Toerisme en veel meer

Maand: augustus 2016 (Pagina 1 van 3)

Owen a WWI poet.

In de voetstappen van Wilfred Owen

 

Dearest Mother, I will call the place from which I am now writing the smoky cellar of the Forester’s House. Zo begint de brief, gedateerd 31 oktober 1918, geschreven door Second Lieutenant Wilfred Owen. Hij was een van de grote oorlogsdichters met als onderwerp de Grote Oorlog en de ellende van die Oorlog en diende in het Manchester Regiment. Samen met zijn vriend Siegfried Sassoon en met Edward Blunden is hij een van de leidende figuren in de ‘War Poetry’, de oorlogsdichtkunst, een manier om hun ervaringen uit de Eerste Wereldoorlog te delen en te verwerken.

Owen sneuvelt op 4 november 1918 en de ironie van het lot wil dat op 11 november 1918, op het moment dat in Groot-Brittannië alle klokken de wapenstilstand luiden, zijn moeder de fatale telegram krijgt met de aankondiging van zijn dood. De Avesnois in het Franse departement Nord-Pas-de-Calais is nu een vredige streek met gloeiende akkers, bossen en weiland, ruwweg gelegen tussen Le Quensoy en Maubeuge. Rond het dorpje Ors kan je in de voetstappen treden van deze grote dichter op een met Britse memories overgoten parcours. Een parcours van ongeveer 6,5 km met als vertrekpunt het boswachtershuis waar Wilfred zijn laatste brief schreef. Lees verder

The Duchess.

Enkele maanden geleden liep in de bioscoop “The other Boleyn girl” – het verhaal over de zuster van Ann Boleyn, die ook een geweldige indruk op Hendrik VIII maakte. Deze film was echter maar een oppervlakkige sfeerschets (eigen aan Amerikaanse producties). Lees verder

Football Grounds.

Toen Luc Van den Weygaert in zijn “Hove bestaat internationaal”, Hove bij Brighton onder de loep nam, moest ik terug denken aan september 1978. Het was de tweede maal dat ik een voetbalwedstrijd over het Kanaal bijwoonde. Mijn eerste was in november 1977: Stamford Bridge, veld van Chelsea, tegenstander: Nottingham Forest (Forest, toen een Europese grootheid en Chelsea nog niet in handen van een Russische oliebaron).

Yeovil faans - Photo mandatory by-line: Phil Mingo/Pinnacle - Tel: +44(0)1363 881025 - Mobile: 0797 1270 681 - VAT Reg No:183700120 - 10/09/2016 - SPORT - Football - League Two - Yeovil Town v Hartlepool United - Huish Park, Lufton Way, Yeovil, Somerset, England

Lees verder

Cots kan ook mooi zijn.

 

In de beginjaren 80 maakte ik voor het eerst kennis met de Cotswolds, een streek in midden Engeland, juist voorbij Oxford, met een wisselend golvend landschap reikend tot ongeveer 300 meter.

Postcard villages en groen wisselen elkaar af en voor de gewone massatoerist is er Bourton–on-the–Water, in feite een pretparkje in miniatuur. Lees verder

Docklands.

In het oosten van London, ruwweg op het grondgebied van the Boroughs Tower Hamlets, Newham, Lewisham en Greenwich vinden we de Docklands. De Londense haven was eeuwenlang de thuishaven van de grootste handelsvloot ter wereld. Het allereerste van de grote dokken, het West India Dock, werd in 1802 geopend. Het ligt tussen de twee bochten van de Thames op het Isle of Dogs. Hier zou Henry VIII zijn kennels hebben gehad, vandaar de naam. Vanaf 1960 nam de activiteit af daar de dokken en sluizen te klein en ondiep waren. De havenactiviteit schoof stroomafwaarts op naar Tilbury. Toen in 1981 de Royal Victoria, Royal Albert en King George V dokken allemaal sloten, veranderde de bruisende buurt in een desolaat en verlaten gebied. Lees verder

The Pub.

 

Tot aan de middeleeuwen was ale een sterk basisproduct in de voeding.Melk was schaars en meestal gebruikt voor kaas en boter .Suiker om limonades e.d. te maken kwam er eerst na de ontdekking van de kolonies in de West Indies .En het was maar eerst in de 19e eeuw dat thee en koffie voor het grote publiek voorradig waren .

Tot de Middeleeuwen was English ale gebrouwd zonder hop . In de 15 e eeuw werd het op smaak brengen met hop geïmporteerd uit de lage landen en werden ale en beer in feite een synoniem.

De pub maakt een integraal beeld uit van het Engelse leven , met zijn verscheidenheid in oorsprong , bouw en ligging .

