Toerisme en veel meer

Categorie: WOI & WOII (Pagina 5 van 6)

Thiepval.

Thiepval , the new face.

For those who have not visited battlefield areas before , it can be hard to know where to start.  The Somme battlefields are within a 90 minutes drive from the port of Calais , the main terminal for the P&O ferries with 23 crossings a day.   Info : www.poferries.com  The Somme area was deeply affected by The First World War. Landscapes, towns and villages were torn apart by the fighting. From 1914 vicious battles took place at the Somme , mostly between French and German forces. In 1916  the Allies launched a major offensive , the most cruel battle of all. The principal landmark is the Thiepval Memorial.  It is the largest Commonwealth war memorial in the world. It commemorates more than 72,000 who died in the Somme sector who have no known grave. The memorial was designed by Sir Edwin Luytens, one of the 3 main architects employed by the War graves Commission. Next to the Memorial is a cemetery with an  equal number of Commonweath and French graves.
The modern glass fronted interpretation centre is free of charge. It gives a short insight of the importance of Thiepval , has a bookshop and toilets.  Built into the visitor centre is the new Thiepval Museum. It was inaugurated this year on the 2nd of June. It uses modern and innovative displays. A 60 metre long lit glass mural opens an  imaginary window onto the 1st.  of July battlefield . Also the role of Aviation in the Somme battle is shown. The museum is managed by the Historial of Peronne. There is an admission fee for the museum . You can purchase a combined ticket for The Historial of and The Thiepval Museum.Peronne.   Info:  www.historial.org
Bapaume , Albert and Arras are good bases to explore the area. You can combine Thiepval with other monuments in the Somme or you can go a little bit further north as we did and trace the importance of the battle of Loos ( 1915). Loos  and Artois sometimes remembered as the forgotten front.
Compared to the Thiepval area  the traffic around Loos is busier. The large city of Lens is not far away. First look for the Loos Memorial on a crest at the right when coming from Loos  ( N43 or D943).The Memorial is incorporated in the Dud Corner CWGC cemetery. The walls of the cemetery which form the Memorial show the names of almost 21,000 men with no known grave.  They fell in the battle of Loos and surrounding areas.  A viewing platform offers a remarkable panorama over the battlefield. Leave the main road at Mazingarbe and turn left for the D39 towards Hulluch. It is much quieter to drive here and soon you will reach St. Mary’s ADS CWGC cemetery , the first of 3 you can visit.  The  ADS = advanced dressing station and was set up during the battle.  Of the more than 1700 burials 90% are unknown. One of them , reburied here in September 1919 , was a lieutenant of the Irish Guards. In July 1992 the headstone marking his grave was changed into Lt. John Kipling. The CWGC identified the body on  the ground of  Kipling being the only full lieutenant in the Irish Guards killed or missed in the Loos battle.  His father, the famous writer Rudyard Kipling spared no efforts to find his son’s body , but it was in vain .
Go to the back wall of the cemetery . Across the battlefield you can see the other two cemeteries and the large Double Crassier , the twin large spoil heaps which dominate this flat mining area. To reach the 2 other cemeteries continue till the next turning with CWGC signs. Follow the immaculate grass path leading to the” Ninth Avenue CWGC cemetery”. This tiny cemetery has only 46 headstones, 41 are of the 1st. Cameron Highlanders. It is surrounded by a beautiful flint stone wall.  The next grassy path leads to Bois Carré CWGC cemetery with about 200 graves. The name means square wood and the cemetery is actually square.
Especially with good weather you can enjoy a full day of battlefield history.

dsc_0023dsc_0029dsc_0033dsc_0048dsc_0059dsc_0060

Liberation Route.

De Stichting Liberation Route Europe als virtuele Metrolijn

We volgen reeds enkele jaren de Stichting Liberation Route Europe (SLRE), de stichting die in de voetsporen treedt van de westelijke geallieerden in 1944 en 1945. Persoonlijke verhalen worden ervaren doorheen de verschillende landen van de herinneringsroute via een netwerk van musea, overheden en historici.

Voor de Route Nederland werd op 29 september in Ossendrecht de start gegeven van een nieuw concept in samenwerking met NBTC Holland (het nationale bureau voor toerisme). Onder de noemer Holland City werkt de organisatie aan de internationale promotie van Nederland. Holland City wordt gezien als een stadsstaat met een strategie van leefbaarheid, geliefd zijn en natuurlijk ook de broodnodige inkomsten. Regio’s buiten een hot spot worden meegenomen in het verhaal. Doel is de verhaallijnen rond een thema of passie van consumenten bij elkaar te brengen en hierdoor de collectiviteit op te zoeken met een gezond eigenbelang. Op dit moment zijn er al ongeveer 9 verhalen aanwezig rond thema’s als bv. water, Van Gogh, Mondriaan en de Gouden Eeuw.

