt er echter ook the Victorian Manx electric railway, 17,5 miles, met een zijtak naar de Snaeffel, een Mountain railway.

Er is ook een Steam railway van 15 miles en op de promenade in Douglas is er nog een oude paardentram.

Hypermodern is dan weer “House of Manannan” (te Peel), een interactief museum over de geschiedenis van Man, met een replica

van “Odin’s Raven” – een Vikingschip gebouwd in Noorwegen en in 1979 met gewone roeimankracht naar Man gevaren voor het Millenniumfeest van de Tynwald.

Nog enkele “specialities”!

De locale politie draagt witte helmen.

Op gebied van voeding heb je in de zomer de queenies, een kleine variatie van de Sint-Jakobsschelp; belegen Manx Cheddar, zowel met peperbolletjes als gerookt.

De Manx kippers is op traditionele wijze gerookte haring. Okells is de enige brouwerij op het eiland sinds 1850 en brouwt een heerlijke bitter uit puur malt en hop.

In het dorpje Laxey (lax = zalm in Scandinavië) is de Lady Isabella een groot waterwiel – 22 meter diameter – dat dienst deed in de locale lood- en zinkmijn, gebouwd 1854.

Nu nog iets over de katten zonder staart op het eiland Man. Hierover doen de zotste verhalen de ronde.

– Als Noë de ark vulde, begon het te regenen en hij sloot de deur, maar de staart van de kat zat er tussen.

– Oude scheepskatten zijn uit wrakken aan land gekomen.

– Moederkatten beten de staart van hun kleintjes af, omdat de Vikings de staart gebruikten om hun helm te versieren.

 

Waarheid: spontane mutatie honderden jaren geleden deden katten zonder wervel in de staart geboren worden. De isolatie op het eiland en de inteelt geven dus de huidige staartloze katten.

Ook zijn hun achterste poten langer dan de voorste en in feite geeft de mutatie zeer vroege artrose aan de dieren. Als je een ouder dier ziet stappen, valt het enorm op. Oh ja, er is een kattenasiel, en dat zag er luxueus uit !(een chique bedoeling. )