In bijna elk dorp vind je een pub of inn ;Meestal hang aan de gevel een groot kleurijk bord -à The inn sign .

 

In 1393 kwam er een wet van King Richard II dat alle drankgelegenheden een uithangend bord moesten plaatsen om zich herkenbaar te maken voor de officele bierproevers ( the ale-conners)= een licentie .

In vroegere dagen hadden weinig straten namen en huisnummers ; ook door het beperkt aantal mensen dat kon lezen was het bord boven de pub van groot belang .

In de middeleeuwen ging men niet op reis , ofwel was men onderweg voor zaken of als pelgrim.

De eerste symbolen waren eenvoudig en gaven bv de eigenaar weer of de oorsprong van de tavern.

Degenen opgericht door de Kerk hadden natuurlijk religieuze tekens : bv The Angel ; The crossed Keys (verwijzend naar de apostel Petrus ) of doelend op de Kruistochten ( Ye old trip to Jerusalem in Nottinhgam)

Voorts the Royal signs denk maar aan The Crown , King’s Head en een van de meest vindbare : The Red Lion .

Animal signs :

The Fox , The Bull ,,The Cat and Fiddle ( in het Peak District –de op een na hoogst gelegen pub in England –De hoogste is Tan Hill inn in Keld op de Yorkshire Dales 528 meter hoogte in een desolaat landschap

Signs of travel :

The Toll House ,Zeer populair : The Coach and Horses .

Aan de zee vind je bv ; The Ship inn , The Anchor.

Trade signs

Allerlei beroepen bv : The Smith’s Arms ; The Plough , The Three Tuns .

Sporting Signs

Er zijn er wel weinig te vinden over voetbal ; meestal : The Cricketer ; of The Bat and Ball; The Race Horse .

Signs about special people ;

Denken we dadelijk aan The Sherlock Holmes in Northumberland Street London ,

The Robin Hood , The Shakespeare Tavern .

Nota; Queen Victoria was not amused by seeing herself on pub signs .

Zij maakte een wet die verbood om levende staatshoofden en andere “royalty “ te laten uitbeelden op pub signs .

Verder vind men nog komische en eigenaardige signs :

Bv Dirty Dick , The Whispering Moon ; The Quiet Woman ( in Derbyshire = een vrouw zonder hoofd )

Je kan ook Tekens met twee betekenissen tegenkomen :

Bv:je hebt The Copper in London : eenmaal met de beeltenis van een Londense Bobby en in een andere wijk de beeltenis van een stookketel voor whisky .

The Wellington Inn kan ofwel het beeld geven van The Duke of Wellington , overwinnar in Waterloo of een bommenwerper uit de tweede wereldoorlog .

Dicht tegen Biddenden in Kent heb je de pub : Three Chimneys , maar op het bord staat een soldaat van Napoleon aan een wegwijzer die 3 richtingen uitgeeft :

Hier was tijdens de oorlog met Napoleon een gevangenkamp en de soldaten mochten niet verder gaan dan de pub die zich op een drie wegsplitsing bevond .Voor de Fransen was dit “ les trois chemins” uitgesproken door de locale bevolking als ???????????,

DSC_0141DSC_0294

 

 

Customs & Traditions.

Over het Kanaal is er een enorme variëteit aan gebruiken en tradities.

Het hele jaar door, in elk seizoen, is er iets te beleven. Veel tradities dateren uit ver vervlogen tijden. De puriteinse geest van Cromwell stak er in zijn tijd wel een stokje tussen, door bijna alles te bannen, maar zijn opvolgers waren vlug om oude rites en tradities opnieuw op de kalender te zetten.

Zo’n kalender van januari tot december is propvol en gaat van locale evenementen tot sportieve, die het hele land in de ban houden. Men heeft de kleurrijke staatsextravagantie zoals Trooping the colour in juni, of de opening van het Parlement in november, tot kleine rituelen, bijna alleen gekend in en rond het stadje of dorpje waar ze plaatsvinden.

Meestal zijn hun diepere bedoeling en achtergrond niet meer gekend en halen het genot en plezier van de deelnemers en kijkers de bovenhand .Voor ons is het een goede parameter om een inzicht te krijgen in de sociale geschiedenis van de Britten.

Een charmante en tegelijk mooie traditie is het “well-dressing” gebruik, te vinden in enkele dorpen in het Peak District – een nationaal park in Derbyshire. Dit gebied is bijzonder rijk aan waterbronnen (cf. Buxton water). Een oud heidens gebruik bestond erin deze bronnen (= well) aan te kleden met bloemen en groenten om zo te danken voor de waarde van het water. Later werd het aangepast en werd er gebruik gemaakt van religieuze motieven en teksten

Vochtige klei wordt gebruikt voor het bevestigen. Meestal begint men rond Pinksteren met het kleden: Tissington, Tideswell en Youlgreave zijn bv. typische dorpjes voor well-dressing.

 

Morris dancing, voornamelijk in Midden Engeland en Noordwest Engeland, heeft een onzeker verleden. Het is een ritueel gebruik en de dansers zijn bijna altijd mannen. Meestal zijn het zes mannen, in het wit gekleed, met belletjes rond de benen. Hun andere attributen zijn zakdoekjes en af en toe houten zwaarden, soms zijn ze ook met zware klompen uitgerust. De stijl hangt af van dorp tot dorp. Nu zijn ze meestal te zien bij dorpsfeesten in de zomermaanden.

 

De ceremonie van Trooping the colour is dan weer een groot gebeuren, elk jaar op de officiële verjaardag van het staatshoofd (in juni). Het is een indrukwekkende militaire parade in Horse Guards Parade – esplanade bij Whitehall in London.

Oorspronkelijk verwijst het naar de oorlogsvoering rond 1700 als men de regimentvlag liet zien aan alle soldaten, zodat ze in het heetste van de strijd konden verzamelen bij hun banier. In die periode bestond een leger meestal uit huurlingen en betaalsoldaten die men vertrouwd moest maken met de vlag van de “ werkgever”. Later werd het gewoon een aangegane verbintenis tussen het leger en het staatshoofd.

Normaal treden er zes groepen van elk 73 Guards aan.

The 5 Foot Guards, Scots, Irish, Welsh, Grenadier and Coldstream Guards.

De Household Cavalry (The Life Guards and The Blue and Royals),

350 muzikanten, deels te paard, deels te voet met “pipes and drums” vervolledigen de massa.

De koningin inspecteert de troepen, groet de vlag en daarna marcheren de soldaten voorbij hun koningin, eenmaal in gewoon tempo en eenmaal in snelle mars.

Ook de soldaten te paard komen tweemaal voorbij, telkens in draf en slow tempo.

Ook in de vastentijd zijn er veel gebruiken in Groot-Brittannië.

Alvast een voorsmaakje: Shrove Tuesday (vastenavond). In het dorpje Olney in Buckinghamshire is er Pancake racing. De vrouwen van het dorp verzamelen, gekleed met hoofdsjaaltje en schort en gewapend met braadpan + pannenkoek, op het dorpsplein. Van hier rennen ze de ongeveer 400 meter naar de dorpskerk en onderweg moeten ze driemaal hun pannenkoek opgooien.

De winnares krijgt volgens de traditie een gebedenboek en daarna eet men alle pannenkoeken op rond de kerk.

The English Christmas.

In Engeland zien we weinig of geen grote kerstmarkten, ook de geur van braadworst wordt ons bespaard .De decoraties zijn vooral aanwezig in het straatbeeld en in de winkels.

Zowel Fortnum & Mason als Harrods in London hebben elk jaar een kerstthema voor de versiering van hun winkels. Dickens’ scènes zijn dikwijls de favoriet.

Traditioneel zijn de festiviteiten, religieuze diensten, het kerstmaal en het geven van geschenken in Engeland voorzien voor 25 december.

Veel vindt zijn oorsprong in de Victoriaanse periode. Het opstarten van een efficiënt postsysteem in de 19de eeuw gaf ook de start voor het versturen van kerstkaarten, veel kaarten vinden nu nog hun oorsprong in de Victoriaanse collectie (weer komt onze vriend Dickens kijken).

DSC_0072DSC_0073DSC_0083

De kerstboom deed zijn intrede via van de man van Queen Victoria, Prins Albert, die de boom introduceerde vanuit zijn geboorteplaats in Duitsland.

Traditioneel wordt op kerstavond een grote kous gehangen, gevuld met noten, appelsienen en een geldstuk voor Father Christmas, die de kous dan vult met geschenken.

Father Xmas = Santa Claus, = een weldoener uit de 4de eeuw, St. Nicholas, de bisschop van Myra (Turkije), de dag van Sinterklaas (6 december), het begin van de advent.

Ook zeer mooi zijn de Christmas Carols, de kerstgezangen, tijdens de hele maand december in veel kathedralen en kerken en op openbare plaatsen te horen.

De beroemdste is die vanuit King’s College in Cambridge op kerstavond al elk jaar te zien op BBC, (de eerste live uitzending op de radio dateert al van 1928).

Deze Carols gaan dikwijls samen met religieuze teksten: Nine lessons & Carols.

Veel Carols gaan eeuwen terug en de huidige selectie komt ook van de Victorians. Lees verder

The Isle of Man.

Man ligt in de Ierse zee, geografisch bijna in het midden tussen de kusten van Engeland, Ierland, Schotland en Wales.

(52 x 22 km en een kustomtrek van 160 km)

Bij ons vooral bekend voor de TT motor races en sinds kort voor Marc Cavendish, de wielerspurtbom, die T. Boonen groen doet uitslaan. Lees verder

Ipswich Hospital.

In december 1993 was ik met een collega in Ipswich voor een “working visit” in het Ipswich General hospital, dat behoort tot de NHS trust (staatsziekenhuizen). Ipswich in East Anglia (de graafschappen Suffolk & Norfolk), was toen gemakkelijk te bereiken met de P&O nachtferry Zeebrugge – Felixtowe: vertrek 23.59h met bv. the Pride of Flanders, piepklein slaapkajuitje, aankomst om 7.00h, na het ontbijt.

Ipswich is zeker geen toeristisch pareltje, dus B&B: zeldzaam. Via een brochure hadden we er toch één op de kop kunnen tikken, niet ver van het ziekenhuis. Bij een eerste controle bleek echter dat een gezondheidsinspectie een vette kluif zou hebben aan deze B&B: vuile gordijnen, gebroken venster en een voortuin vol puin. We kozen het zekere voor het onzekere en gingen verder op zoek, 30 km richting zee vonden we eindelijk iets deftigs in het vissersdorpje Orford, bekend voor locale oesters. We kwamen terecht bij Ivy & Cliff. Cliff was een oude Avro Lancaster piloot (herinner je the Dambusters, Guy Gibson, bouncing bomb, enz.). We denken nog altijd dat hij de weerman aan boord was, want elke morgen bij het ontbijt kregen we een accurate weersvoorspelling voor het hele eiland.

Die week stonden we elke morgen stipt om negen uur op de spoedafdeling van The General voor briefing en toewijzing.

Een “casualty”afdeling in Groot-Brittannië krijgt veel volk over de vloer. Huispraktijken hebben een korte openingsduur, dus gaan veel mensen naar A&E (accident and emergency).

Zo is triage noodzakelijk en efficiënte en ervaren mensen verrichten die taak.

Afwisselend deed ik de gipskamer en medium care mee, terwijl mijn collega mee de shockroom bemande.

Voor lezers die vertrouwd zijn met de serie Casualty op BBC (gedurende jaren uitgezonden): zeker de realiteit.

We leerden er om te gaan met de typische afkortingen:

R.T.A.: road traffic accident

E.T.A.: expected time of arrival

D.O.A.: death on arrival enz.

‘s Avonds laat keerden we terug naar Orford en kon men ons vinden in the King’s Head Inn voor “a few pints” of local bitter.

De dagen waren gevuld met allerlei soorten patiënten. Wie me het meeste is bijgebleven, was iemand die door een everzwijn in de bossen van Woodbridge in zijn edele delen werd gebeten.

Ook het vermelden waard: de grote baas van de spoedafdeling liep altijd in hemd met korte mouwen en das, zonder witte schort, rond en een tatoeage was duidelijk zichtbaar op zijn rechter arm (het Nelson anker, navy style). De brancardiers noemde men trolleymanagers. Op het einde van de week brachten we een bezoek aan het ambulance centrum in Ipswich: Suffolk ambulance service.

Alle ziekenwagens zijn identiek en de bemanning bestaat voor de frontlinie uit een “paramedic” (verpleegkundige met lange opleiding, meestal 3 jaar) en een “technician” (kortere opleiding). Toen we er waren, mochten we als observatoren meedoen aan een simulatieoefening rampenplan, wat doorging op de terreinen van BT (British Telecom). Alles werd gefilmd door Anglian Television (de locale ATV) en ‘s avonds was er een debriefing met een uitgebreide lunch, aangeboden door BT.

Mijn laatste ziekenhuisdag bracht ik door op de afdeling orthopedie (mijn roots en huidige werkmilieu), terwijl mijn collega op A&E bleef (Ceri Ann, de Ierse triage nurse, had een boontje voor mijn landgenoot). Ik bleef een volledige dag op de afdeling orthopedie. Eerst werkte ik tegen een ritme eigen aan een Vlaams ziekenhuis, maar schakelde vrij vlug over naar het Engelse model, de personeelsbezetting is er 3x zo hoog als bij ons, je kan dus meer tijd maken voor een babbeltje.

Zo zat ik ‘s middags bij de mannenpopulatie met knie- en heupprotheses gezellig met een beker koffie Ipswich Town te ontleden, toen nog een club met “Premier League status”, nu jammer genoeg een divisie lager.

« Oudere berichten

© 2024 All kinds of everything

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