Vanaf nu heeft ook de Liberation Route een officiële ‘Metrolijn’. Ze loopt door 4 provincies (Zeeland, Noord-Brabant, Gelderland en Limburg). Er is aandacht voor de bekende historische gebeurtenissen zoals Operatie Market Garden in Arnhem, maar ook bv. voor verhalen die minder bekend zijn, maar toch ook een zware tol eisten, zoals de Slag bij de Schelde in Zeeland. Over dit laatste, waar ook Antwerpen aan bod komt, zullen we ons in de toekomst wel eens verdiepen.

Impressies kan je zien op www.holland.com. Ga hier naar Ontdek Nederland en verder naar Hollandcity (alle 9 thema’s staan mooi naast elkaar).

Tegelijkertijd met het opstarten van het onlineplatform hernieuwde ook het ‘Vfonds’ zijn steun aan de Stichting. Het Vfonds is het Nationaal Fonds voor Vrede, Vrijheid en Veteranen. Het Vfonds investeert samen met de Liberation Route in vrede. Uit de met bloed geschreven geschiedenis van Wereldoorlog Twee moeten volgens het Vfonds alle generaties de nodige lessen leren.

dsc_0080naamloos-2dsc_0095naamloos

 

England Anders rond Ypres.

 

Een zaterdag in april en volgens Hagedoren & Deboosere zou het een stralende dag worden. Misschien nog eens een gelegenheid om een toertje te maken rond begraafplaatsen van het CWGC en om hun geschiedenis op te sporen. Ditmaal koos ik op avontuurlijke wijze voor een zelf uitgestippelde route rond Ieper. Lees verder

Vimy.

DSC_0049

Toen ik in juli in Fromelles was voor de inhuldiging van de nieuwe Pheasant Wood CWGC begraafplaats, kwam ik in contact met mensen van de Canadese “Veterans Affairs Canada” organisatie. Zij wisten me te vertellen dat de restoratie van de historische site van Vimy voltooid was. Ik had ze meer dan 20 jaar geleden eens bezocht, dus reden te meer om er weer op uit te trekken. Ik vond een bevriend collega, met ook veel interesse voor WWI bereid om me te vergezellen op een tweedaagse. Lees verder

The Somme dag II.

Na een overnachting juist buiten Bapaume , was ons doel voor dag 2,het gebied in de Noordelijke Somme ; ruwweg tussen de dorpen Serre en Hamel .Hier vind men zulke densiteit in militaire begraafplaatsen en gedenktekens, dat volgens Martin Middlebrook ( auteur van Somme battlefields) dit misschien wel het meest dense gebied aan heel het Western Front.zou kunnen zijn Hier bleven vele CWGC begraafplaatsen zoals ze waren op de plaats van de gevechten en loopgraven en maakten niet plaats voor grotere concentratiekerkhoven .Van de 22 originele werden er maar drie gesloten en herbegraven , wegens te moeilijk bereikbaar. Juist buiten Serre op de D919 vinden we dadelijk een groen CWGC bord met 5 opschriften , dit bord leid ons door het bos naar het Sheffield Park Memorial en 4 aanpalende begraafplaatsen .Die zondag was het weer ons zeker niet gunstig gezind en ik moest dadelijk denken aan een opmerking van Major Holt in zijn battlefied guides ; “remember that the Somme was very muddy in 1914-18 and can still be so today “Met de wagen geraakten we tot bij het eerste CWGC : Serre Road No 3; een kleine begraafplaats met 81 gevallenen , meestal West Yorkshire soldaten .; Een beetje verder bevond zich vroeger een oppervlakte van 4 kleine kreupelhoutbosjes ( copses in het Engels ) en de Britten noemden ze naar de apostelen ; Matthew; Luke, Mark & John Copse . Nu is dit Sheffield Memorial Park , kraters en oude loopgraven lijnen , begroeid met gras . Hier worden de soldaten herdacht van West Yorkshire bataljons , vele straatgenoten of werkmakkers uit dezelfde fabrieken .–> de zogenaamde “Pals”. Aanpalend aan het park is er nog Railway Hollow Cemetery met 107 graven .Nadien heeft men de Pal bataljons verboden ,daar er veel te veel slachtoffers vielen uit een en dezelfde gemeenschap . Nog wat verder is er Queen’s CWGC met 311 zerkjes . Hier ook nog eens een triestig bewijs van de vele vrienden die samen stierven , de meeste soldaten kwamen van de “ Accrington Pals” , een klein stadje in Noord England .Niettegenstaande het barre weer trokken we nog verder het bos in voor Luke Copse CWGC ,de laatste en verst verwijderde begraafplaats , die in feite al in “ Niemands land lag , tussen de beide strijdkrachten . 72 grafstenen aan een kant gezet geven het idee van gewone begravingen , maar dit is in feite een groot massagraf met individuele zeken .Twee Sheffield broers : F & W Gunstone liggen hier begraven .Nog even meegeven dat gedurende onze wandeling aldaar we op enkele Franse jagers botsten , jachtseizoen begon in Frankrijk op 25 september , die ons een juist naar de oppervlakte gekomen granaat van WWI lieten zien ( lengte 80 cm !)

Eindelijk met de wagen uit het bos geraakt ,een 300 tal meter verder weer een groot CWGC bord met naar rechts 5 begraafplaatsen en links op de baan een Frans en Brits naast elkaar .

Het Britse is Serre Road No 1 ( No 3 kwamen we al tegen , en No 2 is iets verder , hier zijn we niet meer geraakt )

Serre Road No 1 bestaat uit 2412 graven , waarvan er 1728 onbekend zijn , dit is ongeveer 70% ; een van de hoogste aan het Western Front . Je vind hier het graf van Luitenant M.W. Booth . de M staat voor Major , dat was zijn echte voornaam en ik heb ook nog vernomen dat hij een goede cricketspeler was , die zelfs enkele malen internationaal was voor England .

Speciaal hier ook het graf van twee broers, ze liggen bij elkaar en hebben dus dezelfde zerk .Lance-Corporal C.G. en soldaat P.J. Destrubé van het 22nd Royal Fusiliers.Ze kwamen van een Frans Canadees gezin en hun derde broer was in het begin van de oorlog gewond geraakt en teruggekeerd naar Canada.Ze stierven samen in Februari 1917 en werden in elkaars armen gevonden . Familie mocht altijd onder aan de zerken van de” CWGC een eigen tekst plaatsen . DE Franstalige familie koos: Unis dans la mort comme ils l’etaient dans la vie ; maar de steenkapper maakte hier een klein foutje en beitelde “ wie” i.p.v. vie; Toch liet de familie het staan .

DSC_0042DSC_0052DSC_0059

Koude , regen en wind , novemberweer verplichtte ons toen onze tocht te onderbreken , juist aan Redan Ridge No 1  was de aarden weg in een modderpoel herschapen , dus dit gebied is voor een volgend bezoek in 2011.

Battlefield Somme.

Voor november vond ik het een routine om nogmaals terug te keren naar WWI in onze contreien. Ik koos nu niet voor een verslag van een rondrit, maar voor gewoon wat extracten uit een trip laat september in een gebied ruwweg gesitueerd tussen Arras, Albert, Bapaume en Peronne. In dit gebied werd er slag geleverd over bijna de gehele 14-18 periode. Lees verder

Brookwood CWGC.

 

Tijdens een overtocht naar Engeland las ik in een infobrochure over Ieper en omstreken dat de Last Post onder de Meense Poort tijdens de nazi-bezetting in WWII is voortgezet op het militaire kerkhof van Brookwood in Surrey. Vermits we niet ver daarvandaan logeerden, was het maar logisch er een bezoekje te brengen. Wat we vonden, was iets gigantisch. Het CWGC-gedeelte, dat ongeveer 15 hectare beslaat, maakt deel uit van het imposante Brookwood Cemetery. Dit over meer dan 800 hectare gespreide domein is in feite een enorm “state–of–the –art”-begraafplaats aan beide zijden van een laan, die luistert naar de naam Cemetery Pales. Lees verder

Western Front again.

Vandaag zitten we nog op de D23, niet ver van Villers Bretonneux en starten we onze trip in Corbie. We passeren het pittoreske stadhuis, dat meer gelijkt op een sprookjesachtig Eftelinggebouw en komen bij het Communal Cemetery met Extension. Juist boven, bij de trappen, ligt apart een VC: Major W. La Touche Congreve. Billy, zoals hij genoemd werd, was de zoon van een Lt. General die aan het hoofd stond van een ‘Somme Divisie’. De opmerking van de familie op zijn zerk geeft aan dat zijn vrouw zwanger was toen hij stierf. Tussen de meer dan 1.000 andere zerken ook een uit 1946 van een burger die werkte voor de CWGC en volgens ingewijden daar wou begraven worden. Lees verder

Terug naar het Western Front.

April bracht me weer naar de gebieden van WWI, de groene CWGC borden, de monumenten en de rust op veel van deze plaatsen, kortom naar een van mijn passies. Na de kronieken nummer 10, 32, 33, 36 & 37, hier een volgende tour in Noord-Frankrijk. We begonnen via Etaples (zie ‘t Periodiekske van 26.01.10 met tekst nummer 37). Toen was het bezoek in de herfst en nu wou ik de vooruitgang, bewerkstelligd door de zes tuinmannen van de CWGC, zien. Ons oog viel ook op een ongewoon opschrift bij ene Sgt. R. Taylor, die als eenheid was aangeduid “2nd Lovat Scouts”, Baden Powell? Nee hoor. Bij opzoekwerk vonden we dat dit een Schotse eenheid was, door Lord Lovat rond 1900 opgericht en later helemaal opgegaan in de Highland regimenten. Trouwens in WWII tijdens de D-day periode was het een nazaat van Lord Lovat die de succesvolle inname van Pegasus bridge voor zijn rekening nam. Lees verder

Western Front again.

 

Sommigen zullen denken, hola, daar is hij weer met wereldoorlog I en in feite waren we gestart met “England ánders”. Beloofd, volgende maal zal ik literair opnieuw het Kanaal oversteken, maar nu wil ik nog mijn twee laatste trips 2009 naar “the Western Front” uit de doeken doen. Het is toch nog altijd een stukje “Britain” en het fascineert me enorm. Lees verder

« Oudere berichten Nieuwere berichten »

© 2024 All kinds of everything

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