Vrijdag 21 januari was de dag dat P&O zijn allernieuwste schip op de klassieke Dover – Calais route in gebruik nam. De overtocht van 9.20h was de “maiden” trip. Onze gezonde nieuwsgierigheid over al wat met Groot-Brittannië te maken heeft en ook een beetje een drang naar de zee, maakten dat we in februari een dagtochtje boekten en onze terugtocht werd met het nieuwe schip gedaan. Op een enorm mistige dag met bijna zicht nul op het Kanaal, zagen we bij aankomst nog net een schimmige glimp van het nieuwe schip in de haven van Dover.
De interesse voor commercieel ferryvervoer begon voor P&O in de “1960’s”, de begindagen van het Ro-Ro systeem (Roll on / Roll off). P&O ferryvervoer kreeg meer en meer marktaandeel op de verschillende lijnen vanuit het Verenigd Koninkrijk. Met een vloot van meer dan 20 schepen vervoeren ze elk jaar ongeveer 9 miljoen passagiers, 2 miljoen vrachtverkeer en ongeveer 1,7 miljoen persoonsvoertuigen.
P&O werd officieel als “ Peninsular Steam Navigation Company” in 1937 gesticht en het eerste contract was het overbrengen van post van Groot-Brittannië naar Spanje en Portugal. In 1840 kwam er een contract voor Egypte bij. Hierdoor voegde men “Oriental” aan de naam toe. Vandaar simpelweg P&O. Rond 1860 werd er een postservice van en naar Australië opgezet, samen met theevervoer uit China en Japan. 1887 was zowel voor P&O als voor Queen Victoria een gouden jubileum jaar, dus was het maar normaal dat het eerste van vier nieuwe stoomschepen dat jaar, de naam Victoria kreeg (tonnenmaat 6.500).
Juist voor het begin van WWI zag men bij P&O het prille begin van plezier & toeristentrips. WWI was de schuldige voor het verlies van meer dan 80 schepen en meer dan 900 bemanningsleden.
In 1937 vierde men reeds 100 jaar P&O en een hele rits lijn- en “cruise”schepen.
WWII werd een kopie van WWI, met dat verschil dat het verlies aan schepen nog groter was (bijna de helft). Veel schepen werden gebruikt als bewapende koopvaardijschepen, hospitaalschepen en troepentransportschepen.
In de jaren ’70 & ’80 waren er meerdere samenvoegingen van scheepvaartmaatschappijen en er kwamen er heel wat onder de P&O vlag (denken we maar aan Stena en Thowsend Thoresen of North Sea Ferries).
1982 zag nog een oorlog in de Falklands en een der cruiseschepen van P&O was het eerste schip dat de Britse Navy opeiste.
Velen dachten dat 1994 een doodsteek was voor het korte ferryvervoer over het Kanaal door het openen van de Kanaaltunnel en het afschaffen van de toenmalige “Duty Free” op de schepen. Door enorme investeringen enerzijds in nieuwe schepen en anderzijds in de havens Calais en Dover (i. v. m. aanlegfaciliteiten), werd het tegendeel bewezen!
‘The Spirit of Britain’, gebouwd in Finland en met een kostprijs van 180 miljoen euro, zal in september vervoegd worden door het zusterschip ‘The Spirit of France’. Met elk een tonnenmaat van 49.000 ton, kunnen ze het dubbele van de cargo van de schepen die ze zullen vervangen, – de Pride of Dover & Pride of Calais, capaciteit van een 2000-tal passagiers en 3 gescheiden dekken die een totaal van bijna 4 km wagens kunnen parkeren – vervoeren.
‘The Spirit’ is 213 m lang en heeft op het eerste gezicht een totaal andere boeg dan zijn voorgangers.
Keuze genoeg voor de hongerigen: buiten het “self service international food court” is er hier ook een brasserie – restaurant met bediening. Er zijn enkele lounges met drankfaciliteiten en “Shop & Collect” is de naam van de winkel (voor ons nog altijd duurder hoor, zeker sterke drank en parfum).
Het schip kan zijn tijd in de haven beperken tot 45 tot 50 minuten en hierdoor kan het de overtocht 5 x per 24 uur maken.
Je vindt ook nog twee mooi uitgeruste buitendekken met een verrassende houten meubilairstijl.
We maakten de terugtocht ook in een decor van totale mist en konden ervaren dat de misthoorn van de “Spirit” zeer accuraat was! Lawaai hadden we trouwens in overvloed. Zes bussen schoolkinderen aan boord geven niet alleen veel ambiance!
- Charrin
